Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1955, Blaðsíða 23

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
715
í hönd, úrslitatímum mannkyns-
sögunnar. Aftur og aftur er ver-
ið að segja, að íslenzka þjóðin
sé of smá til að geta haft nokk-
ur áhrif á gang heimsviðburð-
anna. Þetta er mikill og skað-
legur misskilningur. Því að ís-
lenzka þjóðin er ekki of smá til
þess að geta hjálpað stærri þjóð-
um til að meta sannleikann eins
og vera ber. Eða með öðrum
orðum: til að þiggja hjálp Guðs.
Dr. Helgi Péturss.
4>------------------------------------------------------------------------------—$>
FRÆG eru orðin: Guð er sann-
leikur. Öllu réttara er þó að
segja að sannleikurinn sé leiðin
til Guðs, og þó ekki síður, leið
Guðs til mannanna. Af því leiðir,
að enginn Guð getur hjálpað því
mannkyni, sem ekki metur sann-
leikann nógu mikils — eins og
glögglega kemur fram í allri
sögu mannkyns vors. En aldrei
hefir þó þýðing sannleikans eins
glögglega komið í ljós og verða
mun á þeim tímum sem nú fara
Kanton. Þeir koma frá stórgripa-
vögnunum, sem troðnir eru fullir
af fórnarlömbum þeirra og síðan
látnir út á eitthvert hliðarsporið,
þangað til mennirnir frjósa í hel á
gaddauðninni. Þau koma frá mönn-
um, sem orðnir eru trylltir af
hungri, en skipulagt hungur er eitt
af stjórnmálabrögðum þessa trúar-
ílokks. Þau koma frá beinhoruðum
þrælum, sem aðframkomnir af
þreytu eru hvddir til dauðs í fanga-
búðunum í Síberíu, Þau koma írá
ungbörnum, sem verða fyrir þeirri
ægilegu ’-eynslu, að foreldrar
þeirra eru frá þeim teknir og þau
fá aldrei að sjá þau framar.
Þessi neyðaróp hefur hver ein-
asti kommúnisti heyrt. En þau ná
venjulega aðeins evrum hans,
snerta sjaldan sállna.
En samt kemur það fvrir, ef til
vill einhvern veginn, þegar hann
er niðursokkinn í sellustarfsemi
sína t. d. við að framkalla smá-
myndir af stolnum skjölum eða við
aðra álíka ófélega moldvörpustarf-
semi, eða hann hefur fengið skipun
um það frá húsbændum sínum að
ferðast til annars lands, fara þar á
ákveðið hótel á tilsettum tíma og
hitta þar mann, sem hann aldrei
fær að vita nafnið á, og taka þar
við pakka, sem hann aldrei fær að
vita, hvað hefur inni að halda. Þá
getur það skeð, að skyndilega finn-
ist honum eins og hann sé umlok-
inn ógnarlegri þögn og úr djúpi
þagnarinnar berist neyðarópin
hlaðin angist.
Og nú rjúfa þessi óp inn heiðna
kufl mannfyrirlitningarinnar og
tilfinningaleysisins. Eins og hár-
beyttur hnífur skerast þau inn í
sál mannsins og samvizku. Því að
örðugast verður manninum það
alltaf að myrða sál sína og sam-
vizku. En ef kommúnistum tekst
það ekki, þá munu þeir ganga af
trúnnl.----
Þannig lýsir uppgj afakommún-
isti því sem gerist, þegar þjóðirnar
segja skilið við guð og fara að trúa
á harðstjóra að nýu.
(★)
Stjarnan staðnæmdist
þar yfir
Herodes var ekkert einstakt ill-
menni á sinni tíð. Flestir einvaldar
voru honum líkir. Enginn þorði að
mæla á móti þeim. Menn krupu á
kné fyrir þeim í lotningu.
Kristindómurinn hefur áorkað
því, að Herodesar nútímans vekja
hrylling og viðbjóð milljóna
manna. Fleiri og fleiri hásæti
þeirra munu hrynja en mennirnir,
sem þeir hafa þjáð og kúgað munu
koma og spyrja um stjörnu friðar-
konungsins, er þeir hafa af sárri
reynslu lært að skilja, að gerbreyt-
ing verður að koma á trú mann-
kynsins og háttum, ef morðæðið í
Rama á ekki að halda áfram, ef
kvöl og angist mannanna barna á
einhvern tíma að linna.
Og sjá, stjarnan staðnæmdist þar
yfir, sem barnið var! Vitringar
munu enn koma úr austri og vestri.
Þeir eru á leiðinni. Vér hittum þá
á alþjóðaþingum, þeir kveðja sér
hljóðs í blöðum og bókum leitandi
að hjálpræði heimsins.
En stjarnan mun ávallt stað-
næmast á sama stað þar sem tign-
asti og göfugasti andi mannkyns-
ins fæddist á jörðu. Þangað er
hjálpræðið að sækja, vizkuna og
trúna til að skapa nýan og betri
heim.
Öll ríki hatursins hrynja, öll ríki
öfundarinnar, drambsins og sjálfs-
elskunnar tortímast í eyðileggjandi
styrjöldum. Það er aðeins eitt ríki
sem hefur möguleika til að standa:
ríkið sem Kristur boðaði.
Honum tilheyrir því lotningin.
Honum eigum vér að færa gjaf-