Dagblaðið - 19.06.1981, Blaðsíða 10

Útgafandi: Dagblaðið hf.
Framkvœmdastjóri: Sveinn R. EyjóHsson. Ritstjóri: Jónas Kristjánsson.
Aðstoðarritstjóri: Haukur Holgason. Fróttastjóri: Ómar Valdimarsson.
Skrifstofustjóri ritstjómar Jóhannes Reykdal.
íþróttir: Hallur Simonarson. Menning: Aðalsteinn IngóHsson. Aðstoðarfréttastjóri: Jónas Haraldsson.
Handrit: Ásgrímur Pálsson. Hönnun: Hilmar Karisson.
Blaðamonn: Anna Bjamason, Atli Rúnar Halldórsson, Atli Steinarsson, Ásgoir Tómasson, Bragi Sig-
urðsson, Dóra Stofánsdóttir, Elín Albertsdóttir, Gunnlaugur A. Jónsson, Inga Huld Hákonardóair,
Kristján Már Unnarsson, Sigurður Sverrisson.
Ljósmyndir: BjarnleHur BjamleHsson, Einar Ólason, Ragnar Th. Sigurðsson, Sigurður Þorri Sigurðsson
og Sveinn Þormóðsson.
Skrifstofustjóri: Ólafur EyjóHsson. Gjaldkeri: Þráinn Þorleifsson. Auglýsingastjóri: Már E.M. Hall-
dórsson. DroHingarstjóri: Vaigerður H. Sveinsdóttir.
Ritstjóm: Siðumúla 12. Afgreiðsla, áskriftadeild, auglýsingar og skrifstofur: Þverholti 11.
Aðalsimi blaðsins er 27022 (10 linur).
Sotning og umbrot: Dagblaðið hf., Síðumúla 12.
Mynda- og plötugerð: Hilmir hf., Stðumúla 12. Prentun: Árvakur hf., Skeifunni 10.
Áskriftarverð á mánuði kr. 80,00. Varð f lausasöiu kr. 6,00.
Göngumenn svíkja okkur
Sovétkerfíð hafnar bænarskrám um
frelsun fjölskyldu Kortsnojs skákmanns
sem óeðlilegum afskiptum af sovézkum
innanríkismálum, en telur eigin hótana-
bréf til Pólverja ekki vera óeðlileg af-
skipti af pólskum innanríkismálum.
Svart er hvítt og hvítt er svart í for-
lagatrú sovétskipulagsins, martraðar nútímans, hinnar
einu ógnarstjórnar, sem er verulega hættuleg öðrum
en eigin þrælum, hættuleg okkur öllum, líka hinum
nytsömu sakleysingjum.
Margar ógnarstjórnir eru grimmari en Sovétstjórnin.
En þær skortir tvennt, sem sovétkerfið hefur, hug-
myndafræðina og heimsvaldastefnuna, hina samtvinn-
uðu forlagatrú á að heimsyfirráð séu sagnfræðilega
óhjákvæmileg.
Þessa undnu og óhugnanlegu forlagatrú má jafnvel
lesa úr smáatriðum eins og rétttrúaðri doktorsritgerð
íslendings við íþróttaháskólann í Leipzig í Austur-
Þýzkalandi. Kalt vatn rennur milli skinns og hörunds
við lestur hennar.
Tilgangslaust er að bera Sovétríkin saman við glæpa-
stjórnir þriðja heimsins, svo sem Argentínu, eða við
hitt risaveldið, Bandaríkin. í öllum tilvikum skilur
hugmyndafræðin og heimsvaldastefnan á milli, skapar
eðlismun.
Barnalegt er að ætla, að friðargöngur á Vesturlönd-
um stuðli að friði í heiminum. Þær stuðla fremur að
ófriði, því að þær sannfæra hina hugsanabrengluðu
forlagatrúarmenn í Moskvu um óhj ákvæmilega innri
rotnun Vesturlanda.
