Morgunblaðið - 17.04.2002, Síða 46
MINNINGAR
46 MIÐVIKUDAGUR 17. APRÍL 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Æskuleikfélagi
minn, Gunnar Guð-
mundsson, hefur verið
burtu kallaður. Með
þessum orðum minn-
umst við samfylgdar hans á allt of
stuttri vegferð. Við ólumst upp í
sama húsi á Nönnugötu 9 en þá
bjuggu þar fjórar fjölskyldur og tíu
börn á ýmsum aldri og því oft líflegt
þar á þeim árum.
Lýðveldisbörn vorum við stundum
kölluð þau sem fæddumst á fyrsta ári
lýðveldisins. Skólinn okkar var Mið-
bæjarskólinn við Tjörnina sem þá
var fullur af börnum. Fjölbreytt
kennsla var þar þegar á sjötta ára-
tugnum svo sem bóknám, leikfimi,
GUNNAR
GUÐMUNDSSON
✝ Gunnar Guð-mundsson fædd-
ist í Reykjavík 22.
október 1944. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 3. mars
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Kópavogskirkju 8.
mars.
sund, teiknun og smíð-
ar. Gunnar var góður
námsmaður en þá þeg-
ar fór ekki á milli mála
hvar áhugasvið hans lá.
Brúðugerð og teikning-
ar hjá Jóni E., smíðar
hjá Gauta og síðar
tækjasmíði hjá Hall-
dóri. Þetta voru hans
uppáhaldsgreinar og
kennarar hans sáu
fljótt hversu óvenju
laghentur og listrænn
hann var.
Heima á verkstæð-
inu hjá Pétri og Guð-
mundi föður hans snapaði hann
kubba og nagla og skapaði m.a. ótrú-
lega bíla með fjöðrum og öllum græj-
um eins og við kölluðum það. Seinna
voru það hjólin sem laga þurfti og
snurfusa og gaman var að grípa til.
Mér er sérlega minnisstætt eitt
vor en þá vorum við 11 eða 12 ára
gamlir og undum löngum stundum
við að gera hjólabrautir á stórum
moldarhaug á Landspítalalóðinni.
Tímunum saman hjóluðum við upp
og yfir þennan haug. En strax þegar
skóla lauk á vorin tók sveitin við.
Gunnar fór norður í Öxnadal en ég
upp Kjós og til baka komum við ekki
fyrr en um réttir á haustin.
Þegar skyldunámi lauk hjá Gunn-
ari tók við smíðanám og leiðir okkar
skildi um tíma þegar fjölskylda mín
flutti af Nönnugötunni en við hjónin
komum þangað aftur og bjuggum
þar fyrsta búskaparárið okkar. Þá
bjó Gunnar þar enn og leit þá gjarn-
an inn. Hann var glaðlyndur að eðl-
isfari, hafði lifandi og skemmtilega
frásagnarhæfileika og naut þess vel
að ræða allt milli himins og jarðar. Þá
var oft gaman að vera til og verða
þessar stundir okkur ógleymanlegar.
Okkur er og mjög minnisstæð
stundin sem við áttum á 12 ára
bekkjarmótinu í Miðbæjarskólanum
og sú kvöldstund sem við áttum með
þeim hjónum, Rögnu og Gunnari,
ásamt bræðrum hans, Magnúsi og
Jóni. Þetta var eftirminnilegt kvöld,
fullt af glensi og húmor. Þá ræddum
við um að við þyrftum að hittast oft-
ar.
Við kveðjum góðan dreng og send-
um Rögnu, börnum þeirra, barna-
börnum, móður hans, Önnu, bræðr-
um hans og fjölskyldum þeirra okkar
innilegustu samúðarkveðjur og
þökkum af alhug þessa allt of
skömmu samfylgd.
Einar Long og Sólveig
Helga, Bristol.
Þegar ’Abdu’l-Bahá
(sonur Bahá’u’lláh,
boðbera bahá’í trúar-
innar) var staddur á
meginlandi Evrópu fyrir nær einni
öld lét hann eftirfarandi orð falla á
fjölsóttri samkomu París: „Í þessari
opinberun Bahá’u’lláh ganga konur
og karlar hlið við hlið. Þær verða
ekki eftirbátar þeirra á neinn hátt...
