Dagblaðið - 05.08.1981, Blaðsíða 8

8 DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 5. ÁGÚST 1981.
ff
DAUÐU í BOLOGNA”
— Rannsókn sprengjumálsins þykír ganga ákaflega hægt og áhrif amiklir
aðilar virðast á móti því að sannleikurinn komi í Ijós
Paolo Sacrati vaknar enn upp grát-
andi á næturnar. Likami hans er enn
fullur af glerbrotum sem munu smám
saman koma út, að þvi er læknar
hans segja.
Paolo, fjórtán ára gamall, er einn
hinna 200 heppnu. Loredana, móðir
hans, og Agelica, amma hans, létu
lífiö ásamt 83 öðrum 2. ágúst i fvrra I
villimannlegasta ódæðisverki
borgarskæruliða i Evrópu fram til
þessa: Sprengja sprakk á járn-
brautarstöð í Bologna þar sem
krökkt var af fólki.
Meðal þeirra sem létu lífið voru
þriggja ára stúlkubarn og 86 ára
gamall maður, enskur bakpokaferða-
maður og vinstúlka hans, japanskur
stúdent, vestur-þýzk kona og tvö
börn hennar.
í sambandi við rannsókn þessa
máls hafa 47 aðilar verið handteknir
en formlegar ákærur um þátttöku eru
ekki nema þrjár.
Giorgio Floridia, annar tveggja
rannsóknardómara í málinu, segir að
mennirnir þrír, sem handteknir hafa
verið, Sergio Calore, Dario Pedretti
og Chicco Furlotti, séu allir „ný-nas-
istar”.
Málshöfðunin gegn þeim byggir á
framburði Giorgio Farina, öfgafulls
hægrimanns sem framið hefur mörg
ofbeldisverk og þekkir sprengiefni
vel.
Floridia hefur eftir honum: „Ped-
retti og Calore báðu mig um að út-
vega þeim mikiö magn af sprengi-
efni. . . Þeir vildu undirbúa spreng-
ingu sem hefði mikið blóðbað í för
með sér. . . Ég spurði þá hver myndi
búa sprengjuna til. Þeir sögðu að
Furlotti myndi gera það.”
Furlotti var látinn laus til bráöa-
birgöa i aprii. Einnig var látinn laus
Aldo Semerari, prófessor í réttargeð-
lækningum og félagi I hinni leynilegu
frimúrarareglu P-2 sem svo mjög
hefur verið í fréttum á itallu siðast-
liðna mánuöi. Hann var sakaður um
að vera heilinn að byltingaráformum
hægrimanna.
„Það kemur I ljós viö lok rann-
sóknarinnar hvort þeir hljóta dóm,”
segir Floridia dómari. ,,En við eigum
að minnsta kosti heils árs vinnu eftir I
málinu.”
Fyrir tveimur mánuðum mynduðu
fjölskyldur fórnarlamba sprengingar-
innar samtök. , ,Við töldum aö dóms-
kerfið væri fært um að refsa hinum
seku án okkar hjálpar. En það virðist
ekki vera,” segir Torquato Secci, for-
seti samtakanna, en 24 ára gamall
sonur hans lét lifið I sprengingunni.
Fjölskyldurnar benda á orð rann-
sóknardómaranna sjálfra um að svo
virðist sem áhrifmiklir aðilar vilji
ekki að sannleikurinn komi I ljós.
„Leyniþjónustan hjálpar okkur
ekki,” segir Aldo Gentile, annar
rannsóknardómaranna. „í heilt ár
hefur hún aldrei átt frumkvæði I
rannsókninni, komið með ábend-
ingar eða leitt okkur áleiðis. Hún
framkvæmir aðeins skipanir okkar.
Ekkertmeira.”
Margir foringjar leyniþjónust-
unnar sögðu af sér eftir að upplýst var
að þeir væru félagar í frímúrararegl-
unni P-2 en leynilegt markmið þeirra
er stjórnuðu reglunni var ný-fasísk
bylting þótt ýmsum félögum regl-
unnar væri ekki kunnugt um það.
