Morgunblaðið - 26.10.2001, Síða 10

FRÉTTIR
10 FÖSTUDAGUR 26. OKTÓBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Morgunblaðið/Júlíus
Skilti sem gefur lokun Laufásvegar við Skothúsveg til kynna. Reyndar
er einum bókstaf ofaukið í Skothúsvegi, en skothúsið sem vegurinn ber
nafn sitt af mun einungis hafa verið eitt.
BRAUTSKRÁNING fer fram frá Há-skóla Íslands á morgun, fyrsta vetr-ardag, í Háskólabíói. Meðal þeirra
sem brautskrást eru Halldór Ísak Gylfason
með B.S.-próf í tölvunarfræði, sem hlýtur
hæstu aðaleinkunn í sögu skólans eða 9,96, og
Margrét Vilborg Bjarnadóttir með B.S.-próf í
véla- og iðnaðarverkfræði. Hún brautskráist
með hæstu einkunn sem gefin hefur verið í
verkfræðideildinni eða 9,77.
Úr tónlist í tölvunarfræði
Halldór Ísak er 27 ára Reykvíkingur, í
miðjum hópi þriggja barna þeirra Gylfa Ísaks-
sonar, byggingarverkfræðings hjá Fjarhitun
og fyrrum bæjarstjóra á Akranesi, og Hildi-
gunnar Halldórsdóttur, tölvunarfræðings og
ritstjóra hjá Námsgagnastofnun. Hann út-
skrifaðist sem stúdent frá Menntaskólanum í
Hamrahlíð árið 1994 af eðlisfræðibraut og tón-
listarbraut en hafði þar áður gengið í Rétt-
arholtsskóla, Fossvogsskóla og Ísaksskóla. Að
loknu stúdentsprófi fór Halldór Ísak í fram-
haldsnám í Hannover og Berlín í Þýskalandi í
fagottleik eftir að hafa lokið 8. stigi frá Tónlist-
arskólanum í Reykjavík á sama hljóðfæri.
Í samtali við Morgunblaðið segist hann hafa
þurft að hætta tónlistarnáminu þar sem varir
hans þoldu ekki lengur fagottið.
„Þetta voru svona meiðsl eins og íþrótta-
menn myndu segja, eða vöðvakrampi. Ég varð
að leggja fagottið á hilluna en ég á hljóðfærið
nú ennþá,“ segir Halldór Ísak sem lék á sínum
tíma með ýmsum hljómsveitum og kamm-
erhópum hér heima og erlendis.
Við komuna heim frá Þýskalandi í október
1997 hafði hann ákveðið að læra tölvunarfræði
eða stærðfræði í Háskólanum en var of seinn
að byrja þá þannig að hann fékk sér vinnu.
Fyrir valinu varð leikskóli sem hann segir að
hafi verið skemmtilegt og lærdómsríkt starf
með börnunum. Haustið 1998 hóf hann svo
nám í tölvunarfræði í Háskólanum. Hann seg-
ir móður sína, tölvunarfræðinginn, ekki hafa
haft áhrif á þá ákvörðun, hann sé það þrjóskur
að eðlisfari að hann fari eigin leiðir.
Á þremur árum í Háskólanum náði Halldór
Ísak glæsilegum námsárangri, hlaut 10 í ein-
kunn í öllum fögum nema í gagnasafnsfræði í
upphafi námsins, þegar hann fékk 9,0. Hann
segist hafa verið mjög sáttur við þá einkunn
og létt á þeim þrýstingi að þurfa alltaf að fá
hæstu einkunn. Það þurfi líka að vera hægt að
bæta árangur hans síðar meir.
Lokaverkefnið í tölvunarfræði vann Halldór
Ísak í sumar, „Sjálfvirk tögun í eining-
arforritun“. Hannaði hann þar forritunarmál
sem hann ákvað að nefna Dorrit þar sem það
rímaði svo vel við forrit. Strax að verkefninu
loknu var hann ráðinn til kennslu í haust í tölv-
unarfræði við Háskólann í Reykjavík, auk
þess sem hann mun vinna að rannsókn á sviði
tölvuneta. Hann stefnir síðan að doktorsnámi í
Bandaríkjunum eftir eitt eða tvö ár.
