Helgarpósturinn - 26.01.1995, Blaðsíða 34

34
MORGUNPÓSTURINN MANNLÍF
FIMMTUDAGUR 26. JANÚAR 1995
Titill
Flytjandi
LOVESPREADS
STONE ROSES
FELL ON BLACK DAYS
SOUNDGARDEN
ODE TO IVIY FAIVIILY
CRANBERRIES
CRUSH WITH EYELINER
R.E.M.
MURDER WAS THE CASE
SNOOP D.DOGG
NOTHINGMAN
PEARLJAM
WHATEVER
OASIS
GOTT MÁL (REMIX)
TWEETY
A CONSPIRACY
BLACK CROWES
THE MAN WHO SOLD THE WORLE
NIRVANA
THANK YOU FOR HEARING ME
SINEAD O’CONNOR
BETTER MAN
PEARLJAM
SYMPATHY FOR THE DEVIL
GUNSN’ROSES
LÖG UNGA FÓLSINS
UNUN
WHEN I COME AROUND
GREEN OAY
PRETTY PENNY
STONE T.PILOTS
GOD
TORI AMOS
I SAW THE LIGHT
THE THE
TOMORROW
SPOON
BACK IT UP
ROBIN S
kraumandi undir...
BRAZILIAN SKY SPOON
WHIR SMASHING PUMPKINS
FUZZ JET BLACK JOE
WHERE OID YOU SLEEP LAST NIGHT NIRVANA
Stone Roses eiga nú sittfyrsta topplag á x-
domino’s listanum. Pearl Jam eru Gáfnaljós
vikunnar, BetterManfer upp um átta í 12.
bekk. Hœsta nýja lagið á Green Day, ein af
helstu hljómsveitum síðasta árs. 4 ný lög
koma inn í vikunni 8 lög eru á klifri, 2 lög
standa í stað en fallistarnir eru 6.
X-Oomino’s listinn er valinn vikulega af hlustendum og dagskrárgerðarmönn-
um X-ins. Listinn er frumfluttur á fimmtudögum kl.16:00-18:00 og endurleík-
inn á laugardögum kl. 14:00-16:00. Það er Einar Örn Benediktsson sem sér
um'ann!
26.JANUAR - 1.FEBRUAR 1995
Statisti í „aivöru" ástarsenu
Ein stór fjölskylda, kvikmynd Jó-
hanns Sigmarssonar veröur
frumsýnd í Háskólabíói, eins og
frægt er oröið, um miðjan mars.
Upphaflega stóð til að gera hana
ekki að söluvarningi, að minnsta
kosti í þeim skilningi að krydda
hana með djörfu ástaratriði, líku því
sem var að finna í fyrri mynd Jó-
hanns, Veggfóðri. Þegar öllu var á
botninn hvolft fannst þó mönnum
einmitt vanta eins og eina ástar-
senu í myndina. Var því horfið frá
fyrri ákvörðun og ákveðið að skjóta
inn í einu atriði. Nema hvað aðal-
leikkona myndarinnar, Ásdís Eldheit
Gunnarsdóttir. neitaði að taka ástar-
þátt í ástarsenunni. Var því brugðið sena hjá
á það ráð að fá statista í hennar Jonna
stað, en Jón Sæmundur Björn- Sigmars í
holt, aðalkarlleikari myndarinnar, Einni stórri
ákvað að halda sínu striki. Statisti fjölskyldu
þessi er fannst leikstjóranum blossinn held-
ýmsu vanur, ur lítill í þessu leikna ástaratriði; eða
þar á meðal fannst það bæði náttúrulaust og
1 hefur hún óraunverulegt. Því var lítið annað
; setið oft- hjá honum að gera en að fyrirskipa
sinnis fyrir „alvöru" ástaratriði. Samkvæmt ör-
hjá tímaritinu uggum heimildum MORGUNPÓSTS-
k Bleiku og INS hlýddu leikararnir leikstjóranum
Dláu. Þegar og úr verður, væntanlega, einhver
svo kom að forvitnilegasta ástarsena íslenskrar
tökum kvikmyndagerðar...
Þaö má sjá ákveðna fantasíu og eitt sem einkennir þessa
Guðbjörg Kristjánsdóttir, listfræðingur og forstöðukona Gerðarsafns,
menn er ao þeir eru oft raeð sjálfa sig inni í verkinu sínu
um samsýninguna „Málverk":
andspænis listinni.
