Lesbók Morgunblaðsins - 29.12.1945, Blaðsíða 12

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
002
Molotov meA ••liiigsjjónastefiur* llitlers
sakir þær er þeir voru bornir, af-
dráttarlaust og ótilneyddir. Og
þegar þessari hefð var einu sinni
komið á, var ekki frá henni vikið.
Hjer er skýringin á því furðu-
lega fyrirbrigði að í rjettar-
höldunum í Kharkov yfir þýskum
stríðsglæpamimnum í desember
194H voru hinir þýsku liðsforingj-
ar og undirforingjar látnir hegða
sjer eins og persónur í sögum
Dostojevskys. Einn þeirra sagði
frá því við rjettarhöldin, ótil-
kvaddur, að hann hefði eitt sinn,
við fjöldaaftöku á rússneskum
mönnum, tekið vjelbyssuna af ein-
um hermannanna og skotið með
henni móður méð barn í fanginu.
Útlendingum, sem viðstaddir voru
rjettarhöldin í Kharkov (en þau
voru kvikmynduð og myndin sýnd
opinberlega í London) þótti þau
ekki síður óeðlileg en rjettarhöld-
in í Moskvu. Hinir ákærðu tö'.uðu
með íburðarmiklum orðum, sem
þeir bersýnilega höfðu lært utan-
að og stundum gripu þeir fram í
fyrir hinum opinbera ákæranda á
röngum stað, eins og þeir hefðu
gleymt markorðinu, en komu svo
að sama efni aftur.
Það er enginn vafi á því, að
Þjóðverjar frömdu hrvðjuverk í
Rússlandi, svo gífurleg, að þau
eru með öllu óskiljanleg vestræn-
um hugsunarhætti. En að þessir
ákveðnu Þjóðverjar hefðu framið
þessa sjerstöku glæpi, seirTþarna
var um að ræða, var ekki sannað
með neinu, nema játningu þoirra
sjálfra. Þetta dregur á engan hátt
úr hinni hræðilegu sekt nasism-
ans, en það sýnir að hið rússneska
rjettarfar er orðið svo klafabund-
ið áróðursþörfinni heimafyrir, að
það hefir glatað möguleikanum til
að gera jafnvel sannleikann senni-
iegan.
Rjettarfar, sem notað er í þágu
áróðurs, hlýtur að bera fráleitan
árangur. Samkvæmt niðurstöðu
Moskvurjettarhaldanna var Trot-
sky þegar orðinn flugumaður (er-
indreki) erlends ríkis um það leyti
er hann var yfirmaður Rauða-
hersins og braut á bak aftur er-
lenda íhlutan.
Og frumkvoðlar rússnesku bylt-
ingarinnar voru allir, að Stalin
undanskildum og þeim sem dáið
höfðu nógu snemma, erindrekar
bresku, þýsku eða japönsku leyni-
þjónustunnar. Þeir drápu Gorki á
eitri og reyndu að byrla yfirmanni
G. P. U. (sem síðar reyndist sam-
sekur þeim) baneitraða kvikasilf-
ursupplausn, voru önnum kafnir
við að kasta skrúflyklum inn í
vjelar, seldu smámsaman föður-
land sitt í hendur hinum svívirði-
legasta erlenda lýð fyrir ærið fje,
reyndu að myrða Föður Stalin og
höguðu sjer yfirleitt eins og
glæpamenn af verstu tegund.
Ef verjendum kommúnismans
væri bent á þessar firrur og mót-
sagnir, mundu þeir segja bær
ósannindi. En ef þeim væru sýnd-
ar hinar opinberu skýrslur, sem
gefnar voru út í Moskvu um rjett-
arhöldin, mundu þeir að vísu játa
að þær væru ýktar, en segja um
leið þeim til rjettlætingar, að þær
væru ætlaðar hinum fáfróða al-
menningi í Rússlandi. í raun og
sannleika er rússnesk alþýða póli-
tískt þroskaðasta eða óþroskað-
asta alþýða í heimi, alt eftir því
sem við á í það og það skifti.
Áhrif þau sem „sannleikurinn
til heimanotkunar" hefir haft á
rússneskan almenning hin síðustu
tuttugu ár munum vjer ræða í
næsta kafla.
V.
„Breska stjórnin hefir lýst vfir
því, að markmið hennar í styrjöld-
inni við Þýskaland sje hvorki
meira nje minna en gereyðing
Hitlerstefnunnar. Þetta þýðir það,
að Bretar og Frakkar hafa sagt
Þjóðverjum einskonar „hugsjóna-
sti*íð“ á hendur. Minnir það á trú-
arstyrjaldir fyrrum.
Ekkert er það til, er rjettlætt
getur styrjaldir af þessu tagi.
Menn geta aðhylst, eða verið and-
vígir hugsjónum þeim sem í
Hitlerstefnunni eru fólgnar, eins
og raunar öðrum hugsjónastefn--
um, því það fer eftir skoðunum
manna á stjórnmálum. En þess
skyldu allir menn vera minnugir
að hugsjónum verður ekki útrýmt
með valdi. Það er því ekki ein-
ungis heimskulegt heldur og g!æp-
samlegt að heyja styrjöld sem
þessa, til þess að „gereyða Hitlers-
stefnunni“, — en hafa að yfir-
skyni að hún sje barátta fyrir lýð-
ræðinu“.
Þannig fórust orð Molotov, ut-
anríkisþjóðfulltrúa Rússa á fundi
æðsta ráðs Ráðstjórnarríkjasam-
bandsins 31. október 1939.
Er ráðstjómarvinunum er bent
á þessa ræðu og aðrar henni lík-
a,r, er fluttar voru á árunum 1939
—1941, þá svara þeir með drýg-
indalegu brosi að þetta hafi verið
neyðarúrræði, til þess eins að
vinna tíma og kalla það „bylt.ing-
ar-herbragð“.
Stalin—Hitler sáttmálinn var
kænskubragð til þess að friða
Þýskaland þangað til Rússíand
væri undir það búið að leggja út í
styrjöld, að sama skapi og upp-
lausn „Kominterns“ og vinsamleg
yfirlýsing Earl Browders í ga.rð
auðvaldsskipulagsins var bragð til
þess að láta bandamenn ekki ugga
að sjer þangað til alt væri búið
undir næstu byltingaröldu.
Sömu rök og þessi eru borin
fram til varnar hverri ráðstöfun,