Morgunblaðið - 27.09.2001, Blaðsíða 54

FÓLK Í FRÉTTUM
54 FIMMTUDAGUR 27. SEPTEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Blink 182/Take Off Your Pants
And Jacket
Blink 182 standa þó nokkuð ofan við
flest allt það drasl sem einatt heyrist í
þessum geira, þó þeir spili ekki bein-
línis tónlist sem „bjargar lífi þínu“ ...
Helsti gallinn er endurtekningar og
sviplík lög en hei! – það er bara rokk
og ról og mér líkar það ágætlega.
 Echo and the Bunnymen/Flowers
Svei mér þá ef það er ekki bara hægt
að slengja því fram að þessi nýjasta
sé það besta sem piltarnir hafa sent
frá sér síðan þeir voru í essinu sínu
fyrir hálfum öðrum áratug. Mc-
Cullock og Sergeant finnst þeir ekk-
ert þurfa að sanna lengur, ekki mæta
öðrum væntingum en sínum eigin,
sem er vel.  Prefab Sprout/The Gunman and
Other Stories
Það sem mestu máli skiptir er að
TGAOS bætir fyrir mistökin sem for-
verinn var í nær einu og öllu. Lögin
eru sterkari, yfirbragðið lágstemmd-
ara og vemmilegheitin að mestu horf-
in. En þó ekki alveg. Faithless/Outrospective
Nýja efnið sker sig svo sem lítið frá
því sem Faithless hefur verið að bar-
dúsa fyrir og inniheldur æði litla
framþróun. Þær breytingar sem
merkja má benda til þess að liðsmenn
séu orðnir óvenjurosknir af dans-
boltum að vera. Tom McRae/Tom McRae
Lágstemmd með eindæmum og
krefst þolinmæði. Virðist við fyrstu
hlustun fremur óspennandi en við
nánari kynni rennur upp fyrir manni
hvers vegna breska pressan hefur
hælt drengnum á hvert reipi. Unn-
endur David Gray ættu að kynna sér
þennan.
 Tricky/Blowback
Enn meistari í að koma hlustendum í
opna skjöldu með sífelldum stefnu-
breytingum. Sú nýjasta er að vera
auðmeltur og grípandi. Orð sem mað-
ur hélt að ættu aldrei eftir að verða
notuð til að lýsa tónlist
hans. Travis/The Invisible Band
The Invisible Band er alveg einstak-
lega góð plata og fagmannlega úr
garði gerð en skortir samt einhvern
neista, einhverja ævintýramennsku,
til að ganga fullkomlega
upp. Beta Band/Hot Shots II
Á tímabili leit út fyrir að hér væri
plata ársins komin. En svo er nú ekki,
því miður. Nei, Hot Shots II hljómar
afar tilkomumikil við fyrstu 2-3 hlust-
anir en stendur svo í stað og nær ekki
upp í „snilldina“ sem maður var að
vonast eftir. Kannski koma þeir þá á
óvart næst og skila loks inn meist-
araverkinu?  Zero 7/Simple Things
Þetta er einkar notaleg djasspopp-
skífa. Rosalega vönduð, vel sungin af
vel völdu liði. Gallinn er þó sá að hér
er alltof mikið sótt í smiðju frönsku
Air og á köflum engan veginn unnt að
greina á milli hvor sveitin á í
hlut. Tool/Lateralus
Efalaust líta margir Tool hornauga
fyrir það hversu alvarlega þeir taka
sig. Þetta er allt voðalega „þungt,
listrænt og torrætt“ og sveitin gerir
lítið til að fara í felur með það. En
platan getur bara ekki verið tilgerð-
arleg vegna þess að hún er einfald-
lega svo ári góð. Hér gengur allt upp
frá fyrstu nótu til þeirrar síðustu ...
Ein besta þungarokksplata síðustu
ára hefur litið dagsins ljós.
 Muse/Origin of Simmetry
Nýja platan er u.þ.b. þúsundfalt betri
en forverinn Showbiz. Og dirfskan!
Að ráðast í gerð slíkrar geimsinfóníu
í kjölfar allrar gagnrýninnar sem
dunið hafði á honum. Þetta lýsir óbil-
andi sjálfstrausti sem Matt Bellamy
hefur og honum er skítsama um
hvort hann þykir lummó fyrir vikið.
Tvímælalaust einn af hátindum rokk-
ársins 2001.  Stone Temple Pilots/Shangri-La
Dee Da
Fín plata og um leið líka þokkaleg-
asta afrek, ef litið er til þyrnum
stráðrar sögu Stone Temple Pilots.
 Bob Dylan/Love and Theft
Setning sem dugar til að lýsa Love
And Theft er t.d: Hrjúf með ljúfum
augnablikum ... skemmtileg fyrir
áhugasama til að rekja tóna og texta í
önnur verk. Niðurstaðan er: Hún
batnar við endurhlustun. (G.H.)
 New Order/Get Ready
[E]ngin fortíðarþrá ... full af orku og
eftir hlustunina líður manni eins og
eftir svona átta espresso og nýtt
skipulag er komið á daginn.
(S.H.) Jamiroquai/A Funk Odyssey
A Funk Odyssey er á engan hátt flöt
eða leiðinleg plata en manni finnst
eins og það væri alveg jafngott að
leita í hið upprunalega, úr því að það
er svona lítið unnið úr þessum greini-
legu áhrifum.  David Gray/Lost Songs 1995–98
Gefur mynd af Gray eins og hann er
bestur ... blíður Dylan, ástfanginn
Cohen, vongóður Nick Drake, djúpur
James Taylor og allsgáður Tim Har-
din ... Gray er einfaldlega einhver
færasti laga- og textahöfundur sam-
tímans.  Slipknot/IOWA
IOWA á eftir að verða risi. Það er
bókað mál. Aðgengileg sturlun, hag-
lega matreidd fyrir uppkomandi kyn-
slóð, alin upp á níhílískum og merk-
ingarlausum tímum. Er hægt að
biðja um það betra? The Strokes/Is This It?
Áhrifin eru sótt til árdaga pönksins
og í sjálfa vögguna, New York-borg.
The Stooges, New York Dolls og
kannski allra helst Velvet Under-
ground á örvandi. Við erum samt
ekkert að tala um neinar stælingar
heldur hreint ferlega skemmtilega
einfaldar lagasmíðar, hressilega ung-
æðislegar og það sem meira er þá
„fatta“ þeir alveg hvað Pop og Reed
voru að fara. Slipknot er aðalmálið í þungu rokki í dag, hjá því verður ekki komist.
Arnar Eggert Thoroddsen
Skarphéðinn Guðmundsson
GÓÐAR HLJÓMPLÖTUR