Aðspurður segist hann alltaf hafa átt ágætt
með að læra. Þetta er í fyrsta sinn sem hann
dúxar frá skóla en þess má geta að faðir hans
dúxaði frá Menntaskólanum í Reykjavík á sín-
um tíma.
„Þetta hefur alltaf verið upp á við hjá mér,
ætli megi ekki segja að ég hafi toppað á rétt-
um tíma svo ég vitni enn til orða íþrótta-
manna.“
Dúxaði einnig á stúdentsprófi
Margrét Vilborg er Reykvíkingur, líkt og
Halldór Ísak, 24 ára að aldri, dóttir Bjarna Ás-
munds, rafmagnstæknifræðings hjá Lands-
virkjun, og Þórunnar Guðmundsdóttur, sagn-
fræðings hjá Íslenskri erfðagreiningu.
Margrét Vilborg ólst upp í Breiðholtinu ásamt
tveimur bræðrum en býr nú í vesturbænum.
Útburður á Morgunblaðinu gekk á milli systk-
inanna, hún tók við af eldri bróðurnum og bar
blaðið út í nærri tíu ár eða þar til yngri bróð-
irinn tók við. Margrét Vilborg gekk í Fella-
skóla sem barn og unglingur og varð stúdent
af náttúrufræðibraut við Fjölbrautaskólann í
Breiðholti vorið 1996. Dúxaði hún frá skól-
anum með 9,6 í meðaleinkunn, eða hæstu ein-
kunn fram að þeim tíma, en kunningi hennar
sló svo metið ári síðar.
Að stúdentsprófi loknu safnaði hún í ferða-
sjóð í hálft ár með vinnu í Mjólkursamsölunni
til að ferðast um Suður-Ameríku. Kom hún
þar til sjö landa og í samtali við Morgunblaðið
segir hún þetta hafa verið mikið og lærdóms-
ríkt ævintýri sem varði í nokkra mánuði. Ekki
lá leiðin heim til Íslands nema til skamms tíma
því hún fékk styrk til háskólanáms í Banda-
ríkjunum veturinn 1997–1998, nánar tiltekið
við Oglethorpe University í Atlanta-fylki.
Margrét Vilborg segist við heimkomuna sum-
arið 1998 ekki hafa vitað með vissu hvað hún
„vildi verða“. Hún skráði sig fyrst í tölv-
unarfræði við Háskóla Íslands, hætti við og
fór í stærðfræðina en endaði að lokum í verk-
fræðideildinni. Umhverfis- og byggingarverk-
fræði varð fyrir valinu en eftir eitt og hálft ár
þar skipti hún yfir í véla- og iðnaðarverkfræði.
„Ég er mjög sátt við þetta val í dag. Verk-
fræðin er mjög skemmtilegt fag, góð blanda
af raungreinum og öðrum fögum.
Það er mjög skemmtilegt hvað konum hef-
ur verið að fjölga mikið í verkfræðinni, ætli
við séum ekki um þriðjungur allra nemenda í
deildinni. Átakið hjá Háskólanum er greini-
lega að skila sér en ég hvet bæði stelpur og
stráka til að fara í þetta nám,“ segir Margrét
Vilborg sem einnig hefur verið á kafi í stúd-
entapólitíkinni í Háskólanum fyrir Röskvu og
situr í stúdentaráði til vors. Frá því því í sum-
ar hefur hún starfað hjá hugbúnaðar- og verk-
fræðifyrirtækinu AGR. Hún segist vera að
leita sér að skóla í Bandaríkjunum til að fara í
næsta haust til framhaldsnáms í verkfræð-
inni.
„Námið hefur alltaf legið vel fyrir mér. Ég
er svo lánsöm að tveir plús tveir hefur aldrei
verið neitt annað en fjórir í mínum augum,“
segir Margrét Vilborg.