Ráðamenn Sovétríkjanna líta á hina svonefndu
slökun í heimsmálunum sem eina aðferð við að svæfa
Vesturlönd og flýta fyrir hinni óhjákvæmilegu niður-
stöðu, heimsyfirráðum. Þetta kemur víða fram í hug-
myndafræði þeirra.
Á tímum kalda stríðsins var talað um nytsama sak-
leysingja. Þetta orðalag á ekki síður við núna. Það lýsir
vel þeim hópi, sem fer Keflavíkurgöngur og telur sig
stuðla að heimsfriði, en er í raun að sá til árásar úr
austri.
Hinir nytsömu sakleysingjar í Keflavíkurgöngum
draga úr möguleikum einstaldinga eins og fjölskyldu
Kortsnojs og þúsunda annarra þræla sovétkerfisins til
að öðlast frelsi. Sakleysingjarnir svíkja þetta fólk óaf-
vitandi.
Hinir nytsömu sakleysingjar í Keflavíkurgöngum
draga úr möguleikum Afgana til að fá frið í eigin landi
og úr möguleikum Pólverja til að fá að lifa í friði í eigin
landi. Sakleysingjarnir svíkja þessar þjóðir óafvitandi.
Hinir nytsömu sakleysingjar í Keflavíkurgöngum
draga síðast en ekki sízt úr möguleikum Vesturlanda-
búa til að beina fjármagni sínu til arðbærari verkefna
en vígbúnaðar. Sakleysingjarnir svíkja þetta fólk, ná-
granna sína, óafvitandi.
Fleiri eru nytsamir sakleysingjar en Keflavíkur-
göngumenn. Þingmannsræflarnir þrír, sem nýlega létu
hafa sig að fíflum í opinberri heimsókn til Sovétríkj-
anna, stuðluðu líka að viðhaldi hinnar brengluðu og
undnu forlagatrúar.
Þeir létu sig í stórum dráttum hafa það að sitja undir
áróðursræðum án þess að mega svara i sömu mynt, að
því er virðist aðeins til að geta haldið áfram lystireisum
og veizluhöldum. Slíkir menn grafa undan Vesturlönd-
um.
Við eigum engan kost betri en að halda áfram eins
konar köldu stríði, meðal annars í formi Atlantshafs-
bandalagsins, — í þeirri von, að um siðir vakni ráða-
menn Sovétríkjanna af heimsvaldadraumum og láti af
forlagatrú sinni.
DAGBLAÖm; FÖSTUDAGUR 19. JÚNÍ1981.
Kosningabaráttan íísrael tekur á sigfurðulega mynd:
SKEMMTIATRIÐI0G
HÁÐ UM ANDSTÆÐ-
INGANA í STAÐ
STJÓRNMÁLA-
UMRÆÐNA
Kosningabaráttan 1 ísrael er nú að
komast á lokastig, haldin i skugga
eldflaugadeilu ísraels og Sýrlands og
almennrar fordæmingar umheimsins
á árás ísraelsmanna á kjarnorkuverið
i írak.
Kosningaslagurinn er ekki sizt
háður í sjónvarpinu. Á hverju kvöldi,
að loknum fréttum sjónvarpsins, er
þar á dagskrá klukkustundarlangur
þáttur þar sem flokkarnir 31, sent
bjóða fram við þingkosningarnar 30.
júni næstkomandi, kynna stefnu sina
og baráttumál.
Flestir þessir flokkar eru svo litlir
að þeir fá aðeins þrjár til fjórar
minútur til umráöa. En höfuðand-
stæðingarnir í kosningunum, Likud-
bandalag Begins, forsætisráðherra og
Verkamannaflokkurinn hafa ekki
látið neins ófreistaö í þessum sjón-
varpsþáttum til að koma stefnu sinni
Begin og Sadat, Egyptalandsforseti. Hörð afstaða Begins í utanrikismálum að
undanförnu hefur aukið fylgi hans.
