Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1957, Qupperneq 32

32
Hafnarfjarðar þannig, að bœirnir nái saman, þarsem Reykja-
vík þrýtur að sunnan, t. d. við Arnarneslœk (eða Hraun-
holtslæk), þar taki Hafnarfjörður við.
Þetta er eitt af stórmálum höfuðborgarinnar, mikið stærra
mál og merkilegra heldur en allur fjöldi manna lætur sér
til hugar koma. Ber margt til þess. Reykjavík og Hafnar-
fjörður geta sparað sér miljóna útgjöld árlega á hinum
næstu árum, með því að beina aukinni byggð á svæðið á
milli bæjanna meðfram þjóðveginum og vogunum, í stað
þess, að aukin byggð teygi sig að óeðlilegri leiðum út frá
Reykjavík, t. d. upp í Breiðholtsland og Vatnsenda, upp
að Rauðavatni og upp undir Grafarholt. Hér þarf ekki
mörg rök til að tína, þau eru svo auðsæ hverjum, sem um
þetta vill hugsa. Það eru vegir og gatnagerð, vatnsæðar og
holræsi, og samgöngur allar. En síðast er að nefna það,
sem stærst er, það er hitaveita Reykjavíkur og Hafnar-
fjarðar. Næsta stóra skrefið í hitaveitumálinu, er hitinn frá
Krísuvík. Það er tugmiljónamál og meira en það, og um
leið það sem úr sker, um þá hitaveitu, að hin stóraukna
byggð, sem hleðst utan um Reykjavík á nœstu áratugum,
verði sem mest á svæðinu á milli Reykjavikur og Hafnar-
fjarðar, fremur en út um holt og hæðir annars staðar. Hér
er ekki heldur um neitt neyðarráð að ræða, borgarstæðið
fagurt og gott.
Af þessu öllu athuguðu er ljóst, að það má ekki undan
draga, að ríkið og Reykjavíkurborg eignist Arnarnes. Hér
geta hagsmunir ríkis og borgar farið mjög vel saman. Ríkið
fær glæsilegt land fyrir Búnaðardeildina og það, sem henni
fylgir, borgin fær stórt land til lóðaúthlutunar á ágæturn
stað, og það sem er mikilsvert, þannig land, að auðveldara
er að koma mikilli véltækni við, er undirbúa skal byggð-
ina, og gera þann undirbúning hóflega dýran, heldur en
víðast annarsstaðar í nágrenni borgarinnar.
Tvenns konar mótmælum hef ég heyrt hreyft gegn hug-