Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1939, Síða 60

65
Qrös og aðrar nytjajurtir lllgresistegundir
Teg. með Teg. með
Tala Teg. með yfir Tala Teg. með yfir
teg. als 20—40stig 40 stig teg. als 10—20 stig 20stig
Sáðsléttan 11 3 4 5 0 0
Þaksléttan 5 1 3 12 2 1
Græðisléttan 6 2 2 14 5 0
Það leynir sér ekki, að sáðsléttan er fjölskrúðugri af
nytjajurtum heldur en þaksléttan og græðisléttan, en
miklu snauðari af illgresi og þær fáu illgresistegundir.
sem finnast, eru áhrifalausar.
5. SAMANDREGINN ÁRANGUR.
Nú skal reynt að geta í stuttu máli þess helsta, sem til-
raun þessi hefur leitt í ljós, svo sem glegst yfirlit fáist
um árangurinn:
1. Yfirburðir sáðsléttunnar fram yfir þaksléttuna og
græðisléttuna eru augljósir. Hún hejur gefið 15—34%
meiri uppskeru að meðaltali öll árin heldur en þaksléttan
og 23—44% meiri uppskeru en grœðisléttan, sem samsvar-
ar 11—18 og 16—21 heyhests vaxtarauka af ha. að meðal-
tali á ári. Munurinn er mestur í nýræktinni með tilbúna
áburðinum, en minstur í fornræktinni með tilbúnum
áburði. í öllum tilfellum eru yfirburðir sáðsléttunnar
langmestir fyrstu árin, en fara minkandi og dregur fyr
úr þeim, þar sem tilbúinn áburður er notaður heldur en
þar sem notaður er búfjáráburður.
2. Vegna þess, hve bráðþroska sáðgresið er, hefur sáð-
sléttan altaf gefið miklú meiri uppskeru í fyrri slætti en
þaksléttan og græðisléttan, en oft minni há og miklu
minni sé talið í hundraðshlutum. Ef til vill á mismunandi
þroskastig gróðursins á sléttunum, þegar slegið er, ein-
hvern þátt í vaxtarmuninum, en þó aldrei nema nokkrum
hluta hans. Sennilega eru höfuðástæðurnar fyrir þessum
vaxtarmun. afí vaxt.arrýmið er hentuara á sáðsléttunni og
5