Morgunblaðið - 25.09.2001, Blaðsíða 35

Fram. Á þeim tíma var Hálogaland
íþróttamiðstöð unga fólksins og
margar minningar tengjast þeim
stað. Á þessum árum kynntist hún
Erni Hallsteinssyni sem einnig var
mikill íþróttamaður og giftust þau
nokkrum árum síðar. Þau byrjuðu
búskap sinn í Hafnarfirði en fljótlega
keyptu þau íbúð í Dalseli í Breiðholti,
þar eignuðust þau syni sína tvo, Hall-
stein og Val. Þangað var gott að
koma, alltaf tekið vel á móti öllum.
Þau áttu mjög fallegt heimili prýtt
mörgum fallegum listaverkum eftir
föður hennar, sem Vala hugsaði um
af mikilli alúð. Við stöllurnar vorum
búnar að vera í saumaklúbb saman í
36 ár og var oft glatt á hjalla. Þá þótti
ekki mikið að hittast einu sinni í viku,
ekkert var gefið eftir, farið af stað
hvernig sem viðraði. Ein utanlands-
ferð er okkur öllum minnisstæð, en
þá fórum við ásamt mökum okkar til
Lúxemborgar og Þýskalands. Sú ferð
er okkur ógleymanleg, svo frábær
var hún og endalaust rifjuð upp. Það
er mikill harmur þegar kona í blóma
lífsins fellur frá, en Vala er sú þriðja
úr okkar litla hópi sem fellur frá
löngu fyrir aldur fram. Systir hennar
Jenný féll frá 1990 og besta vinkona
hennar Kristín fimm árum síðar,
þetta voru mikil áföll fyrir Völu og
okkur hinar. Eftir standa þó minn-
ingar um einstaklega ljúfa og trausta
vinkonu sem aldrei bar skugga á.
Mestur er þó harmur eiginmanns og
sona, umhyggja þeirra og ástúð var
einstök á þessum erfiðu tímum í lífi
þeirra. Við sendum þeim og öllum
ástvinum þeirra okkar innilegustu
samúðarkveðjur og biðjum þess að
góður Guð veiti þeim styrk á erfiðum
tímum. Minningar um góða vinkonu
geymum við í hjarta okkar. Blessuð
sé minning hennar.
Æskuvinkonur úr Vogunum.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleymist
eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibj. Sig.)
Kæra Vala, það er erfitt að setja
þetta niður á blað. Það er sárt að
kveðja æskuvinkonu sína. Við gerð-
um margt saman í gegnum árin, bæði
í gleði og sorg. Við kynntumst eig-
inmönnum okkar á sama tíma. Barn-
eignir tóku við, þú eignaðist þína
drengi og ég gaf þér dóttur mína í af-
mælisgjöf sem þú varst mjög montin
af. Heimilið og fjölskyldan voru þér
allt, það er sárt að litli sólargeislinn
þinn hann Sævar Örn skuli ekki fá að
njóta þín. Elsku Öddi, Halli, Valur,
tengdadætur, barnabörn og systkini,
við Óli vottum ykkur dýpstu samúð.
Megi guð styrkja ykkur á þessari
sorgarstundu.
Jakobína (Bibba).
Við bræður viljum með nokkrum
orðum kveðja hana Völu.
Við bjuggum við hlið Völu og fjöl-
skyldu í rúm tuttugu ár. Íbúðin í Dal-
seli 29 var okkur bræðrum alltaf opin
og Vala reyndist okkur alltaf stór-
kostleg og bar hag okkar drengjanna
alltaf fyrir brjósti í einu og öllu. Þess
er minnisstætt í æsku okkar að þegar
eitthvað var á boðstólum hjá Völu
sem okkur drengjunum þótti góm-
sætt þá var oftast hringt og okkur
boðið yfir í kræsingarnar eða hrein-
lega komið með yfir í húsið til okkar.
Þó svo að á seinni árum hafi heim-
sóknum okkar fækkað í Dalsel 29 höf-
um við alltaf farið til fjölskyldunnar á
gamlárskvöldi, setið með þeim inni í
stofu og rifjað upp gömlu góðu dag-
ana, slegið á létta strengi og hlegið
mikið enda Vala, Öddi, Halli og Valur
dásamlegt fólk heim að sækja.
Okkur er það ómetanlegt að Vala
hafi þrátt fyrir mikil veikindi í sumar
séð sér fært um að mæta með fjöl-
skyldu sinni í brúðkaupið hjá Ingi-
mundi og Elínu og sýnir það þá miklu
hlýju sem Vala bar í brjósti sér til
fjölskyldu okkar.
Við sendum Ödda, Halla, Kristínu,
Val, Hrafnhildi og Sævari Erni inni-
legar samúðarkveðjur vegna fráfalls
hennar Völu okkar.
Ingimundur og Þröstur.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 25. SEPTEMBER 2001 35

 


 
 

 







 


 
 



  

    
  
 
 
!"#$%
&

 

 
 
 





'(
))
' *
 
+
, -
.!
   


 

    /
0
!
 
 " ! 0 )1
 
)   /
0! * "#
 
 /
0 
!

#&

   


 
 

 






)23/2'2*3



40
.# 
15
1 6
7$ %
 

8 8
 
 )  ! 1
 
 
!

#
! &

   
 

 





 
)279,255,
7


" 

 


  !
 

 "
 





    ) 0
 
##$ ) 
! /


  

$:#
 
7#$ #
!
;< #$ 4$!
! ,! 0, 1 
 

  4$!
!&
LEGSTEINAR
Komið og skoðið
í sýningarsal okkar eða
fáið sendan myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
LEGSTEINAR
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
Komið og skoðið
í sýningarsal okkar eða
fáið sendan myndalista
MOSAIK
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
við Nýbýlaveg, Kópavogi
Bæði sorg og gleði
varð við fréttir af
andláti afa míns, hans Guðmundar
í Bæ. Sorg við að missa svo stór-
brotinn afa og félaga. Gleði yfir
því að loks fékk hann ósk sína
uppfyllta að yfirgefa þessa tilveru
og hefja nýtt líf með Jensínu
ömmu á æðra tilverustigi.
Á þessum tímamótum, streyma
minningarnar um góða og ljúfa af-
ann. Afann sem kenndi mér allar
fallegu bænirnar á kvöldin, gaf
mér Gjöf og hana Sokku. Afann
sem kenndi mér svo margt, svo
margt þó mér hafi ekki orðið það
ljóst fyrr en löngu seinna. Minn-
ingin um hana ömmu sem var allt-
af svo kát og skemmtileg, ljúfasta
og besta amma í heimi eins og
börnin myndu orða það. Aldrei
mun líða mér úr mynni ferðalögin
er farið var langan veg til að hitta
afa og ömmu. Tilhlökkunin var
mikil í hvert sinn. Að koma úr
stórborginni í sveitina var eins og
að koma í allt aðra veröld. Þar
sýslaði amma við hússtörfin á
gamla mátann og afi sló þúfurnar
með orfi og ljá.
Er árin líðu var myndin í hug-
anum alltaf sú sama. Það sem
breyttist var afi, hann var ekki
GUÐMUNDUR P.
VALGEIRSSON
✝ Guðmundur Pét-ur Valgeirsson,
bóndi í Bæ í Árnes-
hreppi á Ströndum,
fæddist í Norðurfirði
í Árneshreppi 11.
maí 1905. Hann lést á
sjúkrahúsi Hólma-
víkur 14. september
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Árneskirkju á
Ströndum 22. sept-
ember.
lengur bara afi heldur
félagi. Eftir að amma
dó styrktust okkar
tengsl og oft ræddum
við heimsmálin fram
og til baka í símanum.
Afi hafði það oftar en
einu sinni að orði að
það sætti furðu hvað
við værum allt í einu
orðin sammála um
margt. Ég held að eft-
ir því sem árin liðu
skildi ég miklu betur
lífsgildi hans en áður.
Margar fróðleikssög-
ur sagði hann mér og
talaði mikið um ömmu og hennar
fólk. Á því mátti merkja hvað hann
saknaði hennar ömmu.
Afa var sveitin hans mjög hug-
leikin og oft hafði hann stórar
áhyggjur hvað yrði um ævistarf
hans. Starfið að byggja sveitina,