Í öllu sem þær taka sér fyrir hend-
ur, munu þær ná slíkum árangri að
engu verður saman jafnað í heimi
mannkynsins og þær munu láta til
sín taka á öllum sviðum.“
Konur hafa gegnt lykilhlutverki í
þróun bahá’í trúarinnar hérlendis
ekki síður en annars staðar. Saga
trúarinnar fyrstu áratugina eftir að
hún náði fótfestu á Íslandi byggist á
fórnum, þrautseigju og fordæmi
kvenna, sem margar hverjar voru af
erlendu bergi brotnar. Nokkrar
þeirra eru nú látnar og þær hafa
skilið eftir sig dýrmætan arf og
óafmáanleg spor í sögu íslenska
samfélagsins. Nokkrar þeirra voru
brautryðjendur frá Kanada og Nor-
egi, en meðal öflugustu og virkustu
bahá’ía á þessum fyrstu áratugum
voru konur sem komu hingað til
lands frá Þýskalandi eftir stríðsárin
og gengu bahá’í trúnni á hönd eftir
að hafa kynnst henni hjá erlendum
brautryðjendum og ferðakennurum.
Meðal þeirra var kær vinur okkar,
Liesel Becker.
Liesel var 88 ára gömul þegar hún
lést, aldursforseti bahá’í samfélags-
ins og sá einstaklingur sem lengst
hefur þjónað málstaðnum á Íslandi.
Hún var rétt rúmlega þrítug þegar
hún ákvað að fara til Íslands. Hún
hafði þá af eigin raun kynnst hörm-
ungum tveggja heimsstyrjalda. Í
Þýskalandi hafði Liesel verið við
verslunarnám en styrjöldin batt
enda á tilraunir hennar, eins og svo
margra annarra hæfileikaríkra ung-
menna, til að afla sér framhalds-
menntunar við æðri skóla í heima-
landinu.
Liesel tók ákvörðun um að fara til
Íslands í stríðslok eftir að henni bár-
ust orðsendingar frá vinum og vel-
LIESEL
BECKER
✝ Liesel Beckerfæddist 28. jan-
úar 1914 í bænum
Bünde í Westpfalen í
Þýskalandi. Hún lést
á Elliheimilinu
Grund aðfaranótt 26.
febrúar og fór útför
hennar fram í Foss-
vogskapellu 5. mars.
Hún var ógift og
barnlaus.
unnurum hér, og þá
fyrst og fremst boð frá
Marie Schwiebert, sem
starfaði í Reykjavík.
Marie var móðursystir
Ericu Pétursson, sem
einnig kom frá Þýska-
landi um þetta leyti.
Náin og innileg vinátta
tókst með Ericu og
Liesel, en kynni þeirra
hófust þó áður en Lies-
el kom til Íslands. Mar-
ie útvegaði Liesel starf
í versluninni Brynju
við Laugaveg í Reykja-
vík og þar starfaði hún
lungann úr starfsævi sinni, eða í
hartnær þrjá áratugi. Örfáum árum
síðar kom Monica Ríkharðsdóttir
einnig hingað frá Þýskalandi.
Örlög þessara þriggja kvenna og
annarra sem komu til Íslands eftir
stríðið samtvinnuðust á einstæðan
og mjög sögulegan hátt, því það féll í
þeirra hlut að leggja grunninn að
samfélagi þessara ungu trúarbragða
á Íslandi og vera í forystusveit
þeirra sem tókust á hendur það tor-
sótta verk að vinna trúnni braut-
argengi á erfiðum tíma í mótunar-
sögu hennar. Erica Pétursson og
Moníka Ríharðsdóttir eru báðar
látnar eftir langa og dygga þjónustu
á Íslandi og merkilegt brautryðj-
endastarf í öðrum löndum.
Komu Lieselar hingað til lands og
veru hennar hér verður án efa
minnst í framtíðinni sem merks við-
burðar því saga hennar er samofin
helstu viðburðum og sigrum trúar-
innar. Liesel segir frá því í blaða-
viðtali sem var tekið í tilefni áttræð-
isafmælis hennar 28. janúar 1995
hvernig hún komst í kynni við bahá’í
trúna. Hún hafði eignast hér skoska
vinkonu, sem þekkti Margréti
Ahlman, fyrsta kanadíska braut-
ryðjandann sem hingað kom. Liesel
hreifst af Margréti: „Hún var svo
glöð og ánægð þrátt fyrir fátæklegt
umhverfið sem hún bjó í,“ segir
Liesel í viðtalinu. Hún komst einnig
í kynni við annan brautryðjanda,
norska stúlku, Kirsten Bonnevie að
nafni, sem vann merkilegt starf á
sínum tíma. Liesel segir frá því að
sér hafi fundist þessar vinkonur sín-
ar búa yfir einhverju sem sig vant-
aði og komst brátt að raun um að
það var trúin sem þær áttu.
Liesel kynntist bahá’í trúnni fyrst
árið 1954 en hún tók sér nokkurn
umþóttunartíma og gerðist form-
lega bahá’íi átta árum síðar, árið
1962. Hún var í svæðisráðinu í
Reykjavík í 28 ár, frá stofnun þess
og allt þar til hún þurfti að hætta af
heilsufarsástæðum fyrir níu árum.
