Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1948, Síða 16

572
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
CJómaá Cfu&muncL
imou :
Vií MiíJar
m ij ri
Fomeskjudult og dimmt streymir sögunnar blóö.
— Sá dagur, er kallar oss til sín i'rá strönd og beiöum,
er cinnig hingað horíinn um myrka slóð,
og hljóð er hans rödd, því hún mælir írá týndum leiðum.
En þó að vjer spvrjum cinkis þá öldnu svcit.
sem átthagans börn í dag með virðingu minnast,
þá skiftir það minnstu máli, fyrst ísland veit,
að mold þcss ól hjer þðPsonu, scm gott var að kynnast.
Já. hverju skiftir, þótt skefli i aldanna slóð?
Svo skammur cr mannsins hróður og stutt lians saga,
að enginn minnisvarði, scm veröldin hlóð,
íær vorura ódauðleik skilað til komandi daga.
En það er vor hugsjón, scm heiminum lifir cin,
og hvorki þeim bcinum, scm tortíming vofir yfir,
nje nöínum, sem raskast, skal rcisa minningarstein.
Vjer reisum hann þeirri hugsjón, scm manninn liíir.
Og því á fortíðin erindi við oss cnn.
Bjer á hún sjer fáorða sögu, er þannig hljóðar:
Það komu hjer forðum til fundar tólf hversdagsmenn,
cr fordildarlaust stóðu vörð um rjett sinnar þjóðar.
Og lúnum höndum, en skilmerkilega, skráð
\oru skilaboðin, sem konungsvaldið gat hafnað,
cn aldrei verða úr' íslenskri sögu máð
og emi gætu frjálsum mönnum lil varnar safnað.
En hvaðan kom þeiin sá styrkur, sem stórmennum brást?
Hvað stefndi þeim hingað til viðnáms gegn ofbeldi þungu?
— Oss grunar jafnvel, að orð eins og föðurlandsást
hafi æðisjaldan legið þeim mönnum á tungu —
En þeim \ ar eðlisbundin sú blóðsins hneigð,