Brautskrást með glæsilegar einkunnir
Halldór Ísak Gylfason
með hæstu aðaleinkunn
í sögu Háskóla Íslands,
9,96, og Margrét Vil-
borg Bjarnadóttir með
hæstu einkunn í verk-
fræði, 9,77
Halldór Ísak Gylfason á skrifstofu sinni í
Háskólanum í Reykjavík, en þangað fór
hann til starfa eftir nám í Háskóla Íslands.
Margrét Vilborg Bjarnadóttir er að dúxa í
annað sinn á sínum námsferli, fékk 9,6 í
meðaleinkunn á stúdentsprófi 19 ára.
JÚLÍUS Vífill Ingvarsson, borgarfulltrúi Sjálf-
stæðisflokks, sem var flutningsmaður tillögu sem
hafnað var í borgarráði á þriðjudag um að grjót-
námi í Geldinganesi yrði hætt, segir það mikil um-
hverfisspjöll verði Geldinganesið lagt undir at-
vinnu- og hafnarstarfsemi.
„Ég hvet Reykvíkinga til að leggja land undir fót,
eða skreppa á bílnum sínum út í Geldinganes og sjá
hvað grjótnámið er stórt í þessu landi og ímynda sér
síðan hvernig þetta líti út ætli menn sér að fjórfalda
þessa gjá sem er komin þarna,“ segir Júlíus Vífill.
Júlíus Vífill telur að borgarverkfræðingur ætti að
leita að hentugri grjótnámu á Reykjavíkursvæðinu
og telur hann að margir staðir gætu komið til
greina. Júlíus segir engar rannsóknir styðja að
Geldinganesið henti best til grjótnáms.
Nú er verið að vinna að skipulagstillögu sem ger-
ir ráð fyrir höfn í Eiðsvík og hafnar- og atvinnu-
svæði á Geldinganesi. Júlíus segir að hafnarstjórinn
í Reykjavík hafi sjálfur sagt á fundi skipulagsnefnd-
ar að ekki sé þörf fyrir nýtt hafnarsvæði í Reykjavík
fyrr en eftir 30–40 ár og erlendir sérfræðingar hafi
talið að ekki verði þörf fyrir nýtt hafnarsvæði í
Reykjavík næstu 50 ár að minnsta kosti. Í Morg-
unblaðinu í gær sagði Árni Þór Sigurðsson, formað-
ur skipulags- og byggingarnefndar borgarinnar, að
erlendu sérfræðingarnir hafi einungis metið þörf á
hafnarbakka. Júlíus Vífill segir þróunina í skipa-
flutningum síðustu ár hafa verið þannig að minni
þörf sé fyrir bakland hafna en áður var. „Flutn-
ingaleiðir eru miklu greiðari en fyrr, ferming og af-
ferming með gámatækni nútímans tekur örfáa
klukkutíma, sem gat tekið marga daga áður. Þannig
er ekki jafn mikil þörf fyrir skip að bíða við hafn-
arbakkann, hafnaraðstöðu og bakland hafnarinnar.
Ég held, að þegar höfnin er að gera ráð fyrir því að
hafa eitthvert gríðarlegt baksvæði, sé fyrst og
fremst verið að hugsa um tekjumöguleika og það
finnst mér ekki viðeigandi,“ segir Júlíus Vífill.
Árni Þór er fulltrúi Vinstri-grænna í R-listanum
og segir Júlíus að sér virðist Vinstri-grænir hafa
meiri áhyggjur af hálendi Austurlands en sínu nán-
asta umhverfi. Júlíus segist telja Geldinganesið fal-
legasta byggingarland á höfuðborgarsvæðinu sem
enn er ódeiliskipulagt og segir hann það mikla synd
ef svæðið yrði lagt undir atvinnustarfsemi. Hann
segir Gunnunes, sem er norðan við Geldinganes,
henta betur undir atvinnutengda starfsemi og upp-
byggingu iðnaðar og einnig mætti finna slíkri starf-
semi stað fyrir ofan Vesturlandsveginn skammt frá
Halla- og Hamrahlíðarlöndum.