Orkumálin:
Afdráttar-
lausar ákvarð-
anir vantar
Nýafstaðið orkuþing hefur vakið
verulega athygli. Þar komu fram
mörg athyglisverð atriði i vel unnum
erindum. Það var á hinn bóginn eftir-
tektarvert, hve margir fyrirlesaranna
á þinginu höfðu orð á þvi, að stefnu
vantaöi, að stefnu þyrfti að móta, að
taka þyrfti ákvarðanir eöa ákvörðun
skorti.
Alþýðuflokkurinn hefur talið sjálf-
sagt og eölilegt hlutverk sitt sem
stjórnmálaflokks aö móta og fram-
fylgja fastmótaðri stefnu. Þetta á við
í orkumálum eins og öðrum mála-
flokkum.
Ég held að meginstaðreyndir at-
vinnulífs og orkumála séu svo ljósar,
að heilskyggnum mönum eigi að vera
vorkunnarlaust aö átta sig á þeim.
Bezta tækifærið til
IHskjarasóknar
Það er alveg sama með hvaða
hætti við skyggnumst í kringum
okkur, við komumst ævinlega að
þeirri niðurstöðu, að virkjun ork-
unnar hér á landi og nýting hennar i
orkufrekum iönaði eða stóriðju er
besta tækifærið sem Íslendingar hafa
til hagvaxtar og tíl þess að skapa
aukin atvinnutækifæri.
Ef við lítum á aðrar atvinnugreinar
sem við höfum byggt framfarir
okkar á svo sem eins og sjávarútveg
og landbúnað, þá sjáum við þar litla
möguleika til aukningar atvinnutæki-
færa og takmarkaða möguleika til
. hagvaxtar nema helst í fiskvinnsl-
unni.
Kjallarinn
KjartanJóhannsson
Skapa þarf sterkara
þjóðfólag
Hagvöxturinn er á hinn bóginn
nauðsynlegur til þess að skapa hér
sterkara þjóðfélag. Það er grund-
vallartónninn i þvi, sem Alþýðu-
flokkurinn hefur hér fram að færa í
þessum efnum. Það er af þeim sökum
sem við Alþýðuflokksmenn höfum
lagt svo rika áherslu á að gætt sé
aðhalds í landbúnaöarmálum, að
dregið verði úr stækkun skipastólsins
og að fjármagni og kröftum yrði
varið til þess að auka hlut orkufreks
iðnaðar og virkjana i islenskum
þjóöarbúskap. Ef við höldum áfram
þeirri atvinnumálastefnu,’ sem fetuð
hefur verið aö undanfömu, munum
við sífellt fá veikara þjóðfélag. í
veiku þjóðfélagi þrífst óréttiæti.
Sterkt þjóðfélag gefur möguleika til
þess að sinna ýmsum þeim félagslegu
verkefnum, sem brýn þörf er fyrir; til
þess að búa öldruðum gott ævikvöld,
til þess að ná auknu jafnrétti í þjóð-
félaginu, til þess að sinna málefnum
fatlaðra, tíl þess að hafa hér góða
menntun og menningu. Það er á
þessum grundvelli, sem Alþýðu-
flokkurinn byggir stefnu sína í
atvinnumálum, þeim grundvelli aö
skapa hér sterkara þjóðfélag þannig
að við getum sinnt þessum jafnréttis-
verkefnum.
Fjölþætt iðnvæðing
— arðbær atvinna
í stefnuskrá Alþýðuflokksins er
sérstaklega fjallað um iðnaðar- og
orkumál með eftirfarandi hætti:
„Alþýðuflokkurinn vill hraða nýt-
ingu innlendra orkulinda tU að spara
gjaldeyri og efla atvinnurekstur
landsmanna. Fjölþætt iðnvæöing er
leiðin tíl að auka aröbæra atvinnu i
Iandinu. Islenskur iönaður þarf að
standast samkeppni, bæði á inn-
lendum markaði og erlendum, og ber
að taka fullt tillit til hans við mótun
efnahagsstefnu. Viö uppbyggingu
stóriöju verður að tryggja efnahags-
legt sjálfstæði þjóðarinnar gagnvart
erlendum stórfyrirtækjum og full-
komna umhverfis- og náttúruvernd.”
Siðan segir: „OrkuUndir náttúr-