Frjáls verslun - 01.02.1972, Qupperneq 62

Frá ritstjórn
Næstu verkefni útvarpsráð
Það hefur að vonum vakið furðu, að
hinir nýju pótintátar og kommissarar í
útvarpsráði iiafa dæmt óliæft til flutnings
efni um verzlunar- og viðskiptamál, sem
Guðmundur Magnússon, prófessor i við-
skiptafræðum við Háskóla Islands, tjáði
sig fúsan til að sjá um. Lesendur þessa
riis hafa öðruin fremur átl iþess kost að
kynnast uiæfileikum Guðnnmdar Magnús-
sonar lil að skýra fyrir almenningi marg-
vísleg mál, sem að hagfræði og viðskiptum
lúta. Ágætar greinar hans á þessum vell-
vangi eru lil sannindamerkis um, að tæp-
ast væri völ á betri manni til að hafa
með höndum stjórn viðskiptaþáttar i út-
varpinu.
Öllum þorra hlustenda væri það líka
mikið gleðiefni að heyra annað slagið nýtt
fól'k á öldum ljósvakans í stað þeirra hrúð-
urkarla, sem virðast Ibafa tekið sér ævar-
andi bóifestu við hijóðnemana á Skúlagöt-
unni. Mannaval og fjölbreytni efnis í dag-
skrá Rákisútvarpsins er engan veginn með
þeim sóma, að umrætt einokunarfirma hafi
ráð á ]iví að vísa einum helzta sérfræðingi
þjóðarinnar í efnahagsmálum á dyr.
Óneitanlega liafa ýmsir tilburðir úl-
varpsráðs og starfsfólks Ríkisútvarpsins að
undanförnu verið með þeim hætti, að full
ástæða er til árvekni af hálfu hins a'l-
menna borgara, sem aðlhaldið skal veila.
Það er að sjátfsögðu umdeilanfegt, hvort
útvarpsráðsmenn séu jafnsjálfkjörnir lil að
koma fram i dagskrá útvarps og sjónvarps
og sumir liinna nýskipuðu ráðsmanna virð-
ast sannfærðir um. Þeim hefur m.a. verið
falið ]iað hlutverk að annast heildarum-
sjón með efnisflutningi Ríkisúlvarpsins.
Nýliðarnir í útvarpsráði hafa ekki hingað
lií sýnt þau tilþrif í sjálfsgagnrýni, að
hægt sé að ætlast til þess af þeiin, að þeir
fjalti !um eigin gerðir í ráðinu á þann Iiiut-
læga Iiátt, sem þvi er ætlað.
Úm þetla alriði eru þó liklega engin
ákvæði í útvarpslögum. En te’tji hinn nýi
meirihluti útvarpsráðs það lilutverk sitt að
sjá lil ijiess, að lögum og reglugerðarákvæð-
um um Ríkisútvarpið sé framfylgt, er þar
vissulega þarft verk að vinna, sem þeir
eiga skilið tvöfalt kaup fyrir. Ef það veld-
ur einhverjum vangaveltum, hvar byrja
skuli, má benda á örfá atriði, sem ráðið
niá ekki tiorfa framlijá.
I reglum um útvarpið er lekið fram, að
þar skuli elcki birt efni á vegum einstakra
félaga eða samtaka. Dagskrárfulltrúi út-
varpsins kynnti nú nýverið þáttinn „Ég er
forvitin — rauð“ sem framlag „þessara
samtaka" til dagskrár útvarpsins. Hver eru
„þessi samtök"?
í öðru Jagi er ]iað mjög til að rýra álit
borgaranna á ólilutdrægni útvarpsins, þeg-
ar sterkur grunur leikur á, að starfsmenn
þess skrifi pólitískan óþverra í blöð
undir dulnefni, stundum kryddaðan ein-
liverjum dylgjum um samstarfsfólkið hjá
stofnuninni. Skiptir þá engu máli, hvorl
dulnefnið er krummi eða garri. Þetta er
verðugt rannsóknarefni fyrir útvarpsráð.
í þriðja lagi má svo benda á, að sam-
kvæmt regtugerð er starfsfólki Ríkisút-
varpsins óheimilt að koma fram i auglýs-
inguin. Væri ekki ráð, að útvarpsráðsmenn
setlust niður við sjónvarpstækin eina
kvöldstund og gerðu könnun á þvi, hvaða
andlit i augiýsingaþáttunum þeir kannast
við af förnum vegi á Skúlagötunni eða
hverjar raddir tiljóma kunnuglega fyrir
eyrum þeirra ?
Það er ekki nóg, að vatnið sé tært og
■loftið tireint. Smjörið verður að vera gott.
Og lil þess að smjörið, í þessu tilviki þær
andans afurðir, sem útvarpið lætur frá sér
fara, njóti trausts neytendanna er ekki
siður ástæða lil að ihuga að niengun kerf-
isins en þeim drulfupoMum og reykjar-
slrókum, sem ætla má að útvarpsráðs-
menn kunni af eigin hyggjuviti að krækja
fyrir. Spyrjið bara Stefán .Tónsson, frétta-
mann tijá Osta- og smjörsölunni.
58
FV 2 1972