Frjáls verslun - 01.12.1954, Blaðsíða 22

avst síðbuxum, ekki þó vegna þess, að loftið væri
kaldara, heldur sökum þess, að flugurnar sóttu
svo á mig. Yar því nokkur bó't í því að hylja
sem mest af líkamanum. Ekki var viðiit annað
en að sofa undir flugnaneti, því annars hefði
maður allur verið sundurbitinn að morgni dags.
Hvernig komu íbúamir yður fyrir sjónir?
Ibúatala Nígeríu er talin vera um 3 milljónir,
þar af búa um 1 milljón í höfuðborginni, Lagos.
Þeir svörtu eru auðvitað í yfirgnæfandi meiri-
hluta, en nokkuð er a-f Evrópumönnum, og þá
aðallega Bretum. Nígería er annars brezk hjá-
lenda þessa stundina, en búizt er við, að hún
fái sjálfsstjórn innan Samveidisins eftir ei'tt til
tvö ár, líkt og önnur samveldislönd. Eg átti tals-
vert saman við þá innfæddu að sælda meðan ég
dvaldi í landinu, og kunni ég yfirleitt vel við
þá. Margir negrar eru þarna forríkir, eiga stóra
búgarða og mikil fyrirtæki. Frétti ég af einum
negra, sem átti 400 vörubíla, sem notaðir voru
til vöruflutninga á langleiðum. Margir negrar
spurðu mig að því, þegar þeir voru búnir að
frétta, að ég væri frá íslandi, hvort það land
tilheyrði Englandi eða Frakklandi. Sennilega
ganga þeir út frá því sem vísu, að gömlu stór-
veklin, England og Frakkland, ráði ríkjum víð-
ar en í Afríku.
Þér hafið víst sloppið frá öllum vittimönnum?
Ég hafði lítil afskipti af þeim á þessu ferða-
lagi mínu. í norðausturhorni Nígeríu eru stór
svæði með öllu ókönnuð, og er talið, að þar
muni enn hafast við þjóðflokkar, sem aldrei hafa
komizt í tæri við okkar vestrænu siðmenningu.
Fyrir tveimur árum hvarf brezkur landkönnun-
arleiðangur á þessum slóðum, og hefur ekkert til
hans spurzt síðan. í Calabar-héraðinu í Nígeríu
eru vígaferli tíð meðal ættbálka, og er þá oft-
ast deilt uin veiðirétt. Eru aðfarir heldur óhugn-
anlegar, því líkunum er venjulega fleygt í ár og
þau kviðrist áður svo þau sökkvi. Veldur þetta
lögregluyfirvöldum miklum erfiðleikum við að
upplýsa margskonar glæpi.
Hvað er að segja um verzlunina?
Nígería er langsamlega stærsta viðskiptaland
okkar í Afríku, og kaupa þeir af okkur skreið.
í sejitemíberlok í ár höfðum við flutt út skreið
til Nígeríu að verðmæti röskar 50 milljónir króna,
en heildarskreiðarútflutningur okkar nam þá
um 70 millj. króna. Erum við fslendingar næstir
á eftir Norðmönnum í útflutningi skreiðar til
landsins, en þeir hafa á sama tíma í ár selt þang-
að skreið fyrir um 117 milljónir króna. Sala ann-
arra þjóða er hverfandi. Við munum fyrst hafa
byrjað sölu á skreið til Nígeríu árið 19.51, og við-
slcipti verið mikil ávallt síðan. Ekki er ósenni-
legt, að auka megi markaðinn til muna eftir því,
sem fleiri íbúar Nígeriu komast upp á lagið með
að borða íslenzka skreið.
Hvernig matbúa heir innfœddu skreiðina?
Þeir saga hana fyrst niður í smá stykki og
bleyta síðan í vatni yfir nótt. Síðan sjóða þeir
skreiðina og krydda drjúgan. Þeir borða hana
með beztu lyst — ásanrt beinum og roði, því
ekkert er látið fara til spillis. Þykir íslenzka
skreiðin hinn mesti herramannsmatur í Nígeríu.
Flvert var svo haldið frá Nígeríu?
Ég skrapp í stutta ferð til frönsku nýlend-
unnar Kameron, sem áður laut Þjóðverjum.
Þurfti ég svo að fara þaðan aftur til Accra til
122
FRJÁLS VERZLUN