Frjáls verslun - 01.05.1982, Qupperneq 43

bandi, ekki með það í huga að
hann skrifi eitthvað í hvert sinn
sem við hann ertalað, heldurtil að
leyfa honum að fylgjast með
þannig aö hann hafi stöðugt, sem
besta vitneskju, sem hann síðan
getur notað þegar hann telur mál-
ið varða lesendur blaðsins.
Varist frekju.
Margir stjórnendur fyrirtækja
hafa komið sér út úr húsi á fjöl-
miðlum með tilætlunarsemi, frekju
og lítilsvirðandi framkomu við
blaðamenn. Stjórnandi, sem svar-
ar blaðamanni, sem í hann hringir í
fréttaleit, með skætingi, útúrsnún-
ingi eða röngum upplýsingum,
sem er furðu algengt, getur ekki
átt von á því að eiga innhlaup á
það þlað síðar. Á sama hátt skal
forðast þá tilætlunarsemi að halda
að blaðamaður komi á framfæri
auglýsingaskrumi eða óvönduð-
um upplýsingum. Góður blaða-
maður lætur ekki misnota sig
nema einu sinni, og lélegir blaða-
menn eru ekki misnotaðir nema
um skamma hríð því þeir stoppa
stutt við í starfi. Blaðamenn
skækjast einungis eftir nýtum og
málefnalegum upplýsingum og
hvort eða hvenær þær koma fyrir
sjónir lesenda veltur á mati hans á
upplýsinga- og frétta gildi þeirra.
Varast ber ómálefnalegt og illt
umtal um keppinauta við blaða-
menn því slíkt vekur tortryggni og
dregur úr trausti og vekur efa-
semdir hjá blaðamanninum um
viðmælanda sinn. Ekki síður skal
hver maður forðast að reiðast yfir
umtali, sem keppinautur fær í
blaði. Mörgum hættir við að grípa
símann og krefjast þess meó reiði
og frekju að fá svipaða afgreiðslu
á morgun og keppinauturinn fékk í
dag og það helst á sama staö í
blaðinu. Slíkt er ólíklegt til að bera
árangur. [ stað þess að áfellast
þlaðið fyrir að birta frétt eða um-
mæli um keppinaut ætti stjórnandi
að íhuga með sjálfum sér af hverju
hann fái ekki sama umtal og
keppinauturinn. Er upplýsinga-
miðlun ábótavant og hvað gerir
keppinauturinn til að rækta betur
sambönd sín við fjölmiðla?
Fréttatilkynningar —
blaðamannafundir.
Algengasta aðferðin til að koma
að efni og upplýsingum í fjöl-
miðla er sending fréttatilkynningu
eða að halda blaðamannafund.
Þegar stjórnandi ákveður hvora
leiðina hann vill fara ætti hann að
reyna að gera sér grein fyrir
hversu forvitnilegar þær upplýs-
ingar eru sem hann vill láta frá sér
fara.
Aðfá
umfjöllun í
fjölmiðlum er
flestum
fyrirtækjum
mikilvægt
Blaðamannafundir eru yfirleitt
áhrifameiri. Blöðin segja yfirleitt
fljótt frá því, sem fram fer á blaða-
mannafundum á meðan fréttatil-
kynningar fara oft í ruslakistuna og
bíða birtingar dögum saman,
þar til pláss verður í þlaðinu. Þetta
þýðir hins vegar ekki að undan-
tekningarlaust eigi að halda
blaðamannafund fremur en senda
fréttatilkynninu. Blöðin eru yfirleitt
fáliðuð og vinnutíminn dýrmætur
og því er hætt við að fáir mæti á
boðaðan blaðamannafund, séu
þær upplýsingar, sem blöðin
reikna með að fá ekki því mun
merkilegri.
Einhver hefur kannski veitt því
athygli að aðeins er hér talað um
blöðin í sambandi við blaða-
mannafundi en ekki útvarp eða
sjónvarp. Það stafar af því að
hvorugur ríkisfjölmiðillinn hefur
viljað sinna því sem fyrirtæki á
höfuðborgarsvæðinu eru aö fást
við, nema þá stórfyrirtækin, og
hafa þá reglu að senda ekki
fréttamenn á þlaðamannafundi
þeirra. Öðru máli gegnir um fyrir-
tæki úti á landi, sem yfirleitt fá
góða athygli ríkisfjölmiðlanna og
því má ekki gleyma fréttariturum
útvarps og sjónvarps ef fyrirtæki
þar sér ástæðu til að halda blaða-
mannafund.
Það er góð regla að draga sam-
an á blað þau meginaðriði, sem
fram munu koma á blaðamanna-
fundinum og afhenda þau blaða-
mönnum. Það auðveldar þeim
vinnuna og tryggir að aðalatriðin
komist til skila og að mistök verði
ekki í frásögn. Slík ,,hand-out“ má
svo senda þeim fjölmiðlum, sem
ekki sáu sér fært að senda mann á
fundinn.
Þó að fátítt sé orðið, þá eimir
enn af þeirri trú að veita beri áfengi
á blaðamannafundum og aó það
tryggi góða umfjöllun. Þessu er
algerlega öfugt fariö. Blaðamönn-
um, sem öðrum er illa við að
drekka í vinnutímanum, og þeir,
sem þiggja sterkari veitingar eru
óíklegastir til að koma nokkru frá
sér. Hins vegar er vel til fundið að
bjóða einum eða fleiri blaða-
mönnum í virðingarskyni í hóf eða
hanastél ef tilefni er til slíks.
Iþróttir og
líknarstarf.
Fyrirtæki hafa mörg fundið
ýmsar aðrar leiðir til að koma sér
eða nafni sínu að í fjölmiðlum.
Fyrir nokkrum árum birtust reglu-
lega fréttir um Ásbjörn Ólafsson
h.f. sem hafði þann vana að gefa
miklar fjárhæðir til góðgerðar-
starfsemi. Fyrirtækið og eigandi
þess, Ásbjörn Ólafsson sköpuðu
sér þannig velvild, þótt ekki sé hér
verið að fullyrða að það hafi verið
tilgangur með gjöfunum. Enn er
þaó ekki óalgengt að fyrirtæki eigi
þátt í fjármögnun ýmiss konar
líknarstarfsemi og noti tækifærið
til aó koma nafni sínu á framfæri.
Önnur leið nýtur vaxandi vin-
sælda, en það er stuðningur við
ákveðin íþróttamót. Hver kannast
ekki við Ljómarallið, Morgun-
blaðsskeifuna og Kóka Kóla golf-
mótið. Stuðningur við íþróttavið-
burði getur þannig gefið fyrirtækj-
um ókeypis auglýsingu í öllum
fjölmiðlum þá daga, sem keppnin
erfréttaefni.
43