Frjáls verslun - 01.05.1977, Qupperneq 79

Deildarstjóri Á.T.V.R:
„Finnst ég vera sniðgengin”
„Og ríkið sparar sér þó nokkra upphæð með því að
nota konu í þetta starf”
Rætt við Svövu Bernhöft deildarstjóra Afengis- og
tóbaksverzlunar ríkisins
— Þetta þjóðfélag sem við búum í er karlmannaþjóðfélag og mér finnst ég hafa orðið áþreifan-
lega vör við það í mínu starfi.
Þetta segir Svava Bernhöft, deildarstjóri hjá Afengis og tóbaksverslun ríkisins og bætir síðan við
að eftir að hafa starfað hjá ríkisfyrirtæki í 19 ár finnist henni það blátt áfram hlægilegt að hugsa
til þess að ríkið setji lög um jafnrétti á sama tíma og það gangi á undan í því að mismuna kven-
fólki. En hvers vegna segir kona eins og Svava þetta? Hún hefur þó komist áfram og situr nú í
stöðu sem fylgir mikil ábyrgð og yfirstjórn margra starfsmanna.
— Skýringin er kannske sú,
útskýrir hún, — að mér finnst
ég hafa verið sniðgengin hér.
Ég var sett í þessa stöðu
árið 1969, en ekki skipuð í hana
fyrr en 5 árum seinna, eða ár-
ið 1974 og þá þurfti ég sjálf að
gangast í það að fá þetta frá-
gengið við litla ánaegju hérna á
stofnuninni. í erindisbréfi mínu
segir m.a. að mér sé falið að
opna erlendan póst, skipting á
honum og skráning erlends
verðpósts og umsjón með leyf-
isbeiðnum, öllum innkaupum,
tollafgreiðslum, flutnings-
gjaldagreiðslum, heimkeyrslu á
vörum, öllum verðlagningum,
verðlistum, erlendum banka-
viðskiptum, rekstri iðnaðar-
deildar og áfengisdeildar í
samráði við tækniráðunaut og
viðskiptum við Fríhöfnina og
varnarliðið. En reyndin hefur
orðið sú að það er gengið fram
hjá mér í ýmsu af þessu og ég
leyfi mér að fullyrða að ástæð-
an fyrir því er ekki síst sú að
ég er kona.
RÍKIÐ ER AÐ SPARA
— En það er ekki bara geng-
ið framhjá mér í sambandi við
reksturinn, heldur Svava á-
fram, — heldur hefur ríkið
sparað sér þó nokkra upphæð
með því að nota konu í þetta
starf. Maðurinn sem var á und-
an mér í starfi deildarstjóra, að
vísu hét starfið þá innkaupa-
fulltrúi, fékk alls konar hlunn-
indi sem uppbætur á laun sín.
Hann hafði bílastyrk, frían
síma, fékk jafnvel aukagreiðsl-
ur fyrir að gæta bókanna, sem
standa hérna í hillunum fyrir
ofan mig og svo maður tali
nú ekki um utanlandsferð-
irnar sem hann fór á vegum
ríkisins. Svona hlutir hafa
aldrei verið til umræðu í
sambandi við mig. Ég hef
komist að því gegnum árin að
járntjaldslöndin eru miklu lýð-
ræðislegri heldur en þetta þjóð-
félag okkar hér. í því sam-
bandi tek ég það fram að ég
segi þetta ekki af því að ég sé
kommúnisti, því svo er ekki.
EKKI EINSDÆMI
En Svava segist ekki vera
ein um það að gjalda fyrir það
að'ý'era kona hjá ríkisfyrirtæki.
Hjá Áfengis- og tóbaksverslun-
inni vinna alls um 35 manns,
þar af 24 konur. Topparnir eru
auðvitað allir karlmenn. Nán-
asti samstarfsmaður hennar í
deildinni er kona og er hún
einum launaflokki hærri en
sendill fyrirtækisins, sem er
karlkyns!
— Við hér á skrifstofunni
vorum einu sinni að velta því
fyrir okkur hverá vegna hér.
væru ráðnar svona margar
konur, segir Svava. — Hjá
starfsmanni ríkisendurskoðun-
arinnar fengum við þau svör
að fyrirtækið hefði ekki efni
á að borga öðru vísi starfs-
krafti en konum. — Og þetta
er hægt að segja um fyrirtæki,
sem er aðalmjólkurkýr lands-
ins. Mér þykja það skrýtin svör!
En þegar horft er framhjá
öllu jafnréttistali og launamis-
rétti segist Svava vera mjög
ánaegð með starf sitt. Eftir að
hafa verið starfandi hjá Áfeng-
is og tóbaksversluninni í 19 ár
hefir hún myndað sér ákveðnar
skoðanir um áfengi og drykkju-
venjur okkar íslendinga.
STEFNULEYSI STJÓRN-
VALDA
— Ég er þeirrar skoðunar að
það sé stefnuleysi stjórnvalda
i áfengismálum sem gerir það
að á Islandi er verið að eyði-
leggja alla vínmenningu. Verð-
lagi á áfengi er þannig háttað
að hér selst mest af brennivím,
FV 5 1977
79