Dagblaðið - 27.10.1981, Blaðsíða 12

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 27. OKTÓBER 1981.
miBIAÐW
fijálsl, úháð dagblað
Útgefandi: Dagblaðið hf.
Framkvœmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson. Ritstjóri: Jónas Kristjánsson.
Aðstoðarritstjóri: Haukur Helgason. Fc áttastjóri: ómar Valdimarsson.
Skrifstofustjóri ritstjómar. Jóhannes Reykdal.
íþróttir: Hallur Símonarson. Aðstoöarfróttastjóri: Jónas Haraldsson.
Handrit Ásgrimur Pélsson. Hönnun: Hilmar Karisson.
Biaðamenn: Anna Bjamason, Atli Steinarsson, Ásgoir Tómasson, Bragi Sigurðsson, Dóra Stefáns
dóttir, Elín Albertsdóttir, Franzlsca Gunnarsdóttir, Inga HukJ Hákonardóttir, Jóhanna Þráinsdóttir,
Kristján Már Unnarsson, Lilja K. Möllor, ólafur E. Friðriksson, Sigurður Sverrisson, Víöir Sigurðsson.
Ljósmyndir. Bjamlerfur Bjamlerfsson, Einar Ólason, Ragnar Th. Sigurðsson,
og Sveinn Þormóðsson.
Skrifstofustjóri: Ólafur EyjóKsson. Gjaldkeri: Þráinn Þorieifsson. Auglýsingastjóri: Ingótfur P. Steins-
son. Dreriingarstjóri: Valgoröur H. Sveinsdóttir.
Ritstjóm: Síðumúla 12. Afgreiðsla, áskriftadeild, auglýsingar og skrifstofur Þverholti 11.
Aðalsími blaðsins er 27022 (10 tínur).
Setning og umbrot Dagblaðið hf., Síðumúla 12.
Mynda- og plötugerö: Hilmir hf., Síðumúla 12. Prentun: Árvakur hf., Skerfunni 10
Áskriftarverö á mánuði kr. 85,00. Verö í lausasölu kr. 6,00.
Ritskoðun Pósts ogsíma
Ekki er nóg forsmánin, að póst-
burðarfólk hafi neitað að bera út blað,
heldur er haldinn fundur með aðstand-
endum þess, þar sem óskað er, að þeir
biðjist afsökunar á skoðunum sínum!
Þetta gerðist ekki í Uganda, heldur í
Kópavogi.
Skyldum við næst eiga von á, að einhver rútubíl-
stjórinn og sérleyfishafinn neiti að dreifa einhverju
dagblaðinu, til dæmis af því að það hafi verið andvígt
nýjustu umsókn sérleyfishafa um tiltekna prósentu-
hækkun fargjalda?
Það er ekki í verkahring Pósts og síma eða einstakra
starfsmanna og sérleyfishafa þessarar einkaréttarstofn-
unar að ákveða, hvort efni, sem fer um hendur hennar,
feli í sér réttar skoðanir eða rangar, hæfar skoðanir
eða vanhæfar.
Pósti og síma hefur sem einkaréttarstofnun verið
falið að sjá um dreifingu hljóðvarps, sjónvarps og
prentaðs máls, hvort sem eitthvað af þessu efni er
stofnuninni eða einstökum starfsmönnum hennar að
skapi.
Allt öðrum stofnunum í þjóðfélaginu hefur verið
falið að ákveða, hvort skoðanir varði við lög eða ekki.
Á það reynir mjög sjaldan, af því að samkeppni ríkir
í prentuðu máli og auðvelt er að koma gagnskoðunum
áframfæri.
Hafi starfsmenn Pósts og síma eitthvað við að
athuga gagnrýni blaðs á fáránlega lélegum útburði og
nenni þeir ekki að koma svörum sínum á framfæri,
geta þeir snúið sér til dómstóla. En þeir geta ekki tekið
að sér dómsvaldið.
Sem harðskeyttur samningsaðili á vinnumarkaði
þarf prentarastéttin stundum að sæta harvítugri gagn-
rýni í prentuðum fjölmiðlum. Aldrei hefur samt
heyrzt, að prentarar teldu í sínum verkahring að rit-
skoða ósanngjarna gagnrýni.
Sennilega er ekki hægt að ætlast til, að allt starfsfólk
Pósts og síma hafi stjórnarskrána á rúmstokknum.
Hins vegar á að vera hægt að krefjast af þeim, sem
komast þar til mannvirðinga, að þeir láti Kópavogsat-
burði ekki gerast.
