Morgunblaðið - 17.02.2002, Blaðsíða 48

48 SUNNUDAGUR 17. FEBRÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
MIG langar til að koma með at-
hugasemdir við bréf frá Leó M.
Jónssyni sem hann skrifaði í
Morgunblaðið 13. feb. um „smala“
á Keflavíkurveginum.
Ég á það sameiginlegt með Leó
að aka Keflavíkurveginn daglega
til og frá vinnu. Leó hneykslaðist á
„smölum“, eins og hann kallaði þá,
ökumönnum sem blikkuðu ljósum
til þeirra sem á undan væru til að
fá þá til að víkja út á vegaxlirnar.
Þessa menn kallaði Leó snarbrjál-
aða frekjuhunda sem sýndu rudda-
skap sem ætti sér engin takmörk,
enda væri ekki allt í lagi hjá þessu
fólki. Leó segir að það myndi
skapa gríðarlega hættu og hafa
ófyrirsjáanlegar afleiðingar ef sú
regla myndi skapast að menn færu
að víkja út á vegaxlirnar. Það er
staðreynd að þessi regla er að
skapast og eykur frekar öryggið
en hitt.
Í Svíþjóð er þetta óskrifuð regla
á vegunum og talið hafa aukið um-
ferðaröryggi gífurlega. Ég tel að
Leó ætti að líta í eigin barm. Það
er ekki fögur lýsingin á aksturs-
mátanum hjá honum, það hvarflar
ekki að honum að víkja ef hann er
á löglegum hraða.
Þarna erum við komin að
stærsta vandamálinu á vegum
landsins, það eru menn eins og
Leó sem líta á sjálfan sig sem
sjálfskipaða löggæslumenn „gervi-
löggur“. Þessar „gervilöggur“ ætla
að sjá til þess að hinn almenni
borgari fari eftir umferðarreglun-
um og er hreint ótrúlegt að sjá
hvað sumum þeirra dettur í hug að
gera. Gervilöggurnar víkja ekki,
eins og Leó, jafnvel þótt þeir séu á
70 km hraða. Sumir gefa í þegar
það á að taka fram úr þeim, rjúka
þá kannski úr 80 í 110 bara svo
hinn komist ekki fram úr. En það
hættulegasta af öllu er að þegar
menn hleypa ekki þeim sem eru að
taka fram úr aftur inn í röðina.
Í seinustu viku varð ég vitni að
glæfralegum framúrakstri. Þar tók
ökumaður fram úr röð bíla. Þegar
umferð kom á móti ætlaði ökumað-
urinn að komast aftur inn í röðina
en þá hleypti næsti ökumaður hon-
um ekki inn á milli, heldur jók
ferðina til þess að loka gatinu sem
þar var. Ökumaður bílsins sem á
móti kom bjargaði stórslysi með
því að fara út á öxlina sín megin.
Ég er engan veginn að réttlæta of
hraðan akstur og er ekki einn af
þessum „smölum“, heldur reyni ég
að fylgja umferðarhraðanum sem
er yfirleitt 90 –100 km/klst.
Ef Leó og félagar halda að þeir
auki umferðaröryggið með því að
hleypa ekki öðrum ökumönnum
fram úr sér þá eru þeir á villugöt-
um staddir. Þeir sem ætla sér að
taka fram úr þér, Leó, gera það
hvort sem þú víkur eða ekki. Með
því að víkja þurfa ökumenn ekki að
fara yfir á öfugan vegarhelming til
að komast fram úr. En með því að
víkja ekki taka þeir „sénsinn“ og
fara yfir á öfugan vegarhelming og
setja þar með sjálfan sig, umferð-
ina á móti og gervilögguna sem
neitar að víkja í hættu. Er ekki
gáfulegra að hleypa þessum mönn-
um fram úr og draga þar með úr
hættunni?
Við höfum fínar löggur sem sjá
um að hafa hemil á þessum mönn-
um svo við þurfum ekki gervilögg-
ur eins og þig og þína líka, Leó!
BJARNI ANTONSSON,
Vogum, Vatnsleysuströnd.
„Gervilöggur
á Keflavíkur-
veginum“
Frá Bjarna Antonssyni:
Morgunblaðið/Ómar
Ef Leó og félagar halda að þeir auki umferðaröryggið með því að
hleypa ekki öðrum ökumönnum fram úr sér þá eru þeir á villigötum
staddir, segir í greininni.