Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands


Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1984, Side 70

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1984, Side 70
farið — þá fyrst yrðu ráð þeirra og aðstoð sótt, og sótt fast og líklega þeir sjálfir með. Auðvitað er ljóst að tölur þær, sem út úr reikningum RALA koma og skipting fjármagns á Keldnaholt og aðra staði eru notaðir í ýmislegt annað en beina rannsóknarsterfsemi, t.d. starfar eftirlitsdeild á Keldnaholti og tap á búrekstri til- raunastöðvanna er sumpart sléttað með fjárveitingum sem ætlaðar eru til rannsókna. Hins vegar gefa þessar tölur ákveðnar vísbendingar og hlutfallslega stöðu Keldnaholts og stöðvanna innan og milli ára og tímabila, og þá um leið vísbendingu um þá þróun sem hér um ræðir. Væri tekið enn lengra tímabil sæist þróunin enn betur. Vera kann að bændum þyki umræða um þessi mál lítið áhugaverð, og telji að hér séum við aðallega að senda starfs- bræðrum okkar á höfuðborgarsvæðinu kaldar kveðjur. Það er misskilningur. Þetta er ekki réttur vettvangur til slíks. Við erum að kynna fyrir bændum mál sem þeir virðast áhugalitlir um en sem að okkar mati skiptir miklu máli fyrir þeirra atvinnugrein og jafnframt þá sjálfa. Við sem teljum fagleg, fjárhagsleg og byggðaleg rök mæla með slíkri starfsemi úti á landi, stöndum höllum fæti í þessari baráttu ef bændur, stéttin sem unnið er fyrir, er áhugalaus eða jafnvel öndverð því að rannsóknastarfsemin sé úti á landi. Hefur kannski dauðastríð tilraunastöðvanna sem bændur hafa orðið vitni að valdið því að þeir telji slíka starfsemi óþarfa og hallist að því að enn skuli efla starfsemina á Keldnaholti? Það sakar ekki í lokin að lýsa þeirri skoðun, hvað þessi tvö dæmi varðar, skógrækt og landbúnaðarrannsóknir, 'að þótt þessi starfsemi heyri undir yfirstjórn landbúnaðarmála í landinu, til samræmingar á heildarmarkmiðum, er nauðsyn- legt að hver stöð starfi sjálfstætt og þjóni fyrst og fremst sínu svæði. Þær hafi hins vegar nána samvinnu og samráð sín á milli og, ekki síður, við leiðbeiningaþjónustuna, sem hvort tveggja myndar þann grunn þekkingar, sem bændur hafa vonlítilli baráttu vænst svo lengi að þeir eru að hætta því. Því væri illa farið. 72
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands
https://timarit.is/publication/268

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.