Dagblaðið - 05.08.1981, Blaðsíða 17

DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 5. ÁGÚST 1981.
.....
V
inga Huld
Hákonardóttir
Eg var orðinn
forríkur af
... og byrjaði nýtt líf
án þess að eiga einn
dollar
—enlíðan mínvarsvoægilegaðegreyndi
hvað eftir annað að f remja sjálfsmorð,
segir Barry Carson f rá Kanada
„Ég átti þrjú hús, sand af seðlum
og seldi dóp fyrir 750 þúsund dollara
á viku,” segir Barrie. Hann er hár og
rauðhærður piltur frá Kanada,
staddur hér i heimsókn hjá hreyfing-
unni fsland fyrir Krist. Eins og
Bonnie, sem DB ræðir við einhvern
næstu daga, var hann alveg háður
vímugjöfum. Styrk til að hætta fengu
;þau með þvl að snúast til einlægrar
trúar á guð. Þau eru ekki í neinum
sérstökum söfnuði en lesa biblíuna
Jmikið. Trúarsamband þeirra við guð
virðist mjög innilegt, persónulegt og
milliliðalaust. Hingað komu þau á
vegum kanadiskrar stofnunar sem
|heitir „Lay Leader Institute”
(Stofnun kristinna en óvígðra stjóm-
enda).
Barrie er varla 22ja ára, Bonnie
24ra, eða svo. Þau segja að þeir, sem
hætt séu komnir vegna fíkniefna í
Kanada, byrji flestir að drekka á
aldrinum 12—14 ára, séu orðnir
háðir vímugjöfum 18 ára, rúmlega
tvitugir oft flök á geðveikrahælum,
eftir sýrur sem brenna heilann og
valda minnisleysi meðal annars, eða
komnir i fangelsi. Margir drepa sig.
Margt ungt fólk er út-
brunnin flök
Hér á tslandi eru þvi miður mörg
En tökum nú fyrst sögu Barries.
Hann hefur djúpa, drafandi rödd
og talar dálitið slitrótt. „Stundum
man ég ekkert,” segir hann. „Það
koma gloppur. Ég brenndi 1 mér
heilann með sýrunum.
Ég var kominn á það stig i vetur að
ég reyndi hvað eftir annað að fyrir-
fara mér,” heldur hann áfram. „Ég
át eitraða sveppi eins og brjóstsykur
og stiirtaði i mig hundrað og fimmtíu
dropum af sterkri sýru, Kaliforniu-
sólskini. Tveir dropar af henni nægja
til að maður verður hátt uppi. Fæstir
mundu lifa af að taka tíu.
En hvað sem ég gerði þá vaknaði
ég alltaf upp aftur, ömurlega timbr-
aður og við hræðilega andlega heilsu,
en langt frá því að vera dauður.”
Hassinu var sökkt f
sjóinn og slœtt upp af
smábátum
Hann tekur aftur um höfuðið,
segir að það sé kraftaverk að hann
hafi nokkuð eftir af heilanum og
heldur áfram frásögninni sem var
miklu ruglingslegri en hún er sett
fram hér.
„Ég gat alltaf selt allt,’.’ segir
hann, ,,og mér gekk prýðilega i
fikniefnabransanum. Við vorum
smábátum. Annað kom frá Asíu.
Það var nógaf því.
Sýran var búin til á efnarann-
sóknarstöðvum í fylkinu. Við klippt-
um niður teiknipappír, settum einn
dropa á hvern miða og seldum á tíu
krónur stykkið. Peningarnir
streymdu inn.
Guð gerði lögregl-
una blinda
Lögreglan hafði okkur grunaða en
gekk illa að sanna nokkuð á okkur.
Mér fannst ég líka vera heljar sniðug-
ur. Húsin þrjú keypti ég á nöfnum
annarra til að dylja tekjur mínar og
reyndi að vera aldrei með neitt hass á
mér, borgaði ýmsum náungum til að
flytja það á milli.
Einu sinni var ég þó með tíu kíló 1
bílnum mínum, falið i ruslapokum,
þegar lögreglumenn stöðvuðu mig.
Ég varð dauðhræddur en guð gerði
þá blinda. „Hvað ertu með í þessum
pokum?” spurðu þeir. „Rusl á
haugana,” sagði ég, og þeir trúðu
mér.
Annað skipti gerði, lögreglan hús-
leit hjá mér. Ég var ekki heima og
hafði engar varúðarráðstafanir gert.
Á stofuborðinu lá stór teiknipapplrs-
Fáum dögum síðar fór Barrie að
dæmi Efesusmanna. Hann brenndi
að visu ekki eignir sínar, hann gekk
frá þeim. „Þið megið eiga húsin,
allt sem í þeim er og það sem ég á af
peningum,” sagði hann við félaga
sína i fíkniefnabransanum. „Ég er
farinn og ég tek ekkert með mér
nema sjálfan mig.” Þar með kvaddi
hann, töskulaus, án þess að hafa
dollarívasanum.
