Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1958, Qupperneq 26

SIGURÐUR EGILSSON:
Nokkrar minningar frá bændanámskeiði að
Grund í Eyjafirði
Vorið 1913 var haldið bændanámskeið á Grund. Hatði
vorað óvenju vel og snemma, svo að jörð var alauð upp
undir fjallabrúnir.
Allmargir Þingeyingar gerðust því þátttakendur í nám-
skeiðinu og munu flestir hafa farið gangandi, því á þeim
árum óx engum í augum að ganga bæjarleið og jafnvel
nokkrar, þó nú á dögum finnist þess dæmi, að menn bíði
lengri tíma eftir ökuferð, en taka mundi að ganga sama
veg. Lengsta leið áttum við úr Reykjahverfi og Aðaldal, en
þaðan voru að minnsta kosti 10 menn.
Námskeiðið var fjölmennt og mun fyrst og fremst hafa
orðið ógleymanleg skemmtisamkoma, einkum yngri mönn-
unum, því fátt eitt man ég af því, sem til fróðleiks átti að
vera, en hins vegar ýmislegt annað, þótt liðin séu 45 ár. Þó
vorum við yfirleitt ágætir áheyrendur, með vakandi athygli
og ráðnir í að njóta alls, sem bjóðast kynni.
Fyrirlesarar voru þarna margir og góðir, þar á meðal þeir
feðgarnir Matthías Jochumsson og Steingrímur, sonur hans,
en þeim var annað ætlað, en bein fræðsla í búvísindum.
Man ég að erindi Matthíasar hét „Heimur batnandi fer“,
en Steingríms: „Heimur versnandi fer“. Efni erindanna er
mér að vísu gleymd, en bæði þóttn þau góð, hvort á sína
vísu. Báðir töluðu að nokkru leyti í gamansömum tón, en