Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1955, Blaðsíða 4

«96
*—
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
■<$>
*
Ur Hugsvinnsmálum
Heyri seggir,
þeir er vilja sið mma
og góð verk gera,
Iwrskleg ráð,
þau, er heiðinn maður
kermdi xínum syni.
Allra ráða
tel eg það einna benfj
að gofga xðstan guó.
Meó hreinu. hjartrt,
skaltu á hann tráa
og elska af öllum hug.
Ómálugur skal
eg l orðum stilltwr
sá er vill guðs ást geta.
Æðra kraft
fxr maður aldrigi
en vera l tungu trúr.
ALlan dugnað
þann er þér aunar veitir,
mun þú og mörgum seg.
Vinum þínum
þótt þú vel dugir,
hirð eigi að hrósa. því.
Ef þér litla gjöf
gefur af léttum hug
sá vinur sem volaður er,
fnygja skalt
og þakklátur vera;
ást fylgir aums gjöfum.
Ókunnan mann
virð engu framar
en þinn vísan vin.
Margwr er illur
sá er læzt aldyggur vera ;
brigð eru útlendra orð.
Allsnotur maður
sá er vill iþróttvr nema
og vel margt vita,
bxkur hann nemi,
þt&r er gerðu bragnar spakir,
þeir er kenndu fróðleik firum.
Litlu. láni
fagni lýða hver,
hafi eigi metnað mikmn.
í litlum polli
haldast lengi skip,
þau er brýtur hregg í lutfi.
Ódyggra rnanna
skalt eigi aðferð noma,
þótt þeim verði flmró að fé.
Lmtum leyna
mega lengi þeir,
tm upp koma um stðir stnk.
TU fvrs#lu sinnar
þarf enginn frétt að roktt,
rté um það ötm ala.
Guð veit gjörst
hverjum hann giftu ann;
viti það ei firðar jyrir,
Sögvtsum tnanni
skalt sjaMtm trúa,
þeim er tneð rógi rennur.
Málugra manna
reynast niargar svgur
lýða kind að lýgi.
Ofdrukkinn maður
e/ illt gerir,
er eigi vorkunnar verður.
Sjálfur því veldur
r.r hann svo drekkur
að sírus geðs eigi gáir.
lll er ufdrykkja,
fer hún eigi ein saman,
fylgir henni inargt til meins:
öfund og þrsetur,
óstillt lotitasemi,
sótt óg synda fjöld.
Góðra daitna
leiti gunma, hve-r
er vill hyggindi hafa.
Vonds manns víti
Ixtur sér að vamaði,
og gerist góðum líkwr.
Afmadý rð m#iri
getur oi fyrir mold ofan
en kenna gott gumum.
Fádyggt líf
mundu flestir hafa,
ef engi bætti yfir.
Gálaus maður
sá er eigi vill gott nema,
kann eigi vió viti að varasL
Ógæfu smni
veldur einn saman;
engum ar illt skapað.
Fdvie maður,
e,f verður á firði staddur,
getur eigi beinan byr,
liðlegra ráö
er til lands að snúa
en sigla foldu frá.
Bölgjörnum manni,
ef þér brugöist hefir,
skalt eigi grand gera.
Af annars gæzku
batnar iðulega
sá er hefir óvinlegur verið.
Vel skalt vinna,
ef átt í verkum hlut
og gerast hollur gumi.
Sýslu sinni
gleymir slækinn maður;
illt er verkþjófur að vera.
Bana sinn hræðast.
skal eigi bragna lið
því aá hann er endir tifc.
Góðum mönnum,
þeitn er gruud varast,
dauði og líf dugir.
Líkama sinn
ræki lýða hver;
heilsa er hverju frama/r.
Aura njóta
þyhiet engi maöur
nema heilsu ivaj'u
Gamansamleg Ijóð
skait af greppum nema
ag mörg fræði muna.
Agætleg minni
bera fyrir ýta lið
skáld til skemmtunar.
é.