yrkja jörðina og halda búsetu. Oft
var hann búinn að finna mér
mannsefni í sveitinni, það væri
bara að flytja og hefja búskap, en
ekkert gekk. Ekkert hefur því
glatt hann eins mikið síðasta ár
eins og vitneskjan um að loks væri
kominn ábúandi á jörðina. Mikið
blessaði hann og dásamaði hana
Pálínu og hennar mann mikið. Allt
var svo gott og hann gat kvatt
þennan heim áhyggjuminni en ella.
Að lokum vil ég þakka þér afi
fyrir samfyldina og kveðja þig með
þessum orðum.
Ævistarf þitt og sveitina kæru,
skal ég úr æsku minni una.
Trúna þína, afi minn og æru,
þig og ömmu mína muna.
(F. P.)
Þín sonardóttir
Fríða Pálmadóttir.
Kveðja frá
Svifflugfélaginu
Það var ungur mað-
ur, rétt 22 ára, sem
mætti á stofnfund Svif-
flugfélags Íslands árið
1936. Sigurður H. Ólafsson var mátt-
arstólpi í hópi 35 stofnfélaga sem
höfðu hugsjónir, dug og getu til að
stofna fyrsta alvöru flugfélagið hér á
landi. Með stofnun Svifflugfélagsins
byggðist upp sú grasrót sem dugði
til að koma farþegafluginu á lagg-
irnar.
Sigurður setti mikið mark á svif-
flugið alveg frá upphafi og fram yfir
það er hann flaug einn á áttræðisaf-
mælinu sínu árið 1994.
Hann var fljótur að læra að fljúga
og var forsprakki að stofnun ólymp-
íudeildarinnar. Það var tíu manna
hópur svifflugsfélaga sem keyptu
svifflugur til að geta flogið hærra og
meira.
Sigurður var sívinnandi fyrir Svif-
flugfélagið. Við sem yngri erum,
munum eftir honum við að dytta að
spilinu, svifflugunum, bílunum, skýl-
unum og öðrum hlutum sem þurftu
viðhald. Þá hafði hann alltaf jafn
gaman af að fljúga og oft átti hann
SIGURÐUR HILMAR
ÓLAFSSON
✝ Sigurður HilmarÓlafsson fæddist
í Kaupmannahöfn 9.
ágúst 1914. Hann
lést 20. ágúst síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Foss-
vogskapellu 31.
ágúst.
lengsta flugið þann
daginn.
Sigurður var mikill
spekúlant og átti sér
fleiri áhugamál en svif-
flugið.
Hann hafði mikla
þekkingu á vélum. Eitt
sinn setti hann öflugan
bílmótor í bát sem hét
Spaðaásinn. Þar með
var kominn fyrsti spítt-
bátur Íslandssögunnar.
Þessum bát sigldi hann
um Faxaflóann. Sigurð-
ur tilheyrði kynslóðinni
sem í raun má segja að
lifað hafi þúsund ár, ef litið er til
þeirrar byltingar sem orðin er á lifn-
aðarháttum landsmanna. Hann lét
ekki sitt eftir liggja í framfaramálun-
um, heldur vann af kappi, framsýni og
hugvitsemi hvar sem hann lét til sín
taka.
Sigurður er heiðursfélagi og síð-
asti stofnfélagi Svifflugfélags Ís-
lands sem nú flýgur inn í eilífðina.
Við kveðjum góðan félaga og vin og
vottum aðstandendum hans innilega
samúð.
Kristján Sveinbjörnsson,
form. Svifflugfélags
Íslands.