„En ef þú leggur ráð þitt í hendur
guði mun þig aldrei framar nokkuð
skorta,” segir Barrie. „Hann er vinur
þinn, hjálpræði og huggun.”
Guð hefur gefið honum slíkan
styrk að nú snertir hann ekki vímu-
gjafa af neinu tagi ekki einu sinni
tóbak. Ákærur honum á hendur fyrir
að gefa út innistæðulausar ávísanir,
sem hefðu getað kostað hann
fangelsisvist, voru felldar niður að
mestu. Hann hefur ágæta vinnu 1
Kanada sem vörubllstjóri og allt sem
hann vantar kemur upp 1 hendurnar á
honum. Og daglega skrifar hann
unnustu sinni í Kanda sem hann
ætlar að kvænast f haust.
„Ég bað guð að senda mér góða
stúlku og hann gerði það,” segir
Barrie. „Eins og stendur í 37. sálmi
Davíös: Fel drottni vegu þína og
treyst honum, hann mun vel fyrir
sjá.” -IHH.
Bonnie rændi banka og Barrie var á kafi 1 að selja hass og sýru þangað til þau
gáfu hjarta sitt guði og öðluðust styrk til að hefja nýtt líf.
Limlestingar fyrir að
kjafta frá
Einu sinni fundu þeir tvö grömm
af hassi á vini mínum þegar við
vorum að koma saman úr bíó. En við
vissum hver hafði kjaftað og hann
var brotinn á báðum handleggjum og
öðrum fótlegg.
Heimili mitt var alltaf fullt af
morðstilraunanna — en liðan min var
ægileg.
En smátt og smátt fór ég að verða
sannfærður um það að ég hlyti að
vera undir vernd guðs úr því mér
tókst ekki að drepa mig á margföld-
um dópskömmtum og úr þvi að
lögrcglan sá ekki það sem var beint
fyrir framan nefið á henni. Já, það
gat enginn hafa ráðið því nema guð
og nú hóf ég samningaviðræður við
hann.
Gerði samning við
drottin....
„Drottinn,” sagði ég, „ef þú getur
til nokkurs nýtt það sem eftir er af
lifi þá máttu eiga það — með einu
skilyrði.”
Ég ætlaði nefnilega að leggja fyrú
hann þraut sem hann gæti ekki leyst
Hún var þannig að daglega mundi ét
opna biblíuna af handahófi. Ef ég
mundi hitta á ritningargreinar sem
væru lausnir á vandræðum mínum
þann daginn þá hafði guð staðizt
prófið — en ég bjóst alls ekki við að
hann mundiná þvl.
Þetta var i lok janúar,” segir
Barrie og heldur áfram slitróttri frá-
sögninni. „Fyrsta daginn opnaðist
bibllan á 19. kafla Postulasögunnar.
Þar segir frá því er Efesusmenn
brenndu heiðnar bækur sínar, sem
voru fimmtíu þúsund silfurpeninga
virði, ogtóku kristnatrú.”
DB-myndir: Einar Ólason.
gestum, sem komu og fóru eins og
þeim sýndist út úr grýttir. En í raun
átti ég enga vini. Flestir voru innst
inni hræddir við mig.
{janúar siðastliðnum hélt ég æðis-
lega sukkveizlu sem kostaði mig 40
þúsund dollara. Ég var að reyna að
slæva samvizkuna — milli sjálfs-
„Nú get ég aftur unnið venjulega vinnu,” segir Barrie. Hér er hann I Slippnum að mála togara frá Isafirði.
útbrunnin ung flök á ýmsum sjúkra-
stofnunum. Hvað er það sem veldur
því að Jrau byrja á þessum óþverra?
Barrie og Bonnie höfðu haft svipaðar
ástæður: aö vera eins og hinir, vera
gjaldgeng i vinaklikunni og ennfrem-
ur hafði þeim fundizt foreldrarnir
algjörir imbar.
þrir sem stjórnuðum sölu á hassi á
svæði sem var 80 x 150 mílur og
nokkrum smástöðum öðrum.
Hassið fengum við með smyglurum.
Sumt af því kom með skipum frá
Columbiu í Suður-Ameriku. Þvi var
sökkt i sjóinn, skammt undan strönd-
inni i B.C., Kanada, og slætt upp af
örk sem við höfðum sett sýrudropa á
en áttum eftir að klippa niður. Þeir
sneru öllu við i húsinu og leituðu í
skúffunum i borðinu en þeir sáu
ekkert grunsamlegt við örkina ofan á
því. Þeir fundu heldur ekki kók-
flösku, fulla af sýru, mörg þúsund
dollara virði, sem var í íbúðinni.
fíkniefnasölu
17
N