Morgunblaðið - 10.05.2002, Blaðsíða 50

50 FÖSTUDAGUR 10. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Í BREKKUKOTSANNÁL segir:
Það sem aðrir halda að maður sé,
það er maður. Ef einhver heldur
þetta sé rétt, þyrfti ég að biðja blaðið
fyrir smáathugasemd.
Þegar ég svaraði spurningu Morg-
unblaðsins um samþykkt kvótafrum-
varps Alþingis nú á dögunum, lagði
ég alla áherzlu á að tekin hefðu verið
af öll tvímæli um eignarrétt á auð-
lindinni. Það var kjarni málsins í
mínum huga. Annað aukaatriði.
Kvótaeigendum var breytt í hand-
hafa kvóta; þá sem greiða fyrir af-
notarétt.
Í því felst réttlæti, hvað sem segja
má um kvótakerfið að öðru leyti.
Þegar svo fulltrúi Samherja svar-
ar mér hér í blaðinu með gífuryrðum
nefnir hann það ekki einu orði, ekki
frekar en beinagrindina í peninga-
skápnum sínum og þá á ég að sjálf-
sögðu við kvótabraskið.
Grein hans ber vott um einhvers
konar ólæsi og kemur mínu svari
ekkert við. Hann segir ég þjófkenni
handhafana. Hvernig er það hægt
fyrst þeir eiga ekki kvótann? Þeim
hefur verið trúað fyrir honum, það er
allt og sumt, enda tala ég um lög-
formlega aðild þeirra að auðlindinni.
Ég þjófkenndi engan, enda væri það
stóralvarlegt mál.
Fullyrðing skrifarans er ósönn.
Hann segir ég telji engan eftir-
minnilegan sjósóknara í útgerð nú
um stundir. Það er einnig ósatt.
Skrifarinn verður því annaðhvort
að læra að lesa venjulegan texta, eða
rækta með sér nýtt hugarfar. Það er
hugarfarið sem kemur upp um skrif-
ara allra tíma.
Loks talar skrifari Samherja um
afstætt réttlæti. Maður veit svo sem
hvað það merkir; auðvitað ranglæti.
Afstætt lýðræði var í kalda stríðinu
nefnt alþýðulýðveldi. Þar ríkti
hvorki réttlæti né lýðræði.
MATTHÍAS JOHANNESSEN.
Nokkur orð
um hugarfar
Frá Matthíasi Johannessen:






 













BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
JÁ, hvað skyldi nú þetta orð hryðju-
verk raunverulega þýða.
Er það hryðjuverk þegar innrás-
arher gyðinga fer um eyðileggjandi
mannvirki, myrðandi varnarlaust fólk
Palestínu? Nei, segja vinir gyðing-
anna. Þeir hafa fullt leyfi til að leggja
undir sig landið, því að Abraham
sjálfur sagði okkur að guð hefði komið
til sín og leyft sér að ræna Palestínu,
tortíma palestínsku þjóðinni með
pyntingum og morðum með öllu þar
tilheyrandi.
Ef mér nú skyldi detta í hug að
vaða fram á sjónarsviðið einn góðan
veðurdag, upplýsa lýðinn um að ég
væri nú rétt að koma af kjaftatörn við
guð og að hann hefði gefið mér umboð
til að útrýma, ja t.d. þessum fáu með-
limum sértrúarsafnaðarins Krossins.
Ætli einhver fengist til að trúa mér.
Nú, segja má að gyðingarnir hafi illa
launað þessa rausnarlegu guðsgjöf
þegar guð svo nokkrum öldum síðar
sendir gyðingunum son sinn einget-
inn og hvernig fór. Þeim þótti Jesús
alls ekki nógu herforingjalegur. Þar
að auki var þetta bara kveif sem neit-
aði alveg að kvelja eða pína, hvort
sem var menn eða málleysingja. Og
ekki nóg með það. Hann skyldi sko
bara deyja. Og þar með hótuðu æðstu
prestar þeirra rómverska landstjór-
anum Pílatusi öllu illu ef hann sæi
ekki um að myrða Jesúm með kross-
festingu. Sem hann svo lét fram-
kvæma mjög nauðugur. Þorði ekki
annað en þvoði hendur sínar af þessu
illvirki.
Nú, raunar er það sem í dag er að
gerast austur í Palestínu endurtekn-
ing þessara fyrri glæpaverka gyðinga
að því undanskildu að nú fá gyðing-
arnir enga heimsókn af guðssyni.
Kannske er það bara vísbending um
að gyðingarnir séu ekki guðs útvalda
þjóð og hefir trúlega aldrei verið það.
Hvernig varð Ísrael til? Ég held
bara að Vesturlönd hafi úthlutað gyð-
ingunum helminginn af Palestínu og
ekki var verið að ómaka sig að spyrja
palestínsku þjóðina leyfis. Þetta voru
nú bara óupplýstir hirðingjar og
bændur. Og Vesturlönd létu ekki þar
við sitja. Síðastliðna áratugi hefir
þeim liðist að senda gyðingunum
tæknilega fínustu vopn og drápstæki
sem til eru á markaðnum. Hvern
skipsfarminn eftir annan og þykir
bara sjálfsagt.
Aftur á móti. Ef þjóðin sem á landið
fær kannski sendan svo sem einn bíl-
farm af gamaldags rifflum til að verja
sig með, þá eiga fjölmiðlar Vestur-
landa varla orð til að lýsa þessum
óþokkaskap. Nei, gyðingarnir eiga
sko að geta pyndað og drepið þessa
Palestínumenn án þess að eiga á
hættu að þessir brjálæðingar taki
uppá að skjóta með rifflum á fínu
skriðdrekana okkar. Og svo er það nú
þessi skemmtilega tilbreyting að
skreppa stundum og heimsækja ein-
hverjar flóttamannabúðirnar og
drepa saklaust. Er þetta hryðjuverk?
Þá er það nú Palestínufólkið, það
reynir af veikum mætti að verjast víg-
búnum herjum gyðinganna. Oftast
með aðeins grjótsteinum. Í vonlausri
aðstöðu hefir þeim tekist að smíða
heimalagaðar sprengjur. Það eru
margir einstæðingar til meðal Palest-
ínufólksins því gyðingarnir eru búnir
að myrða eða flæma úr landi alla fjöl-
skylduna. Þeir lifa aðeins í voninni um
að geta hefnt fyrir mömmu og pabba.
Þeir vita hvar er hægt að fá öfluga
sprengju. Þeir fela sprengjuna innan
klæða og læðast inná hernámshluta
gyðinganna. Hamingjusamir
sprengja þeir sig í loft upp og teka
kannske 3-4 óvini með í ferðina. Þeir
eru bara að flytja til pabba og
mömmu og nú ná ekki móðurmorð-
ingjarnir lengur til þeirra. En gyðing-
arnir vilja endilega geta kennt ein-
hverjum um óþokkaverkin. Er þetta
hryðjuverk?
Ég skora nú á allar vel innrættar
þjóðir að drífa sig til að slíta stjórn-
málasambandi við Ísrael. Og að lok-
um! Ekki fleiri vináttuleiki við gyð-
ingana eða neitt þessháttar.
KARL JÓNATANSSON,
Hólmgarði 34, Reykjavík.
Hryðjuverk
Frá Karli Jónatanssyni: