Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1962, Qupperneq 9

LANDSBÓKASAFNIÐ 1959—1961
9
Úr harulritasalnum: Lesbásar.
eru einnig lestæki fyrir mikrófilmur og sérstakir lampar með stækkunargleri til nota
við lestur handrita. Hægt er að koma fyrir í salnum nokkrum lausum borðum ef þurfa
þykir.
Breytingar þær og umbætur á þessari nýju vistarveru handritasafnsins hafa verið
gerðar undir umsjón húsameistara ríkisins, Harðar Bjarnasonar, og starfsmanna hans,
Björns Rögnvaldssonar og Gunnars Ingibergssonar. Hefir menntamálaráðuneytið sýnt
góðan skilning á þessum framkvæmdum og ekkert viljað til spara. svo að sem beztur
árangur næðist.
Skrásetjari handritasafnsins, Lárus Blöndal bókavörður, mun hafa á hendi umsjón
og afgreiðslu handritanna, og er þess vænzt, að þessi bælta aðstaða verði öllum hlut-
aðeigendum til gagns og ánægju. Handritasafnið er enn að nokkru leyti óplægður akur.
og vantar tilfinnanlega starfskrafta til þess að búa það betur í liendur fræðimönnum
en kostur hefir verið á. Til er að vísu prentuð skrá yfir allt safnið. Samdi dr. Páll Egg-
ert Olason aðalskrána, en hún kom út á árunum 1918—1937 í þremur miklum bind-
um, samtals 2056 hlaðsíður í stóru broti. Pað var handritasafninu mikið happ að
kostur var Páls Eggerts til þessa verks, því að hann var allra manna kunnugastur safn-