Hér er ég lista-
maðurinn og hérna er listin
Kópavogur mætir mjög
sterkur til leiks á nýju ári. Eins
og sýndi sig um síðustu helgi
eru kratar þar fleiri en annars
staðar á landinu, Ríó tríóið
fékk að koma fram í Bin-
gó/Lottó og Kópavogsbúar
eignuðust nýlega glæsilegt
listasafn - Gerðarsafn - sem
þegar er farið að láta að sér
kveða í íslenskum listheimi. Á
laugardaginn opnar þar at-
hyglisverð samsýning á verk-
um sex myndlistarmanna.
Hún ber yfirskriftina „Mál-
verk“ og sexmenningarnir eru
þeir Daði Guðbjörnsson (en
þetta er þriðja sýning hans í
þessum mánuði), Eyjólfur
Einarsson, Gunnar Örn, Jón
Axel Björnsson, Jón Óskar
og Sigurður Örlygsson.
Guðbjörg Kristjánsdóttir
listfræðingur er forstöðukona
Gerðarsafns. Hún segist ekki
skammast sín fyrir þá lista-
menn sem standa að sýning-
unni „Málverk” - síður en svo.
Þegar hún var spurð hvað hún
hefði haft að leiðarljósi þegar
hún valdi hópinn þá sór hún
af sér alla sök í því máli. „Þeir
völdu sig eiginlega saman
sjálfir, það er sannleikurinn.”
Guðbjörg segir sýningarsalina
kjörna til að sýna þar málverk.
„Bæði er svo góð lýsing í þeim
og þeir eru tærir og hreinir og
einhvern veginn fannst manni
strax og þeir fóru að taka á sig
mynd: Hér þarf að koma málverk! Sigurður Örlygs-
son hjálpaði til við uppsetningu fýrstu sýningarinnar
og þá var strax farið að tala unt þetta. Þá var farið að
funda og menn völdust sarnan.”
Guðrún segir að í verkum þessara manna megi
finna ákveðinn skyldleika þó að þeir séu jafnframt
mjög frábrugðnir. En er það ekki almennt í myndlist?
Hver listamaður þykist vera einstakur?
„Ja, það getur nú samt verið ákveðinn skyldleiki en
jafnframt eru menn mjög frábrugðnir. Það er kannski
eðli listarinnar. Það má sjá ákveðna fantasíu og eitt
sem einkennir þessa menn er að þeir eru oft með
sjálfa sig inni í verkinu sínu andspænis listinni. Hér er
ég listamaðurinn og hérna er listin. Þetta eru vanga-
veltur um stöðu listamannsins gagnvart listinni eins
Guðbjorg Kristjansdottir listfræðingur
við verk eftir Sigurð Öjlygsson
og hún er í dag. Þetta finnst mér tengja að minnsta
kosti suma þeirra. Sumir eru svolítið skyldir í lit, lita-
meðferð er skyld og ákveðin fantasía sem... menn sjá
þetta betur ef þeir koma.“
Guðbjörg er sérlega ánægð með Gerðarsafn og seg-
ir það samdóma álit allra að byggingin sé einkar vel
heppnuð og falleg. „Þetta er almenn hrifning hins al-
menna manns sem gengur hér inn.“ Safnið er einkar
glæsilegt og er ekki orðið eins árs en hefur þegar hasl-
að sér völl en það tekur vissan tíma að sanna tilveru-
rétt sinn, segir Guðbjörg. Aðspurð segir hún engan
sexmenninganna tengjast Kópavogi. „Nei, það býr
enginn þeirra hérna. En safn sem hefur þessa stað-
setningu hlýtur að þjóna höfuðborgarsvæðinu öllu.
Það er þess eðlis.“ -JBG
„Þetta er fólgið í því að reyna að
muna nafnið á næsta manni og
geta rifjað upp hver var að lesa og
koma því út úr sér. Ég bý vissulega
að því að allt eru þetta þjóðkunn
skáld, öndvegisskáld og við mun-
um eiga þarna fallega stund,“ segir
Guðmundur Andri Thorsson,
skrifstofumaður, skáld og leyni-
poppari, um vanda þess að kynna
Ijóðaskáldin sem ætla að lesa upp
Ijóð á Borginni í kvöld til styrktar
Súðvíkingum.
Andri segir að Hrafn Jökulsson
beri veg og vanda af þessari dag-
skrá og að hann sé besti vinur
Ijóðsins. „Hrafn á heiðurinn af því
að hafa haft samband við nokkur af
helstu skáldum þjóðarinnar sem öll
brugðust vel og drengilega við.“
Guðmundur Andri tekur undir það
að þarna sé samankomið landslið-
ið í Ijóði, í það minnsta þeir sem eru
ómeiddir. Nokkrir komast ekki
vegna meiðsla. Hann kom hins
vegar af fjöllum þegar hann var
spurður hvort það teldist ekki til
tíðinda að þarna sýndi sig að Ijóð-
skáld væru ekki verr innrætt en
gengur og gerist. „Nei, nei, er það?
