Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1939, Qupperneq 27

Garðyrkjuskýrsla 1939.
Vorið og sumarið var óvanalega gott, og var því að
mörgu leyti skemtilegt að starfa við garðyrkjuna.
í sumar sást margskonar vel þroskaður gróður brosa
mót sól og blíðviðri og þannig teyga í sig þróttinn, eins
og börn, sem eru heilbrigð og eiga gott.
Trjárœkt. Trjágróðurinn var mikið illa farinn eftir vet-
urinn. Tréin víða brotin og sliguð, sem við fyrstu sjón
leit mjög illa út, en margt réttist fljótt við í blíðviðrinu
og nýgræðingurinn huldi yfir sárin.
Toppkal var líka töluvert mikið, sérstaklega á ungviði.
En bót er við öllu, eins og þar stendur. Og mikil unun
var að sjá í sumar, hvað ungviðið óx og dafnaði og bjó
sig vel undir komandi vetur.
Tré og runnar blómstruðu mikið, nema Syrenan setti
ekki einn einasta blómknapp.
Heggur var alsettur blómum 20. maí, og þar á eftir
komu önnur tré og runnar, og í júní var mikið blóm-
skrúð á trjánum.
Grenitrén hafa aldrei haft eins stóra köngla og í
sumar. Larix Siberica hafði dálítið af könglum en þrosk-
aði ekki fræ.
Græðlingar voru settir niður af ýmsum runnum, og var
árangur af því með albesta móti.
Nokkru af trjáfræi var sáð — og trjáplöntur látnar
burtu, eftir því sem föng voru til, en það varð minna en
vænta mátti, vegna þess hvað ungviðið var kalið,