Morgunblaðið - 14.06.2001, Page 40

Morgunblaðið - 14.06.2001, Page 40
MINNINGAR 40 FIMMTUDAGUR 14. JÚNÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ Lydia Björnsson réðst til starfa hjá G. Helgason & Melsteð ehf. um miðjan sjöunda áratuginn og varð nánasti samstarfsmaður minn næstu 25 árin. Fyrirtækið hafði þá mikil umsvif bæði í inn- og útflutningi. Lydia ritaði öll viðskiptabréf fyrir- tækisins sem voru oft mörg á hverj- um degi. Auk þess gekk hún í það með öðrum að vélrita reikninga og farmbréf þegar útbúnir voru papp- írar á skreiðarsendingum til Nigeriu. Var það erfitt verk því reikningarnir voru í tólfriti og farmbréfin í 14 ein- tökum. Voru 6 eða 7 eintök prentuð í einu, kalkipappír á milli og þurfti að slá fast á lyklana á ritvélinni. Varð mikill léttir á þessu verki þegar raf- ritvélarnar komu. Lydia hafði lært hraðritun er hún átti heima í Kanada. Naut ég þessa er Lydia tók niður bréf fyrir mig. Bæði var að ég las hratt fyrir en oft ræddum við um hvert efni bréfsins ætti að vera og gekk hún þá frá því. Um fjölda bréfa var oft að ræða á dag, til margra fyr- irtækja í þremur heimsálfum. Ég fékk oft að heyra það frá viðtakend- um bréfa frá G. Helgason & Melsteð hve vel uppsett þau væru, frágangur ágætur og skrifuð á góðri ensku. Svo kom ný tækni til sögunnar. Fjarritar af þremur kynslóðum, fyrsta tölvan og myndsendir. Lydia var fljót að læra á öll þessi tæki. Lydia Björnsson var glæsileg kona, fallega klædd, róleg, yfirveguð og hvers manns hugljúfi. Öllum sem henni kynntust þótti vænt um hana, því hún laðaði fólk að sér með ljúfri og einlægri framkomu. Ég leitaði oft til hennar um ráð varðandi fyrirtæk- ið og einnig eftir að ég varð ræðis- maður Ítalíu á Íslandi. Lydia þurfti þá að þjóna tveim herrum, ræðis- manninum og fyrirtækinu, en alltaf var hún reiðubúin til verka og starf- aði hjá okkur þangað til hún var orð- in 75 ára gömul. Oft og einatt hefi ég verið inntur eftir því af gömlum starfsmönnum hvernig hún Lydia hafi það. Lengst af hafa svör mín verið jákvæð. Lydia naut sín í mörg ár, eftir að hún hætti hjá okkur, þó hún þyrfti að fara nokkrum sinnum á sjúkrahús. Við ræddum síðast saman í síma fyrir fá- einum vikum en þá var mjög af henni dregið þótt minnið væri enn gott. Við kvöddum svo hvort annað innilega og þökkuðum samveruna því auðheyrt var að við myndum ekki ræða oftar saman. Minningin um Lydiu Björns- son lifir í hjörtum þeirra sem henni kynntust. Ragnar Borg LYDIA BJÖRNSSON ✝ Lydia var fædd15. júlí 1913 í Winnipeg, Manitoba, Canada og lést 31. maí 2001 í Reykja- vík. Foreldrar henn- ar voru Einar Ólafs- son, kaupmaður Akranesi og fyrri kona hans Guðrún Jónína Jóhannsdótt- ir, húsmóðir ættuð frá Vopnafirði. Eiginmaður henn- ar var Ingvar Björnsson. Börn hennar eru Einar Lárus, Björn, Thelma og Jónína Ragnheiður. Útför Lydiu fer fram frá kapellunni í Fossvogi, fimmtu- daginn 14. júní 2001 og hefst kl. 13.30 Elskuleg vinkona mín er látin, tæpra áttatíu og átta ára. Lydiu kynntist ég fyrir þremur árum er leiðir okkar Jónínu, dóttur hennar, lágu saman, en hún var þá búsett í Gautaborg og var að vitja móður sinnar sem þá var á sjúkrahúsi. Það má því segja að Lydia hafi leitt okkur Jónínu óbeint saman og kann ég henni þakkir fyrir það. Fyrsta skipt- ið sem við Lydia hitt- umst var sem við gjörþekktum hvort annað og varð því óvenju kært okkar í millum allar stundir. Við höfðum þá vissu