Morgunblaðið - 28.03.2002, Side 15

nútímaær og þekkja ekki að vera haldið til beitar í snjó og verða að
krafsa sig niður úr skaranum. Þetta eru ærnar í Kollabæ í Fljótshlíð.
Þar býr Ásgeir Tómasson og kvaðst hann ekki vera með annan búskap
en þessar fáu kindur.
Kollabær er næsti bær við Tumastaði; bærinn stendur hátt uppi í
hlíðinni og útsýnið þaðan er frábært.
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 28. MARS 2002 D 15
ENDA ÞÓTT ég hafi komið að Gullfossi frá því ég
var ungur drengur í Tungunum, líklega á hverju
ári og stundum oft, verður það aldrei hversdags-
legt. Líklega hafa margir sömu sögu að segja.
Sumum finnst fossinn fallegastur í sólskini; öðrum
finnst hann tilkomumeiri í klakaböndum eins og
þá er myndin var tekin, 1. apríl 1999.
Í síðastliðnum janúar varð slík leysing á vatna-
svæði Hvítár, að gljúfrið hafði vart undan að flytja
vatnsflauminn og fossinn hvarf næstum því. Slíkar
hamfarir geta hæglega breytt ásýnd fossins, en
sem betur fer virðist það ekki hafa gerzt.
Hér er þó ekkert varanlegt og ótrúlega stutt síð-
an, eða ekki nema um 300-400 ár, að Gullfoss í
þeirri mynd sem við þekkjum hann var ekki til.
Áin féll fram þar sem bílastæðið er núna og sá
Gullfoss, sem enginn veit hvernig leit út, féll þar
fram í gljúfrið.
Gullfoss í klaka kropinn
Ljósmynd/Gísli Sigurðsson
ÁRSTÍÐASVEIFLAN í litum landsins er mögnuð
og merkileg. Síðla hausts er þetta land með fallegri
brúnni slikju en í apríl, þegar klaki og snjór voru á
bak og burt, var kominn þessi dæmigerði útmán-
aðalitur. Þá er landið fölt á vangann, enda oftast
einhver klakaskorpa undir sverðinum. Þetta er ekki
hlýleg ásýnd, en fögur á sinn hátt og útmánaða-
birtan gæðir hana sínum töfrum. Myndin er tekin á
Álfsnesi á Kjalarnesi; Mógilsá sést til vinstri. Það
var frost og harður norðannæðingur af Esjunni. En
hestunum virtist ekki vera kalt, enda þola þeir
þurrakulda afar vel. Frægur hrossabóndi sagði það
reynslu sína, að hestar þyrftu skjól og fóður, þá liði
þeim vel úti. En hvernig skyldi verða umhorfs hér
eftir hálfa eða heila öld? Ef til vill verður Reykjavík
þá byggð upp að Esjuhlíðum, og ef til vill verður þá
borgarumhverfi á Álfsnesi. Ólíklegt er að minnsta
kosti, að þar verði hagar fyrir hross.
Fölir litir á Álfsnesi
1990. Það var byggt á þann hátt að hleðslusteinar voru steyptir úr fjöru-
sandi og húsið var hlaðið úr þeim og síðan múrhúðað. Það leysti af hólmi
lítið timburhús í Rauðafelli, sem var í senn þinghús og barnaskóli og hafði
verið skilnaðargjöf Þorvaldar á Þorvaldseyri til sveitarinnar þegar hann
yfirgaf hana. Í Dagsbrún var leiksvið; þar var dansað og þar voru haldin
þorrablót og aðrar samkomur eins og gengur. Húsið var gert upp 1974 og
þá tók formaður Eyfellings, Ólafur Eggertsson, myndina sem hér fylgir.
Síðar var Dagsbrún seld, en eigandinn sýnir húsinu ekki sóma. Það er
dapurlegt fyrir Eyfellinga að sjá þetta merkilega hús grotna niður og er
hér kallað eftir menningarlegum metnaði því til björgunar.
sbrún