Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1957, Blaðsíða 26

26
c. að þá er hægt að nota tæki og vinnu annarra fagmanna
Atvinnudeildarinnar.
d. að við það sparast husbyggingar fyrir starfsmenn stofn-
unarinnar, sem nú búa í bænum.
Nauðsynlegt er, að land stöðvarinnar sé ca. 20 ha að
stærð, vel fallið til ræktunar með nokkuð fjölbreyttum jarð-
vegi. Landið skal vera slétt eða lítið eitt hallandi móti suðri
og ekki hólótt.
Reyna skal að velja stöðinni stað, þar sem veðrátta er
fremur mild, og mikið atriði er að þar sé gott skjól.
Landið þarf að vera vel girt.“
Og loks segir Sturla:
„Gæta skal þess að byggingunni sá þannig fyrirkomið, að
auðvelt sé að auka við hana. Er ekki óeðlilegt, að seinna
meir verði fluttar þangað rannsóknarstofur jurta- og jarð-
vegsrannsókna, jurtasjúkdóma- og meindýrarannsókna, og
þar verði miðstöð frœeftirlitsins(Undirstrikað af mér.
Á. G. E.).
Hér er rétt en veikt á haldið, en þó er auðsætt, að magister
Sturla hefur þá (skýrslan er dags. 17. sept. 1953) fyllilega
komið auga á þann möguleika að Búnaðardeildin byggi
og sé til húsa í eigin túni. En ósköp er þetta veikt og vægt,
það „er ekki óeðlilegt. að seinna meir verði“ horft svona
hátt. Hér er allt reiðubúið til afsláttar og undanhalds, svo
sem nú er fram komið, með tillögum um að byggja við
Atvinnudeildina og fá á leigu húsalausa spildu á Korpúlfs-
stöðum, — flytja svo jafnframt Framhaldsdeildina frá
Hvanneyri ofan í þetta staðfestuleysi.
Það er þessi veikleiki, sem jafnvel minnir á áhugaleysi,
sem er hið dapurlegasta við þessi mál öllu. Það er horft
smátt á málin. Með því bregðast vísindamennirnir búnaða-
málunum, og kalla yfir sig, og störf sín, vanmat almenn-
ingsálits, löggjafa og leiðtoga þjóðarinnar, og þá er ekki
við góðu að búast. Ef þessir vel menntuðu menn vildu að-