Eg svara með alkunnum orðskvið
úr Heimsljósi: Það er í skáldinu
sem allir aðrir menn eiga bágt.“
Besti vinur Ijóðsins er félags-
skapur sem stendur fyrir skálda-
kvöldinu á Borginni og mun að-
gangseyrir renna óskiptur til söfn-
unarinnar Samhugur í verki.
Skáldin sem lesa eru: Helgi Hálf-
danarson, Ingibjörg Haralds-
dóttir, ísak Harðarson, Sigurður
Pálsson, Thor Vilhjálmsson, Vig-
dís Grímsdóttir, Vilborg Dag-
bjartsdóttir og Þorsteinn frá
Hamri. Einnig mun Guðni Franz-
son klarinettuleikari koma fram og
flytja tvö verk. -JBG
Prinsarnir fleiri
Ingólfscafé
við Ingólfstræti
★★★★
Þegar ég steig fyrst fæti inn í Al-
þýðuhúsið var það til þess að sjá
ferskan rokkara í Alþýðukjallaran-
um sem þá var. Kauði hét Bubbi
Morthens og var bara nokkuð
sprækur. Hið sama var ekki hægt
að segja um kjallarann, sem var að
syngja sitt síðasta. Skömmu síðar
var opnaður þarna voða fínn rest-
aurant, Arnarhóll, en hann gaf upp
öndina og við tók hefðbundinn
vínveitingarekstur á ný. Ingólfscafé
hefur átt skin og skúrir eins og
gengur, en hann hefur haldið sínu
striki allvel upp á síðkastið og er í
sókn þessa dagana. Staðurinn er
tvískiptur með bar og litlu sviði
effa, en stóreflis dansgólfi í neðra,
þar sem einnig má koma fyrir
bandi á sviði. Um helgar er þó yfir-
leitt aðeins lifandi músík á efri
en froskarnir í
hæðinni og hefur kennt ýmissa
grasa — allt frá acid jazz til Silfur-
tóna, sem fluttu tónlist úr Bond-
myndunum um síðustu helgi við
mikinn fögnuð viðstaddra. Það er
erfitt að staðsetja gestina nákvæm-
lega. Þeir eru allvel blandaðir, en
teljast þó vera í
yngri kantin-
um án þess að
vera alveg á
grunnskóla-
aldri eins og
gerist niðri í
Tungli. Þeir
eru undan-
tekningarlaust
flottir í tauinu,
ekki þó þannig
að liðið sé allt saman vafið í silki,
heldur má fremur kenna klæða-
burðinn við töffheit. Mig minnir að
það heiti „chic“ á frönsku. Á efri
hæðinni halla menn sér fýrst og
fremst að barnum og stöku par
Ingó
hættir sér út á gólfið.
Þrátt fyrir það er bar-
inn uppi ekki neitt sér-
staklega vel búinn
drykkjum, bara svona
yfir meðallagi góður.
Það er ekki alveg sami asi þar og í
neðra og
stundum er
þar allt að því
klúbbstemmn-
ing, það virð-
ast allir þekkja
alla. Barskvís-
urnar þekkja
afar mörg and-
lit i hópnum
og að minnsta
kosti þá
drykki, sem þeim hæfa best, ef ekki
nöfnin. Á neðri hæðinni dunar aft-
ur vélræn danstónlistin og á gólfinu
sveiflast kösin í takt. Þar er ægilega
langur bar, sem í sjálfu sér er engu
síðri en sá efri ef menn hafa ekki
þeim mun meira óþol gagnvart
teknóinu. Það er alltaf nóg um að
vera í Ingó og þegar drykkjumaður
Morgunpóstsins hefur komið við
hefur drottningahlutfallið verið af-,
ar hátt. Vinur hans af veikara kyn/
inu heldur því fram að sömuleiðis
séu prinsarnir mun fleiri en frosk-
arnir í Ingó, sem sé alls ekki tilfellið
á landsvísu. Uppákomur ýmsar
hafa verið tíðar eins og Bond-
kvöldið fyrrnefnda gefur góða vís-
bendingu um. Að því drykkju-
manni Morgunpóstsins skilst, á síst
að láta deigan síga nú á þorra og
æsist leikurinn ef eitthvað er. Það er
góðs viti og hann hyggst koma
þangað oft og vera lengi.