Morgunblaðið - 15.06.2001, Síða 47

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 15. JÚNÍ 2001 47
✝ Kristinn Gunn-laugsson
var fæddur á Akra-
nesi 12. júlí 1934.
Hann lést á Heil-
brigðisstofnun Suð-
urnesja 10. júní sl.
Foreldrar hans voru
Gunnlaugur Gunn-
laugsson og Sigur-
jóna K. Sigurðardótt-
ir.
Kristinn bjó á
Akranesi til ársins
1971, fluttist þá til
Keflavíkur. Systkini
Kristins eru: Málfríð-
ur húsmóðir í Reykjavík, Sigurður
kaupmaður látinn, Örn prófessor
látinn, Ásta húsmóðir í Reykjavík,
Hallur íþróttakennari látinn, Jó-
hann sölustjóri í Reykjavík, Högni
málari í Keflavík, Anna húsmóðir
og talsímavörður á Akranesi og
Fjóla húsmóðir á Akranesi.
Kristinn lauk námi í húsasmíði
og skipasmíði. Vann við húsasmíð-
ar frá 1955 – 1960 og við skipa-
smíðar frá 1961 – 1971. Verkstjóri
í Dráttarbraut Keflavíkur frá
árinu 1971 – 1978. Vann hjá Kefla-
víkurverktökum frá árinu 1979 og
þar til hann veiktist í júní 2000.
Kristinn stundaði
knattspyrnu með
meistaraflokki ÍA –
Gullaldarliðinu og
lék einnig landsleiki.
Ritari og formaður í
Sveinafélagi skipa-
smiða á Akranesi
1966 – 1971. For-
maður prófnefndar í
skipasmíði í Reykja-
neskjördæmi frá
1975.
Hinn 23. október
1958 kvæntist hann
Ólínu Björnsdóttur
frá Akranesi. Börn
þeirra eru: Sigurlaug maki Stein-
ar Jóhannsson, börn: Jóhann
Kristinn, maki Ágústa Jóna Heið-
dal. Guðmundur, maki Anna Pála
Magnúsdóttir, barn þeirra Guðni
Ívar.
Valur Bergmann, maki Ásdís
Ýr Jakobsdóttir, börn: Arnar
Freyr, Rakel, maki Jón Oddur
Guðmundsson, barn þeirra Birta
Dröfn. Björn Bergmann, maki
Berglind Stefánsdóttir, börn:
Ólína Ýr og Brynjar Bergmann.
Útför Kristins fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin kl. 14:00.
Sunnudaginn 10. júní síðastlið-
inn lést mágur minn Kristinn Val-
geir Gunnlaugsson. Samskipti okk-
ar Kristins voru ætíð einlæg og
bar hvergi skugga á þau á langri
leið, enda var maðurinn samvisku-
samur svo af bar og mátti hvergi
vamm sitt vita. Kristinn var mikill
keppnismaður hvort sem var í leik
eða starfi og lét ekki sinn hlut
átakalaust en heiðarlegur í hverju
sem á gekk. Hann var skemmti-
legur í viðkynningu, viðræðugóður
og hafði sjálfstæðar skoðanir á
málum og mönnum samtíðarinnar.
Hann var næmur á kómískar hlið-
ar mannlífsins.
Hann var vinur vina sinna og
hélt tryggð við strákana, sem hann
lék með í liði ÍA og landsliðinu í
knattspyrnu á sínum tíma. Hann
átti 139 leiki með liði Skagamann
og var í liði þeirra þegar þeir urðu
Íslandsmeistarar árin 1957, 1958
og 1960. Kristinn spilaði 7 lands-
leiki á árunum 1955 til 1957. Oft
rifjaði hann upp ýmislegt, sem á
dagana dreif í keppnisferðum lið-
anna.
Kristinn nam húsasmíði hjá
Andrési Árnasyni á Akranesi og
unnum við í sama vinnuflokk við
byggingu Sementsverksmiðjunnar.
Þegar því verki lauk árið 1960 hóf
hann nám í skipasmíði í Drátt-
arbrautinni hjá Þorgeir og Ellert á
Akranesi. Þaðan lauk hann sveins-
prófi og öðlaðist síðar meistara-
réttindi í þeirri grein.
Hinn 25. október 1958 kvæntist
Kristinn Ólínu Björnsdóttur og
hófu þau búskap að Suðurgötu 109
á Akranesi. Kristinn og Ólína eign-
uðust 3 börn, Sigurlaugu, ritara, f.
22.2. 1956, Val Bergmann, tollvörð,
f. 25.7. 1960 og Björn Bergmann,
bankamann, f. 15.4. 1968.
Árið 1971 flyst fjölskyldan til
Keflavíkur þar sem Kristinn gerist
yfirverkstjóri í Dráttarbraut
Keflavíkur. Þar vann Kristinn í
nokkur ár og þá aðallega við við-
gerðir á tréskipum og einnig ný-
smíði trébáta. Þegar Kristinn
hætti í Dráttarbrautinni hóf hann
störf hjá Keflavíkurverktökum á
Vellinum. Þar vann hann lengstum
sem verkstjóri en lét af störfum á
síðastliðnu ári sökum heilsubrests.