Sjálfstæðismenn segja áform R-lista á Geldinganesi umhverfisspjöll
LAUFÁSVEGI hefur verið lok-
að við Skothúsveg og er það lið-
ur í öryggisráðstöfunum við
bandaríska sendiráðið, sam-
kvæmt upplýsingum frá skrif-
stofu borgarverkfræðings.
Ekki er ljóst hversu lengi gatan
verður lokuð og er ekki um var-
anlega ráðstöfun að ræða, að
sögn Guðbjarts Sigfússonar, yf-
irmanns rekstrardeildar gatna-
málastjóra. Götunni var lokað í
þessari viku og merkingar voru
þá settar upp, en þessi ráð-
stöfun er gerð að beiðni lög-
reglunnar, sem vill með lok-
uninni draga úr þeirri umferð
sem annars fer þarna í gegn.
Laufás-
vegi lokað
af öryggis-
ástæðum
Borgarverkfræðingur leiti
að hentugri grjótnámu
HÆSTIRÉTTUR vísaði í gær frá
héraðsdómi máli sem forsetar Al-
þýðusambands Íslands höfðuðu
gegn íslenska ríkinu vegna laga sem
sett voru á verkfall sjómanna síðasta
vor. Taldi Hæstiréttur m.a. að kröfu-
gerð ASÍ, eins og hún væri orðuð,
beindist ekki að ákveðnu sakarefni,
heldur fæli það eitt í sér, andstætt
ákvæði laga um meðferð einkamála,
að leitað væri lögfræðilegrar álits-
gerðar dómstóla. Sjö dómarar skip-
uðu Hæstarétt í málinu en héraðs-
dómur Reykjavíkur hafði sýknað
ríkið af kröfum ASÍ 18. júlí sl.
ASÍ höfðaði mál á hendur íslenska
ríkinu til viðurkenningar á að lögin
sem bundu enda á verkfall sjómanna
tækju ekki til tilgreindra stéttar-
félaga sem ekki voru í verkfalli.
Einnig krafðist ASÍ viðurkenningar
á að ákvæði laganna fælu í sér ólög-
mæta skerðingu á samningsfrelsi og
verkfallsrétti annarra tilgreindra fé-
laga og að lögin yrðu dæmd óskuld-
bindandi fyrir þau.
Hæstiréttur taldi, að hagsmunir
launþega innan raða viðkomandi
stéttarfélaga gætu samkvæmt lög-
um um meðferð einkamála færst
fram í hendur ASÍ, enda væri nægi-
leg stoð fyrir slíkri hagsmunagæslu í
lögum ASÍ. Hins vegar taldi réttur-
inn að sá háttur á málshöfðun ASÍ að
gera dómkröfur, sem lutu berum
orðum að réttindum og skyldum
nafngreindra stéttarfélaga, væri í
andstöðu við umrætt lagaákvæði
sem ekki fæli í sér málsóknarumboð
til félaga eða samtaka, heldur flytti í
hendur þeirra aðild að máli um hags-
muni ótiltekinna félagsmanna
þeirra.
Þá var kröfugerð ASÍ, eins og hún
var orðuð, ekki talin beinast að
ákveðnu sakarefni, heldur fela það
eitt í sér að leitað væri lögfræðilegr-
ar álitsgerðar dómstóla. Vegna þess-
ara annmarka á málatilbúnaði ASÍ
var málinu vísað frá
Dóminn kváðu upp hæstaréttar-
dómararnir Garðar Gíslason, Guð-
rún Erlendsdóttir, Gunnlaugur
Claessen, Haraldur Henrysson,
Hrafn Bragason, Markús Sigur-
björnsson og Pétur Kr. Hafstein.
Lögmaður ASÍ var Ástráður Har-
aldsson hrl. og fyrir ríkið flutti málið
Skarphéðinn Þórisson ríkislögmað-
ur.
Kröfugerð ASÍ beindist
ekki að ákveðnu sakarefni