 

      



  









      

  















        


!"#$  %" "&' """"(")" "*"+ )  %", "+-
#$ "" " "./01) 2))& " "3%4"1$%&' %+")"5) 4++"*" %
+" " 6"7$ "8 9"7$ 9":  &9";&* "< 9";&* "= 9"5> * ")"5
8   ?9"5> * ")"5"5$9"3 * "< 9"3 * "= "


















        


@

@
  
9:*
A+


3 %"@ "8")0
3& )
!"5$"3$
7' "  %
3
= ". 7)4"
A% 
B)C
" )
3) 
=
8/"<
D%% 
@ "7)1 3
5/"B
D1")0"E 
#
8"  "@ 
2)&
FC
#1"3/ 
"  %
A% 
; "=)&C
A% 
5 "21)
FC
#)G/
3& )HI)0
!53
J &
7";) K " 7 "1"//
:4"#1) 7)4"H=)"8"#1 
.)LM" B)C
F1)"N
3)  HI "#1 "I
J
3) "I"8
5 
F "D1"7/
B)"1 " "
#1"I
8)%/"<
#1"I 4"7
;%)O 
./1 
. )
  4
@"7)1"F1"8"#1) P
Q" %6"R'
;"=)
3)"" %+"

.)G%"R )
FC"EB"84 %S


















3)
D) 
3&)
3%  
T 
F
F
3)
.)LM
R5I
T 
75B
T 
75B
T 
R5I
T 
3)
R5I
3)
3)
R5I
T 
75B
T 
3 * 
3)
3&)
R5I
T 




ÞRÁTT fyrir tugg-
una um að tón-
listin sé ekki
keppni þá stenst
maður ekki mát-
inn þegar leikar
verða eins æsi-
legir og við topp
tónlistann þessa
vikuna. Fyrir viku
hrifsuðu óarga-
dýrin í Slipknot
toppsætið af System of a Down með kjafti og
klóm og sleiktu jafnvel út um. Hins vegar gera
hinir aumu frá því í síðustu viku sér lítið fyrir og
endurheimta sætið sitt. Óvæntur og frækilegur
sigur það því Slipknot er sveit hreint skuggalega
vinsæl. Svakalegri samkeppni um hylli rokk-
hunda í villtari kantinum er vart minnisstæð.
Stór-
sigur!
ÞÁ ER búið að
skýra út þennan
langsótta og
fjarska frumlega
titil á nýjustu
breiðskífu
bandarísku rokk-
sveitarinnar
Live. Hún er sem
sagt sú fimmta í röðinni – en vafalaust mun Ed
Kowalczyk, söngvari og forsprakki sveitarinnar,
eiga einhverjar dýpri útskýringar í pokahorninu.
Það kann að koma á óvart en sveitin hefur ver-
ið starfandi síðan á níunda áratugnum. Fyrsta
útgáfan hét First Aid en eftir að Kowalczyk kom
um borð var nafninu breytt í Public Affection.
Undir því nafni gaf sveitin út plötu árið 1989.
Tveimur árum síðar var nýja nafnið, sem allir
eiga í svo miklu basli með að bera fram, komið
til sögunnar og fyrsta eiginlega plata Live
Mental Jewelry leit ljós dagsins.
Fimmta platan!
ÞAÐ LIGGUR NÆRRI að þessi nýjasta breið-
skífa drengjanna í Á móti sól, þeirra þriðja,
hefði getað kallast Svona er haustið. Ekki sök-
um þess að hún inniheldur dökka og kuldalega
tóna heldur vegna þess að hún er smekkfull af
stórsmellum, bæði sem þegar eru að góðu
kunnir og öðrum sem landsmenn eiga eftir að
fá á heilann fram að jólum og jafnvel enn leng-
ur.
Þannig inniheldur platan nýja t.a.m. einn af
sumarsmellunum í ár, „Spenntur“, sem samið
var af athafnaskáldinu og markaðsséníinu Ein-
ari Bárðarsyni og hið hugljúfa „Ég er til“.
Svona er haustið!
EIN AF upp-
götvunum
síðasta árs
var án nokk-
urs vafa
söngkonan
svarta Macy
Gray. Þeir
voru ekki
margir sem
höfðu trú á
því að þessi
fráskilda þrítuga, búttaða tveggja barna, ein-
stæða móðir myndi slá eins rosalega í gegn og
raunin varð. En hún hafði einfaldlega allt til
brunns að bera. Einstæða rödd, magnaða út-
geislun, rétta hugarfarið og umfram allt skot-
held sálarskotin dægurlög. Lagið „I Try“ varð
eitt vinsælasta lagið í fyrra og stefnir „Sweet
Baby“, fyrsta smáskífan af annarri skífunni The
Id, einnig í að verða stórsmellur.
Móð og másandi!
„KÖNGULLÓ er áttfætlingur.
Svo mikið er víst.“ Fyrstu línur
þessa ótrúlega trausta og sjálfs-
örugga frumburðar geta ekki annað
en setið í hugskotinu. Augljós stað-
reynd vissulega, en samt gott að
vera minntur á hana. Og til öryggis
endurtekur Harcourt hana í lok
þessa fyrsta lags sem, vel á minnst,
heitir „Something
In My Eye“ og gef-
ur tóninn um það
sem kom skal. Það
leikur enginn vafi á
því að með þessari
fyrstu plötu er
drengurinn að stimpla sig firnafast
inn og má undirritaður hundur heita
ef nafn hans verður ekki orðið al-
þekkt innan nokkurra ára.
Here Be Monsters er einkar heil-
steypt, frjó og um fram allt nosturs-
lega samin, útsett og flutt plata.
Ólíkt mörgum samferðamönnum úr
hópi söngvaskálda virðist hann líka
eiga alveg jafn auðvelt með kröftugt
og vel hressilegt poppið og ljúfar og
angurværar kertaljósavísur. Enn-
fremur sker hann sig nokkuð frá
„þögnin er nýi hávaðinn“-bylgjunni
að því leyti að lögin eru píanódrifin
fremur en gítardrifin og þar kemur
kannski til samlíkingin við Costello.
Já, köngullóin er áttfætlingur. Svo
mikið er víst.  Tónlist
Köngulló er
áttfætlingur
Ed Harcourt
Here Be Monsters
Heavenly/Skífan
Fyrsta breiðskífa breska söngvaskálds-
ins Eds Harcourts sem breska pressan
hefur kallað nýja Elvis Costello.
Skarphéðinn Guðmundsson