að leiðir okkar hefðu lengi legið saman í fyrri lífum, en ekki ætla ég að rita um þær hugmyndir okkar. Margar voru þær ánægjustundir, þegar hún var að lýsa uppvaxtarár- um sínum í Vesturheimi, en hún fæddist í Winnipeg, Kanada, og ólst þar upp og í Minneapolis í Bandaríkj- unum eins og lýst er í formála hér að ofan. Hún hafði mjög góða frásagn- arhæfileika og dró upp lýsingar sínar mjög myndrænt og af næmleik og ís- lenzkukunnáttu hennar var við brugðið og líkaði illa og leiðrétti ef ég sletti ensku inn í mál mitt. Fjallaði hún um skólagöngu sína ásamt lífi og starfi Íslendinga þar vestra; einnig árum sínum eftir komuna til Íslands, dansiböllunum á Hótel Borg, vinnu sinni sem hraðritari, göngum vestan úr bæ inn í gömlu sundlaugar áður en farið var í vinnu. Ótrúlegur dugnaður og seigla var henni í blóð borin og sannaðist það bezt er hún og Ingvar hófu búskap í Hrappsey á Breiðafirði og síðar í Laugarnesinu og Skerja- firði þar sem hún bjó allar götur síð- an. Þau Ingvar eignuðust aldrei bíl og það voru því ánægjustundir er hún þáði að fara í bíltúr og skoða Heið- mörkina, nágrenni Reykjavíkur og nýju hverfin, sem eru að spretta upp; ferðir í sumarbústað Einars sonar hennar og Sigrúnar. Fyrir tveimur sumrum fór Lydia með okkur Jónínu í ógleymanlega lautarferð í Bolabás á Þingvöllum í blíðskaparveðri og nut- um við þar náttúrunnar í fögru um- hverfi. Þar var tekin af henni mynd, þar sem kemur fram tiginleiki og fegurð hinnar öldruðu vinkonu; ekki einungis líkamleg fegurð, heldur geislaði af henni innri fegurð og lýsir það bezt manngerð hennar. Að síðustu vil ég þakka henni það sem hún gaf mér og með vissu um áframhaldandi samband okkar og samveru. Haraldur E. Ingimarsson. Árið 1930 kom til Íslands mikill fjöldi Vestur-Íslendinga. Flestir komu til að taka þátt í hátíðahöldum vegna eitt þúsund ára afmælis Al- þingis það ár en nokkur fjöldi þeirra sem komu var að snúa aftur heim til föðurlandsins, alkominn, reynslunni ríkari til að helga landi sínu og þjóð kraftana. Í þeim hópi var systir mín ásamt foreldrum sínum. Hún var þá sautján ára gömul og hafði með sér- stökum dugnaði og góðri greind aflað sér haldgóðrar menntunar í við- skiptagreinum. Fljótlega eftir heim- komun gerðist hún einkaritari eins umsvifamesta kaupsýslumanns landsins, Ólafs Johnson, og annaðist meðal annars margvísleg erlend samskipti. Vakti þessi unga stúlka verðskuldaða athygli fyrir góða hæfi- leika sína og atgerfi allt. Nokkrum árum síðar kynntist hún eiginmanni sínum Ingvari Björnssyni, elskuleg- um manni, en hann hafði þá um nokkurt árabil verið búsettur vest- anhafs. Hjónaband þeirra var alla tíð farsælt og áttu þau miklu barnaláni að fagna í orðsins fyllstu merkingu. Eftir að Lydia giftist hætti hún störf- um utan heimilisins eins og venja var á þeim tíma og helgaði heimilinu krafta sína en tók síðar upp þráðinn aftur er aðstæður leyfðu. Miklar fjar- vistir eiginmannsins gerðu það einn- ig að verkum að hún átti ekki heim- angengt en Ingvar var mestan hluta ævi sinnar í siglingum á farskipum. Lydia naut þess alla tíð mjög að fylgjast með börnum sínum og fjöl- skyldum þeirra og hélt góðu sam- bandi við þau þótt lönd og höf bæri í milli en börnin hafa flest búið lang- dvölum erlendis. Þau endurguldu henni með margvíslegum hætti ást- ríkið sem hún hafði sýnt þeim og það svo mjög að hið yngsta þeirra, Jónína Ragnheiður, sem búið hafði erlendis