Fyrstu viðbrögð Pósts og síma við ritskoðun póst-
burðarfólks í Kópavogi voru þau, að hún væri að vísu
ekki rétta leiðin, en skiljanlega þætti fólkinu sárt að
þurfa sjálft að bera út gagnrýni á eigin verk!
Lin og léleg viðbrögð ráðamanna Pósts og síma, allt
frá umdæmisstjóra upp í forstjóra, eru dæmi um, að
þeir eru ekki hæfír til að halda uppi einkarétti
stofnunarinnar. Og ráðherra er samsekur, nema hann
veiti þeim ærlegt tiltal.
Getuleysi Pósts ogsíma
Athyglisvert er, að dagblöðin forðast eftir mætti að
nota þjónustu Pósts og síma. í þéttbýli nota þau eigin
dreifingarkerfi og að nokkru leyti einnig í dreifingu frá
Reykjavík til annarra þéttbýlisstaða.
Sumpart stafar þetta af því, að þjónusta Pósts og
síma er of dýr, jafnvel þótt sérstakir taxtar gildi um
prentað mál. En einkum er þessi þjónusta að hluta til
of svifasein fyrir blöð, sem þurfa að vera samdægurs á
leiðarenda.
Þessi viðhorf dagblaðanna eru dæmi um, að mikil-
vægir þættir íslenzkrar póstþjónustu eru í ólestri, svo
sem oftast vill verða, þegar einkaréttarstofnun nýtur
hvorki aðhalds að utan né stjórnunar að innan.
' .......................
- . ——^
Watergate-
kerfi Pósts
** ■ +
og síma
Kæri Jónas.
Mig langar til að byrja þetta bréf á
þvi að óska öldungnum pósti og síma
til hamingju með 75 ára afmælið og
þakka honum fyrir ánægjulegt sam-
starf þau ár sem við höfum báðir lif-
að. Sérstaklega vil ég þakka honum
fyrir, hvað hann hefur verið iðinn við
að senda mér reikninga og í fram-
haldi af því, að loka hjá mér síman-
um, á meðan ég bjó við það kerfi að
slíkt var mögulegt. En nú er öldin
önnur, hvað þetta varðar, í bókstaf-
legum skilningi. Hér búum við nefni-
lega við svokallað Watergatekarfi,
sem er svo galopið að ekki er hægt að
loka því. í þessu kerfi er hægt að
hlusta á simtöl náungans að vild og
segja menn því ekki aðrar fréttir í
síma en veðurfréttir.
Við erum dálítið hissa hér norðan-
lands á því að Watergatekerfið skuli
enn vera við lýði víða unt land, því að
við höfum sannfrétt að tækninni hafi
fleygt fram að undanförnu, á öllum
sviðum, og þykir okkur merkilegt ef
það hefur farið algjörlega fram hjá
Pósti og síma. Og þótt það komi ekki
beint símanum við, þá er okkur sagt,
að ekki alls fyrir löngu hafi menn
gengið á tunglinu og verið í beinu
sambandi við jörð á meðan á því
stóð.
Ben. Ax. óskar Pósti og sima hjartanlega til hamingju meó 75 ára afmælið og fer nokkrum orðum um kosti Watergate kerf-
isins sem hann býr við.
v_—
Milliliðalaust
til Kína
En gæðum heimsins mun misskipt
eins og vant er, því að nú berast þær
fréttir hingað (ekki símleiðis) að Jón
beint og milliliðalaust. Og á meðan
Jón Jónsson í Reykjavík er í róleg-
heitunum að kjafta frá sér allt vit við
Sing Sing Hó, djöflumst við á sveif-
inni á gamla skrapatólinu okkar, i
þeirri von að ná sambandi við ná-
Q „Við þurfum ekki að óttast svokallaða
skrefatalningu, sem mun hafa vakið höf-
uðborgarbúum meiri ugg en yfirvofandi geng-
isfellingar og eldgos. Okkar símtöl eru mæld í
viðtaisbilum.”
Jónsson í Reykjavík hafi fundið hjá
sér þörf til að hringja til Kína og þá
hafi Póstur og sími rokið upp til
handa og fóta og byggt handa honum
jarðstöð svo að hann geti gert þetta
grannann, til að segja honum veður-
frétdr, sem hann heyrir fjórum
sinnum á dag í útvarpinu.
Það mætti auðvitað tína til ýmsa
galla á þessu svokallaða handvirka