Eftir að fjölskyldan af Suðurgöt-
unni á Akranesi flutti suður urðu
samskiptin stopulli en alltaf jafn
innileg þegar hist var í afmælum,
fermingum, giftingum og öðrum
menningarmótum innan fjölskyld-
unnar. Það eru margar góðar
minningar sem svífa hjá og ekki
eru til að þess fallnar að setja á
blað. Eitthvað sem lífið hefur gefið
vegna náinna vensla innan fjöl-
skyldunnar. Eitthvað sem ekki
verður frá okkur tekið eða öðrum
gert kunnugt um. Við eigum það
fyrir okkur sjálf.
Þegar við kveðjum þig, kæri vin-
ur, þá er rétt að vera minnugur
þess að dauðinn er ekki verstur, þó
svo að hann sé endalokin. Það get-
ur verið verra ef hann tefst. Gleðin
og sorgin eru systur, við verðum
að umgangast þær af hógværð, því
lífið heldur áfram.
Skáldið Lindgren sagði:
Nú fæðist barn og nú og nú
einu sinni fæddist þú.
Nú gengur einhver hinsta sinn
mót nýjum degi
því sérhver dagur er ávallt
hinn fyrsti og hinsti dagur.
Við hjónin og börn okkar og fjöl-
skyldur þeirra vottum öllum að-
standendum Kristins Valgeirs
Gunnlaugssonar okkar dýpstu
samúð.
Inga og Þórhallur Björnsson.
Góður vinur er fallinn frá, langt
um aldur fram. Vinur sem ég dáði
sem barn fyrir glæsimennsku og
þátttöku í knattspyrnunni, um
hann lék einhver frægðarljómi sem
fólst í því að vera einn af strák-
unum í Gullaldarliði Akraness.
Þeir voru stolt Akurnesinga og
fóru í margar keppnisferðir innan-
lands og utan. Þetta var á þeim
tíma þegar Akranes varð frægt
fyrir knattspyrnu, kartöflur og
fagrar konur.
Kristinn Gunnlaugsson var af
góðu bergi brotinn. Fjölskyldan að
Esjubergi var samheldin og þar
var mikil glaðværð í stórum syst-
kinahópi. Þessir góðu eðlisþættir
voru ríkjandi í fari Kidda, eins og
hann var jafnan kallaður. Það voru
góðir dagar, þegar Ólína móður-
systir mín og Kristinn hófu bú-
skap, en fyrstu árin bjuggu þau
hjá fjölskyldu minni á Mánabraut-
inni. Ég minnist þess ætíð með
þakklæti, hversu barngóður hann
var og sjálf fékk ég að njóta þess í
ríkum mæli. Þær voru nokkrar
ferðirnar sem farnar voru á völlinn
til að hvetja Skagastrákana og þá
lét Olla frænka sitt ekki eftir
liggja . Þetta var mikið álag á
raddböndin og komum við jafnan
hásar heim að leik loknum. Þegar
Ólína og Kristinn fluttu á Suður-
götuna, sem var þeirra heimili
meðan þau bjuggu á Akranesi,
varð tómlegt í kotinu eins og
amma sagði, þó ekki væri langt á
milli heimilanna. Varla leið þó sá
dagur að við ekki hittumst því
heimili þeirra stóð lítilli frænku
jafnan opið, einkum þegar amma
þurfti að vinna langan vinnudag og
afi var á sjónum. Í minningunni
eru þessir bernskudagar allir
sveipaðir sólskini og hlýju. Litla
fjölskyldan stækkaði og fyrst
fæddist þeim dóttir, Sigurlaug,
sem í dag er móðir tveggja íþrótta-
kappa sem fetað hafa í fótspor afa
síns í knattspyrnunni. Síðan komu
synirnir Valur og Björn, sem báðir
bera glæsilegt svipmót föðurætt-
arinnar, búsettir í Keflavík en
þangað fluttist fjölskyldan fyrir
rúmum aldarfjórðungi síðan. Þegar
komið er að kveðjustund er gott að
eiga góðar minningar um góðan
dreng og tryggan vin og með
þakklæti í huga kveð ég þig, elsku
Kiddi minn. Megir þú eiga góða og
friðsæla heimkomu hjá þeim sem á
undan eru gengnir.
Björg Karítas
KRISTINN
GUNNLAUGSSON
Hún Inga mín er
dáin. Eftir hetjulega
baráttu við illskeytt
krabbamein varð loks
eitthvað undan að
láta. Ég á alltaf eftir
að minnast Ingu sem hetju og
muna þær stundir sem við áttum
saman.Sérstaklega minnist ég þess
er hún lá á Líknardeildinni í Kópa-
vogi og ég kom til hennar í ákveðn-
um erindagjörðum, það stóð ekki á
brosinu og svarið var „auðvitað
Svenni minn“. Ég man að ég horfði
á hana með aðdáun í augum og
INGA
TÓMASDÓTTIR
✝ Inga Tómasdótt-ir fæddist 9.
október l946 í
Reykjavík. Hún lést
á líknardeild Land-
spítalans 20. apríl
síðastliðinn. Útför
Ingu fór fram frá
Fossvogskirkju 27.
apríl sl.
hugsaði, þú ert algjör
hetja, hvað er ég að
væla. Þá og í síðasta
skiptið sem ég kom
með prinsessurnar
mínar til hennar urðu
ákveðin kaflaskipti.
