Vísir - 08.07.1978, Blaðsíða 4

4
„Jú ég er alltaf taugaslappur
fyrsta kvöldið” — segir Ragnar og
tvistigur ibúningsherberginu. „Þó að
búið sé að æfa þetta, getur allt rúllað
út i sandinn. Það verður að keyra
þetta i nokkur skipti til að slipa það
til.”
Ragnar vippar sér íþróttamanns-
lega úr skyrtunni og um herbergið
fljúga buxur, vesti, brækur og skór.
Þeir félagamir i hljómsveitinni eru
að gera sig klára fyrir kvöldið. Þarna
em gamalkunnug andlit úr tónlistar-
og skemmtanalifinu: Jón „bassi”
Sigurðsson, Árni Scheving, Andrés
Ingólfsson, Stefán Jóhannsson og Ey-
þór Stefánsson.
Þuriður nýtur þeirra forréttinda að
hafa sér búningsherbergi enda eini
kvenpeningurinn i hópnum. Frammi
á gangi liggur ómar Ragnarsson á
divani útkeyrður að þvi er virðist en
hann er nýkominn fljúgandi beint frá
Hornströndum, þar sem hann hefur
unnið að gerð sjónvarpsþáttar. Bessi
tottar pipuna sina, sólbrúnn og af-
slappaður, — greinilega öllu vanur i
þessum bransa.
Helgarblaðið hefur brugðið sér á
bak við tjöldin á Sumargleði Ragnars
Bjamasonar og félaga. Ætlunin er að
taka skemmtunina aftan frá, —ef svo
má að orði komast, þ.e. að i stað
hefðbundinna lýsinga frá sjónarhóli
samkomugesta skyggnumst við á
bak við tjöldin og fylgjumst með þvi
sem þar er að gerast.
„Glæsileg kona,
Þuriður”
Ragnar hefur augljóslega
áhyggjur út af mætingunni:
„Þetta er einn erfiöasti staöur-
inn. Fólk er aö „búsa” heima hjá
sér og mætir svo eftir dúk og disk.
betta er aö tinast inn allt kvöldiö
og sumir eru þá ekki beint i formi
til aö sitja þegjandi og njóta þess
sem fram fer á sviðinu.”
Ómar hefur sprottið á fætur og
er oröinn eins og hann á aö sér,
fjallhress og sprækur: „Já, þetta
er alltaf svona á þessum stóru
þéttbýlissvæöum. Þú heföir átt aö
koma meö okkur á einhvern
minni staöinn úti á landi. Þar er
þetta allt annaö eins og t.d. á
Fáskrúösfirði. Þar er stemningin
svoleiöis, aö þaö er eins og allt
ætli niöur aö keyra.”
Nú er allt klárt fyrir opnunarat-
riöiö og Þuriöur er komin fram á
gang i ljósbláum siöum kjól. —
„Glæsileg kona Þuriöur” er sam-
dóma álit allra viöstaddra a.m.k.
ef ráöa má i svip manna. Ragnar
kikir fram i sal og er enn aö býsn-
ast yfir óstundvisi Suöurnesja-
manna. Ofan á þaö bætist að hann
finnur ekki skóna sína.
Menn eru þó fúröu afslappaöir
miöaö viö aöstæður og ég hef á
orði aö rólegheitin á bak viö séu I
mótsögn viö þaö sem ég hafði gert
mér i hugarlund fyrirfram. —
„Viö byrgjum þetta bara inni i
okkur”, segir Þuriöur og þar meö
er ekki rætt meira um tauga-
sleppu enda ástæöulaust.
Jón bassi er aö rökræöa viö
ljósmyndarann um nýjungar á
sviöi ljósmyndatækni og Ómar og
Bessi bera saman bækur sinar
um niöurrööun á dagskránni.
Hinir slappa af, nema Ragnar
sem er farinn eina feröina enn til
aö athuga meö mætinguna. Brún-
in er mun léttari þegar hann kem-
ur til baka: „Jæja, þetta er aö
glæöast. Strákar viö skulum spila
i korter og svo byrjum viö.” —-
Jón Ágústsson framkvæmda-
stjóri og bilstjóri Sumargleöinnar
skýtur inn kollinum og hug-
hreystir menn meö þvi aö búiö sé
aö selja yfir 200 miöa.
Ragnar hressist
A eftir opnunarlaginu kynnir
Ragnar hljómsveitarlimi meö
viöeigandi fyndni sem orkar tvi-
mælis en samkomugestir kunna
þessu vel. Siöan kynnir hann
Ómar og Bessa en hljómsveitin
kemur á bak viö og býr sig undir
næsta atriði. Ragnar hressist meö
hverri minútunni sem liöur af
augljósum ástæöum þegar litiö er
fram i sal.
Ómar er nú aö syngja braginn
um kaupsýslumanninn sem vildi
ganga I Hvöt en konurnar i þvi
ágæta félagi vildu ekki nýja
með/lim. A bak viö fljúga léttar
meldingar á milli manna og allt
viröist ganga stórslysalaust fyrir
sig. Hópurinn er enda vel sam-
stilltur og flestir hafa reynt þetta
áöur.
— „Viö Ómar erum búnir aö
vera saman i þessu i 10 ár”, segir
Ragnar. „Fyrst meö Sjálfstæöis-
flokknum og svo núna siðustu sex
sumur meö Sumargleöina. betta
er þriöja sumariö hansBessa meö
Laugardagur 8. júli 1978 VISIR
SmiiíífaeiírfDd'Sö [&i & m ^ Sytnn)®(r<g)D(i'§>D fli & m == StmtnnKaKrfD@Sd i>i & S
Þeir félagar gera sig klára fyrir kvöldiö.
Þuriöur og Bessiaö tjaldabaki. Hún máiar sig en hann litur yfir handritið.
„Fljótur aö smella af áöur en ég Ragnar kikir fram I sal og eftir svipnum aö dæma er hann ekki of
fer ur buxunum”. ánægöur meö mætinguna.
S®
& m
bm®irf)D®i)D iJ & m