um langt árabil flutti heim til hennar til að gera henni kleift að búa áfram í húsinu sínu er aldurinn og lakari heilsa fóru að íþyngja henni. Fyrir það á Jónína sérstakar þakkir skild- ar og sú umhyggja sem hún sýndi móður sinni einstök á allan hátt. Það hefur verið mér mikil gæfa að hafa átt Lydiu að systur. Aldursmunur var að vísu mikill og börn hennar á líku reki og ég. Það kom hins vegar ekki í veg fyrir ein- staklega gott og náið samband okkar Lydiu og sterk var hún taugin sem tengdi okkur á vegferðinni um lífið. Fyrir það er ég afskaplega þakklátur og margvíslegt var það sem hún gerði fyrir mig og mína sem aldrei verður fullþakkað. Lydia hafði til að bera marga þá eðliskosti sem fágætir eru. Hún var sannur vinur vina sinna, einstaklega trygglynd og átti gott með að tileinka sér allt hið já- kvæða í lífinu. Það má með sanni segja að hún hafi frá upphafi valið veginn og viðhorfið sólarmegin og þá var það ekki hvað síst æskan sem fann hjá henni sín heimalönd ef svo má að orði komast. Hún kaus á marg- an hátt að láta lítið á sér bera en var í eðli sínu heimskona í allri fram- göngu. Hún var einstaklega heil- steypt og miðlaði öðrum myndar- lega. Með sanni má segja að alla tíð og þá ekki síður þegar haustdögum tók að halla hafi hún haft í hjartanu rúm fyrir alla. Á unglingsárum mínum naut ég þess að dvelja á heimili hennar í tvo vetur og víst er um það að sú dvöl gerði mér betur ljóst og færði mér betur heim sanninn um það hvern mann systir mín hafði að geyma. Eilíft þaklæti verður mér ávallt í hug fyrir það. Þótt söknuður fylgi er þeir hverfa á braut sem næstir manni standa og hafa lifað langa ævi þá er það víst að eftir önn og erfiði dagsins er í raun sælt að mega sofna sáttur inn í aftanskin sólarlagsins. Við Erna og synir okkar biðjum Guð að blessa systur mína og veita börnum hennar og öðrum afkomend- um styrk og blessun ævinlega. Einar J. Ólafsson. Í dag verður elskuleg tengdamóðir mín Lydía jarðsungin. Það er alltaf jafnsárt að kveðja ástvini og ætt- ingja. Þessi elskulega kona var mér eins og góð móðir. Ég kom í þessa fjölskyldu aðeins 16 ára gömul. Ég er gift elsta syni hennar, Einari. Tengdamamma var alveg sérstakur persónuleiki, ákveðin, stolt, elskuleg og sérlega vel gefin. Það er svo margt sem ég get minnst á og skrifað um en mér finnst það eitthvað svo venjulegt. Þess vegna vil ég bara geyma allt um hana í minningu minni en þakka henni af öllu hjarta að mega hafa átt hana að tengdamömmu öll þessi ár. Vil ég kveðja hana með þessum orðum. Þín góðvild og göf- uglyndi gleymist ei neinum sem hef- ur kynnst þér. Votta ég börnum hennar og að- standendum samúð mína. Þín tengdadóttir í Lúxemborg, Sigrún.                        !             !! " ! #$   % %     &' (  ) %#* (   !+& (,  #$ #* (  #    -   ,  ,$ (,  ,  ,$ * "           .  &" -%, /( (   % %!%0 %     #  $     %  !! %1 &*2-   1  3   4  %& (  %  3 (  1 # 3   2- #* 3 (  /  - %3% % 3 (  5. '!   #  % 3 (  /% "   ( ,$ * &'    (   / 6" . 7 8& /4 4.  )#   !  *    #      !+! 9  %('   ,(  9  %('   2:%%('  ( $  %* ,'     # $ %' !;   /     % (#  %  * "   )<=4 3- 1 ;>  ( )- .   /  0  1  2    3    %  * "            #4 4   >  ( )    2  4      9 %#   # ( ,  (  % ! !3  .  1( ,  (    ' %#(  ,  ,$ (,  ,  ,$ * "         /42 . %  0   ! )4   0  1  . ! /    # ((  ( ! /    " 9(  (   5& /    /  ? % %( (,  ,$ *

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.