Þegar ég minntist á
fegurðina sem fylgdi
okkur til hennar
brosti hún, eins og
ávallt, kímdi við og
sagði „þetta er sólar-
geislinn minn“. Eftir
þetta ræddum við oft
um „sólargeislann“
okkar. Þú tókst af mér
ákveðið loforð sem mér var mjög
ljúft með orðunum „þú skalt“.
Þessi orð mun égætíð muna og „ég
skal“ fyrir hetjuna mína. Elsku
Inga mín, ég sendi þér hér mína
síðustu kveðju. Með söknuði og
trega kveð ég þig og bið algóðan
Guð að geyma þig.
Sveinn bróðir.
Það eru fá skiptin
sem ég hef verið orð-
vana en Hödd hefur
orðað hugsanir mínar
svo fallega að vart er
hægt að betrumbæta.
Hún gleymdi bara
plastinu á bílsætunum og græna pen-
ingaskápnum, en í öllum mínum
minningum var það svo mikið persón-
an afi Óli sem gerði annars hvers-
ÓLAFUR
LOFTSSON
✝ Ólafur Loftssonfæddist í Reykja-
vík 22. desember
1920. Hann lést á
heimili sínu 3. júní
síðastliðinn. Útför
Ólafs fór fram frá
Bústaðakirkju
þriðjudaginn 12. júní
sl.
dagslega hluti svo sér-
staka.
Það var mér því efst í
huga þegar afi var kall-
aður á brott að ég á ekk-
ert nema góðar minn-
ingar um hann. Það er
víst hvorki hægt að
kynnast né kveðja nokk-
urn mann á betri hátt.
Háa skilur hnetti
himingeimur.
Blað skilur bakka og egg.
En anda sem unnast,
fær aldregi
eilífð aðskilið
(Jónas Hallgrímsson)
Elsku afi. Þakka þér fyrir að vera
perla í mínu lífi.
Dögg.
Elsku Sigga mín.
Þegar ég kom til þín
nokkrum dögum áður
en þú fórst í aðgerðina
var ekki hægt að sjá á að nokkuð
væri að enda. Þú leist alltaf svo vel
út og geislaðir af lífsgleði og krafti.
Við sátum í fallegu stofunni þinni
innanum öll málverkin sem þú mál-
aðir og öll listaverkin þín. Það var
alltaf svo gott að koma til þín.
SIGRÍÐUR ÞÓRUNN
ÞORGEIRSDÓTTIR
✝ Sigríður ÞórunnÞorgeirsdóttir
fæddist í Reykjavík
26. september 1954.
Hún lést á Karól-
ínska sjúkrahúsinu í
Stokkhólmi 15. maí
síðastliðinn.
Útför Sigríðar
Þórunnar fór fram
frá Hallgrímskirkju
6. júní.
Þú last upp úr bók-
inni sem átti að fara
að gefa út. Við töluð-
um um veikindin þín,
þú sagðist komast létt
yfir þetta. Ég trúði
því svo sannarlega og
dáðist að léttleika þín-
um.
Aldrei hefði ég trú-
að á þeirri stundu að
þetta væri okkar síð-
asta stund saman hér.
En minningin lifir
og hana geymi ég vel.
Takk, Sigga mín,
fyrir þau þrjátíu ár
sem ég fékk að njóta þinnar vin-
áttu.
Sendi Braga og fjölskyldu og öll-
um ástvinum innilegar samúðar-
kveðjur.
Þín vinkona.
Anna Ragna.
EIGI minningargrein að birtast
á útfarardegi (eða í sunnudags-
blaði ef útför er á mánudegi), er
skilafrestur sem hér segir: Í
sunnudags- og þriðjudagsblað
þarf grein að berast fyrir há-
degi á föstudag. Í miðvikudags-,
fimmtudags-, föstudags- og
laugardagsblað þarf greinin að
berast fyrir hádegi tveimur
virkum dögum fyrir birtingar-
dag. Berist grein eftir að skila-
frestur er útrunninn eða eftir að
útför hefur farið fram, er ekki
unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er tak-
markað getur þurft að fresta
birtingu greina, enda þótt þær
berist innan hins tiltekna skila-
frests.
Skilafrestur
minningargreina
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
Útfararþjónustan ehf.
Stofnuð 1990
Rúnar Geirmundsson
útfararstjóri
Traust persónuleg
alhliða útfararþjónusta.
Áratuga reynsla.
Símar 567 9110 & 893 8638
utfarir.is