Frjáls verslun - 01.11.1980, Side 46

segja í hverju villa, eða rangur inn-
sláttur er fógin, — leiða þannig not-
andann áfram í gegnum verkefnið þar
til það er fullunnið. Það getur vel verið
að það þurfi dálitla þolinmæði til að
byrja með, og því miður eru flest forritin
á markaðinum fyrir litlu tölvurnar á
ensku og því nauðsynlegt að kunna
eitthvað í þvi máli, en engu að síður eru
margir unglingar farnir að nota borð-
tölvuraf fullum krafti. Verzlunarskólinn
á heiður skilið fyrir það að vera fyrstur
til þess að kaupa 20 borðtölvur til nota
við kennslu og nú munu margir fram-
haldskólar fylgja fordæmi hans.
En það er furðulegt að ríkisfjölmiðl-
arnir skuli ekki sjá ástæðu til þess að
fræða fólk um þá möguleika sem tölv-
an hefur uppá að bjóða og hve þessi
tækni er orðin aðgegnileg hverjum
sem er, hvað tölvurnar geta auðveld-
að dagleg störf og verið til skemmtunar
á heimilum. Á meðan þessa sjálfsögóu
kynningu vantar þá er ekki við því að
búast að fólk fari að leita að tölvu til
þess að vinna verkefni í litlum fyrir-
tækjum því þetta fólk stendur einfald-
lega í þeirri trú að vandamálið sé að
finna verkefni fyrir tölvurnar.
Lítum á næstu tilgátu:
,,Öjá — tölvan sparar vinnu segja
þeir, en hvernig stendur á því að mér
sýnist að þá fyrst sé farið að bæta við
fólki þegar tölvan er komin í gang?“
Eithvað á þessa leið eru ummælin
sem stundum heyrast og ekki að
ósekju. Allir vita, t.d. í viðskiptum sínum
við „kerfið“, að tölvuvæðingin hefur
oft og einatt haft í för með sér meira
bákn en ella, flóknari viðskipti og
árekstra. En því má ekki gleyma að
tölvan er ekki vitsmunavera, allt sem
tölvan gerir hefur orðiö til af manna-
völdum og hvernig hún framkvæmir
hlutina fer eftir þeirri forskrift sem gerð
hefur verið fyrir tölvuna. Sé forskriftin
vitlaus eóa illa gerð þá verður allt jafn-
vitlaust sem frá tölvunni kemur því það
gildir um tölvuna, að eftir höfðinu
dansa limirnir Ef tölvukerfi kallar á
aukió starfslið þveröfugt við það sem
markmiðið með því átti að vera, þá er
ekki við tölvuna sjálfa að sakast heldur
þá aðila sem gerðu forritið og skipu-
lögðu verkganginn í tölvuvinnslunni:
Hugbúnaðurinn er lóðið.
Sem betur fer hefur átt sér stað um-
talsverð framför hér á landi á sviði
kerifsifærðinnar og hugbúnaður því
orðinn fullkomnari, ódýrari og öruggari
en áður. Sá ótti um að tölvan gjörbylti
starfsháttum fyrirtækja er því ekki á
rökum reistur hinsvegar getur hún
vissulega breytt starfsháttum til bóta
án þess að setja allt á annan endann.
Þeir sem ætla að kaupa tölvu til að
vinna ákveöin verkefni í fyrirtæki, hafa
þaö algjörlega í hendi sér hvort, og hve
mikið, breytist í fyrirtækinu með til-
komu hennar. Og þá komum við að
stjórnanda fyrirtækis sem er að velta
fyrir sér tölvuvæðingu, hugsanagang-
ur hans gæti verið á þessa leið: ,,Ég
veit ekkert um tölvur. Hvernig á ég að
fara að því að dæma um það hvort
tölva mundi borga sig, hvaða sérfærð-
inga á ég aö tala við, er óhætt að teysta
þessum sölumönnum eða á ég að
skella mér á námskeið?"
Við skulum skoða þessar spurning-
ar, hverja fyrir sig. Stjórnun byggist á
því að taka ákvarðanir og ákvarðanir
kalla á upplýsingar. Ef ákvaróarnir eru
iðulega rangar (ótímabær ákvörðun er
röng ákvörðun) bendir það til að upp-
lýsingarnar séu ekki nægilegar eða að
stjórnandinn kunni einfaldlega ekki að
reka fyrirtæki (og þá hefur hann ekkert
við tölvu að gera). Ef vinnan vió öflun
nauðsynlegra upplýsinga er allt of
tímafrek gæti tölva verið lausnin sem
leitað er að. Þá kemur röðin að sér-
fræðingunum. Sá sem rekur fyrirtæki
og telst vera fær um það er allra manna
hæfastur til þess að dæma um það
hvort tölva kæmi að gagni. Hann veit
hvernig verkefnin eiga að vinnast,
hann veit hvaða upplýsingar kæmu að
gagni og hann getur, ef ástæða er til,
ákveðið að tölva skuli í engu breyta því
verkskipulagi sem hefur þróast í fyrir-
tækinu. Við verðum aö hafa það i huga
að breytingar eru alls ekki alltaf nauð-
synlegar, — það er einfaldlega hægt
aðgera þá kröfu til tölvukerfis að það
breyti ekki starfsskipulagi fyrirtækis
heldur sé aðlagað aðstæðum og þörf-
um í fyrirtækinu og um þau atriði er
enginn færari um að dæma en sá sem
stjórnar fyrirtækinu, jafnvel þótt hann
telji sig ekki hafa neitt vit á tölvum.
Hann þarf því ekki að treysta sölu-
mönnum frekar en hann vill og hann
þarf ekki að fara á námskeiö þótt hann
hefði áreiðanleg bæði gagn og gaman
af því. Hann setur niður fyrir sér
hvernig verkefnin eigi að vinna, í hvaða
röð og að hvaða marki, hvaða upplýs-
ingar hann vill fá, hvenær og í hvaða
röð. Síðan leggur hann verkefnið fyrir
tölvuseljandann sem verður að finna
lausnina. Þá lausn getur stjórnandinn
metið með því einu að skoða hana.
Tölvuseljandinn verður að koma með
sýnishorn af þvi sem tölvan vinnur af
verkefnum og sá sem getur lesið dag-
blað getur einnig lesið tölvuútskriftina
og metið: ,,Er þaö svona sem ég vil fá
þetta unnið, eru þetta upplýsingarnar
sem ég vil fá og þarf að fá?"
Sá sem kaupir tölvukerfi án þess að
hafa áður séð sýnishorn af öllum þeim
verkefnum sem tölvan á að vinna má
gera ráð fyrir því að kaupa köttinn í
sekknum.
Og síðasta tilgátan um sölumennsk-
una:
Sölumennska er að mörgu leyti
furðulegt fyrirbæri. í flimtingum er sagt
Höfum tilbúin forrit fyrir:
FJÁRHAGSBÓK-
HALD
LAUNABÓKHALD
LAGERBÓKHALD
FÉLAGASKRÁR
Tölvuþjónustan
Kaupvangsstræti 4
Pósthólf 735
602 Akureyri
Sími: %-21505
Tökum að okkur kerfissetningu og
forritun.
46
BETRI UPPLYSINGAR
BÆTTUR REKSTUR