Þessi flækja lausra enda I rann-
sókn málsins hefur fengið Floridia
dómara til að segja: ,,Ef við höfum
ekki náð árangri að öðru ári liðnu þá
verðum við að vera nógu heiðarlegir
til að játa að við fáum ekki botn I höfundarins Giorgio Galli þá var
málið.” markmiðið meö glæpnum aö sýna
Þögul mótmælaganga var farin á fram á það sem Thomas Hobbes
skæruliöa Irska lýðveldishersins,
Baska og Palestlnuaraba undir kjör-
orðinu: ,,Stöðvið hryðjuverkin nú.”
þvl aðeins möguleg að sigrast verði á
hryðj uverkastar fseminni. ”
Hann leit á sprenginguna 2. ágúst í
fyrra sem tilræði, ekki aðeins við
vinstristjórnina í Bologna heldur við
lýðræðið I allri Evrópu.
„Svar okkar er svar siðmenningar-
innar,” segir Castellucci. „Það getur
vel verið að hryðjuverkamennirnir
líti á það sem ögrun viö sig. En ef við
látum undan slíkum sjónarmiðum er
lýðræðið á hnjánum og að lokum
yrði Iýðræðið sigrað.”
Óeirðir I Bologna árið 1977. „Það vald sem ekki getur tryggt Uf á ekki rétt á
sér.”
Þannig var umhorfs á járnbrautarstöðunni í Bologna eftir sprenginguna þar i fyrra sem varð 83 mönnum að bana.
„Við vitum að rætur hryðjuverka-
starfseminnar liggja I vondu félags-
legu-, menningarlegu- og efnahags-
legu andrúmslofti,” segir Federico
Castellucci sem stjórnar hinni um-
deildu hátíö.
„En við viljum leitast við að sann-
færa ungt fólk um að endumýjun er
sunnudag að járnbrautarstöðinni til
að minnast þess að ár var liðið frá
sprengingunni. Minningartafla var
afhjúpuð kl. 10,25, þ.e. á þeim tlma
sem sprengingin varð. Stuttri
minningarathöfn var útvarpað um
Ítalíu. Þar voru fórnarlömb
sprengingarinnar syrgð með
þessum orðum: „í dag eigum við
aðeins þögn handa þeim vegna þess
að nú eftir heilt ár hefur réttlætinu
enn ekki verið fullnægt.”
í Bologna, höfuðvlgi vinstrimanna
og kommúnista á ítallu, er sú tilfinn-
ing talsvert ríkjandi að hryðjuverka-
mönnum, sem báru ábyrgð á spreng-
ingunni, hafi að vissu leyti tekizt það
sem þeir ætluðu sér.
Svo notuð séu orð ítalska rit-
orðaði svo fyrir 300 árum: „Það
vald sem ekki getur tryggt líf á ekki
réttásér.”
Á sama tíma er haldin önnur
minningarathöfn af borgaryfirvöld-
um og stendur hún í fjóra daga.
Jazz-hljómsveitir skemmta, ráðstefn-
ur eru haldnar, tónleikar og ljóða-
lestur. Sumum finnst hátíðahöldin
óviðeigandi og taia um að , .dansað sé
á hinum dauðu”, ekki sizt fyrir þá
sök að hluti hátiðahaldanna er bein-
linis kostaður af vinstrimönnum í
auglýsingaskyni fyrir Bologna-borg
þar sem kommúnistar ráða ríkjum.
Talsmenn kvenréttinda, kynvilling-
ar, hernaðarandstæðingar og fleiri
minnihlutahópar munu taka þátt í
hátfðahöldunum, svo og fulltrúar
Italskir frimúrarar á fundi. Margir foríngjar leyniþjónustunnar voru félagar f
hinni ólöglegu frímúrarareglu P-2. Leyniþjónustan hefur virzt ákaflega áhugalitil
um að upplýsa sprengjumálið i Bologna.