Hún var ritari fyrsta landsþingsins
sem haldið var á Íslandi og var í
kjölfarið kosin til fyrsta Andlega
þjóðarráðsins árið 1972. Hún þjón-
aði samfélaginu sem ritari þjóðar-
ráðsins í sjö ár.
Liesel eignaðist fjölda vina hér á
Íslandi og víða um heim og átti í
reglulegum bréfaskriftum við þá.
Hún tók ástfóstri við land og þjóð,
var mikill náttúruunnandi og gerði
sér far um að kynnast landinu og
staðháttum þess. Hún hafði mikla
tungumálahæfileika til að bera, var
vel mælt á megintungur Vesturálfu
og talaði góða og vandaða íslensku.
Allir sem kynntust Liesel hrifust af
ljúfmennsku hennar, hógværð og
nægjusemi. Virðing hennar og
væntumþykja í garð annarra kom
ekki síst í ljós í umgengni hennar við
börn og unglinga. Það var gott að
vera í návist þessarar góðu og heil-
steyptu konu, þar ríkti friður, kær-
leikur og mikil einlægni hjartans.
Náin vinátta og mikill samgangur
var með mörgum af fyrstu kynslóð
bahá’ía á Íslandi. Það átti ekki síst
við um erlendu bahá’íana sem hing-
að komu og lögðu grunnin að bahá’í
samfélaginu eins og við þekkjum
það í dag, þar á meðal Liesel, Ericu
Pétursson og marga aðra. Liesel tók
sérstöku ástfóstri við dóttur Ericu,
Renate Steingrímsdóttur. Renate
hefur ásamt eiginmanni sínum, Jóni
Ólafssyni, Anitu dóttur þeirra og
sonunum Róberti, Örlygi og Snorra
annast Liesel af mikilli natni og um-
hyggju alla tíð, en á aðstoð þeirra og
alúð reyndi ekki síst eftir að Liesel
varð óvinnufær vegna blindu og las-
leika. Andlegt þjóðarráð bahá’ía og
Bahá’í samfélagið á Íslandi vilja með
þessum minningarorðum þakka
þeim hjónum og börnum þeirra
þann mikla stuðning sem þau veittu
Liesel og óska þeim blessunar um
leið og Liesel er þökkuð samfylgdin
í hálfa öld.
Andlegt þjóðarráð
bahá’ía á Íslandi.
Það var okkur mikil sorgarfrétt
að heyra af andláti Liesel Becker.
Hún var staðföst þerna trúarinnar
og þjónaði með miklum sóma allt
sitt bahá’í-líf. Sem einn af stofnmeð-
limum fyrsta svæðisráðsins á Ís-
landi og sem meðlimur Andlegs
þjóðarráðs bahá’ía á Íslandi til
margra ára átti hún ríkan þátt í að
leggja grunn að stjórnkerfi trúar-
innar á Íslandi. Minnst er með þakk-
læti þeirrar staðfestu og elju sem
einkenndi starf hennar og Allsherj-
arhús réttvísinnar mun biðja heitt
og innilega við hina helgu fótskör
fyrir þroska sálar hennar í öllum
veröldum Guðs.
Allsherjarhús réttvísinnar,
Haifa – Ísrael.
.+,-,2*
*$!$ 8! ""$"$ $!$
%
,
,
4
.
)
44/
"$ "( 8 ! "
;
" ($$%
"( 8)
" ($$%
"( " ( ! "
4"
" (
") ( %+$"2 "( 8 $;" *
6
'
3
$
& 3&
$
"
"
.
1H#
11,
L
;8*
"$ ! "
"@ /*
" ($$%
#!$%
(@"( + (: $ ! "
"$ 8'$%
28) ' #!$ ! "
#!@$$%
(
" "1 $ ! " *
6
'
#
3
$
& 3
&
$
"
"
.H,#
11,
'
!@": ("
" ("*
.%
'
"
+
,
-
. " #!@+$$%
" D+$ ! "
+ (: $
! +$$%
;
" ( ! "
." 8)
!:+$ ! "
"+ $$%
% '(+$$%
! $ ! "
) % ) *
6
'
'
3
$
& 3&
$
"
+H
$"M$ 8!
'%$!$"
$($ "@":""$' "$
" ("*
7
%
89:#
(
"
7
5
,
,
' !
#
'
&
&
&
4 " $
4 + $ ! "
&! $ ! "
8 $
+$" $$%
;4/" $ ! "
% $ ! "
28 ".": $$%
" $$%
+" 9 D( ;2% ! "
) % ) *
6
'
'
3
&
$
$ "
"
1H
.+,+4.
11,
3 $$ )( :..
4;88 ( $" *
.%
'
!
!
"
#
& #!&! ( ! "
2%$%
" @&! ( ! "
2" " &! ( $%
@"( &! ( ! "
"( "#!$$%
) %8)$; 9" *