Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.10.1970, Blaðsíða 50

Frjáls verslun - 01.10.1970, Blaðsíða 50
4B FRJALS VERZLUN Okkar á milli sagt... Um daginn var fundur í fé- lagi nokkru í Reykjavík, og þar var lögð fram starfsáætlun fyr- ir veturinn. — Við höfum hugsað okkur tvö konukvöld, sagði formað- urinn. Annað á að vera al- menn skemmtikvöld en hitt e. t. v. nokkuð alvörublandnara. Einn fundarmanna stóð upp og spurði: — Er nauðsynlegt, að hafa sömu konurnar? • Ólafur og Páll sátu í mak- indum við barinn. Allt í einu segir Ólafur: — Páll, er þetta ekki hann Þórarinn frændi þinn, sem sit- ur þarna? — Nú ertu genginn af göfl- unum. Hann er dáinn fyrir mörgum árum síðan. — Ertu . . nú . . . alveg viss um það? — Handviss! — Eg er. . . svo . . .stein- hissa. Hann hreyfði sig rétt áð- an! • — Það er sagt, að þú brugg- ir heima. —• Lygi og rógur. Það er Bjarni bróðir þinn, sem ber þetta út af því að hann fær ekki að smakka. — Hann er maður, sem sannarlega má segja um, að hafi auðgað veröldina með Iífi sínu! — Getið þér nefnt mér dæmi um sölumannshæfileika yðar, ungi maður? — Já, einu sinni seldi ég bónda mjaltavél, en hann átti ekki nema eina kú. — Nú já, það var auðvitað hrósvert, en tæplega getur það talizt stórkostlegt. — Jú, víst var það stórkost- legt, bóndinn borgaði með kúnni! © — Þegar hann fékk stöðuna, var það af því að hann þekkti forstjórann? — Já, og af því að forstjór- inn þekkti hann ekki. © Jón Jónsson iðnrekandi hafði unnið fyrirtæki sitt upp í forystusæti í sinni grein — nánast úr engu. Og nú var hann orðinn svo slituppgefinn, að hann varð að fara í þriggja mánaða frí. Hann brá sér fyrst til Costa del Sol og þaðan til London og Kaupmannahafnar. Þegar hann kom heim með Gullfossi þrem mánuðum seinna, stóðu fjölskylda hans og vinir auð- vitað á hafnarbakkanum til að taka á móti honum. Þegar Gull- f'oss var loksins kominn inn á höfnina og Jón í kallfæri við móttökunefndina, hrópaði hann til konu sinnar: — Hefur nokkur hringt? — Þegar þú selur gleraugu, sagði gleraugnasalinn við son sinn, sem var að hefja nám í faginu, — og fólkið spyr um verðið, skalt þú segja: Þau kosta 480 krónur! Svo átt þú að líta á það, og ef það gerir enga athugasemd, skaltu bæta við: . . .umgerðin, og glerin 240 krónur! Þá áttu aftur að hinkra ögn við. Og ef fólkið er enn sátt við verðið, skaltu bæta við: . . . hvort fyrir sig!
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Frjáls verslun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.