Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1957, Qupperneq 53

53
Landvinnsluverkfæri með dráttarvél eru þessi:
„Bist“plógur, einkum fyrir mýrlendi, sem búið er að
þurrka, hann getur rist svo djúpt sem þörf gerist og óskað er.
Um vinnslu mýrlendis vil ég geta þess, að ég hef séð tvær
aðferðir notaðar. Önnur er sú, að plægja snemma á vori,
leggja strengina flata, og þá oftar en hitt að sá í landið
kartöflum. Hin aðferðin er að plægja landið þegar gróður
tekur að falla, láta strengina rísa á rönd og 'liggja þannig
yfir veturinn, svo að vetrarfrostin fái unnið á þeim. Hygg
ég að sú aðferð muni reynast betur, þar sem um grasrækt
eina saman er að ræða. Auðvelt er hverjum járnsmið að
smíða þennan plóg.
Tveggja eða þriggja botna (skera) plógur ætti að vera sam-
eign nokkurra bænda, því að enginn einstakur bóndi hefur
nægilegt verkefni fyrir hann. Hann er varla notaður nema
við kartöflu- og grænmetisrækt í stórum stíl, eða til að end-
urplægja gamalt sáðland. Sá plógur hefur reynzt bændum
tvíeggjað sverð, og hann ætti alls ekki að nota, þar sem gróð-
urmoldarlagið er þunnt. Við vinnslu þess konar lands hafa
diskplógur, diskaherfi og rispa (líklega tætari) reynst bezt.
Rispa (cultivator), með hinum mörgu hnífum, sem henni
heyra til, hefur mikið verið notuð við iandvinnslu, sérstak-
lega er hún góð, þar sem gróðurmoldin er grunn, og hún
má ekki blandast við hinn dauða jarðvegsgrunn. Þá hefur
rispan einnig reynzt vel í kalárum. Þegar jörð kelur, sem oft
vill verða hér eins og heima, þá tætum við kalblettina þegar
á sama vori sundur með rispu, herfum síðan, og sáum 16—
25 pundum af höfrum með grasi, eða ef gras er ekki með, þá
64 pundum af höfrum í ekru (ca. 4000 m2). Hafrarnir eru
síðan saxaðir í vothey.
Sáðvél með áföstum áburðardreifara. Reynslan hefur sann-
að, að sé 50 pundum áburðar á ekru dreift jafnframt því
sem fræinu er sáð, gefur það plöntunum jafnmikið næring-