Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1957, Blaðsíða 25

25
og varanlegra umráða. Þar á að koma upp pví tilraunabúi,
með húsum og öllu, sem hún parfnast og sem eitt sinn stóð
til að koma upp á Keldum. Þar, á sama stað, á einnig að
byggja yfir Búnaðardeildina frá grunni og að fullu, skrif-
slofur, rannsóknastofur, gróðurhús o. fl. Sömuleiðis for-
slöðumann deildarinnar og auðvitað bústjóra (eða verk-
stjóra) tilraunabúsins.
Þetta væri allt sjálfgert, ef Bunaðardeildin væri flutt að
Hvanneyri, en þetta verður einnig að vera ófrávíkjanlegt
grundvallaratriði, þó að deildin sé ekki flutt að Hvann-
eyri, en verði í þess stað í næsta nágrenni Reykjavíkur.
Það er blátt áfram raunalegt, að búvísindamennirnir
skuli ekki sjá þetta og stefna fast að því í tillögum sínum
og kröfum. Raunar er ofmælt að segja, að vísindamenn-
irnir sjái þetta alls ekki, þó þeir haldi því lítt á lofti, og
dragi af sér alla sókn að mesta marki.
Sumarið 1953 fór magister Sturla Friðriksson, erfðafræð-
ingur, „kynnisför á tilraunastöðvar Norðurlanda“. Förin
„var farin vegna tilmæla Rannsóknaráðs ríkisins. Mark-
mið hennar var“, — meðal annars — „að kynnast bygging-
um, vélum, rekstri og öðru fyrirkomulagi tilraunastöðva
Norðurlanda, vegna fyrirhugaðrar byggingar slíkrar stöðvar
hér í nágrenni Reykjavíkur."
í áframhaldi af ferðaskýrslu sinni setur Sturla fram:
„Uppkast að skipulagi jurtakynbótastöðvar Atvinnudeildar
háskólans." —
Um legu stöðvarinnar segir hann:
„Tilraunastöðin skal vera í nágrenni Reykjavíkur; er
það eðlilegt vegna þess:
a) að lega hennar er góð, sem tilraunastöð fyrir SV-lands-
hlutann, sem er einna mest ræktaði hluti landsins.
b) að auðvelt er um alla aðdrætti og önnur sambönd við
höfuðstað landsins.