Morgunblaðið - 19.12.2002, Blaðsíða 43

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 19. DESEMBER 2002 43
varst góður maður og þú og amma
komuð góðu fólki til manns. Núna
ertu hjá guði í himnaríki þar sem við
sameinumst á ný, heilbrigð og ham-
ingjusöm. Þakka þér fyrir allt, elsku
afi minn.
Guðrún Þóra.
Nú kveðjum við yndislegan langafa
okkar.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn E.)
Guð varðveiti langömmu, ömmu og
alla aðra aðstandendur.
Vigdís Lilja og Bertel.
Hún Stína frænka mín var alltaf
svo óskaplega góð við mig þegar ég
var barn. Ég fæddist og ólst upp í
íbúð foreldra minna á efri hæð Vita-
stígs 6A í Hafnarfirði, en niðri bjuggu
afi minn og amma. Og þar var Stína
dóttir þeirra – svo gæf og góð eins og
allir, sem áttu þar heima.
Hér í íbúðinni minni á Suðureyri er
falleg innrömmuð mynd af okkur
Stínu (Kristínu Vigfúsdóttur) og El-
ísabetu Sonju, systur minni. Stína var
eldri en við Sonja og gekk sín mann-
dómsár á undan okkur.
Brátt bar á að ungur maður, glæsi-
legur, ljóshrokkinhærður, fór að sjást
í kringum Stínu. Það var Grétar Finn-
bogason. Lögregluþjónn, starfandi á
Keflavíkurflugvelli. Vingóður, barn-
góður, reglusamur og yndislegur í
alla staði. Ég missti því aldrei Stínu
mína. Hún bætti bara við manni, sem
samræmdist gæðum hennar sjálfrar.
Hann varð strax vinur minn og var
það til hinsta dags.
Síðast talaði ég við Grétar þar sem
við báðir biðum eftir þjónustu í Spari-
sjóði Hafnarfjarðar við Strandgötu
fyrir rúmu ári. Honum var greinilega
mjög brugðið og heilsan slök. En ein-
lægnina, vináttuna og kærleikann
hafði hann nægan. Hann spurði um
mína hagi, hvernig mér vegnaði og
hvort ég væri ekki heiðarlegur og
samkvæmur sjálfum mér. Alltaf var
það Grétari ofarlega í huga.
Aðallega bjó Grétar á þremur stöð-
um í lífinu. Á Látrum í Aðalvík, einnig
í Keflavík, en lengst í Hafnarfirði –
allt til dauðadags.
Ég fann alltaf á tali Grétars, hversu
mikla tryggð hann batt við Látra og
hversu sterk tengsl hans voru við
þann stað. Að Látrum kom hann fyrir
þremur árum. Þar þekkti hann hverja
þúfu og hvern stein. Og þar átti hann
sína leynistaði og sína duldu drauma.
Hann hafði verið tregur til Látraferð-
arinnar í upphafi, en þegar þangað
var komið héldu honum engin bönd.
Tengslin við gömlu dagana voru sterk
sem fyrrum, ástin til horfinnar
byggðar og mannlífs söm og alla tíð.
Eftir Keflavíkurdvölina fluttist
Grétar til Hafnarfjarðar, þaðan sem
kona hans kom. Úr Hafnarfirði var
elsku Stína, konan hans kæra, þar eru
börnin hans, þar voru flestir vina
hans, þar varð heimilið hans. Hann
elskaði Hafnarfjörð, mat fegurð hans,
gæði og kosti, umfram flest annað.
Ég a margar minningar um Grétar.
Ein sú sterkasta er þegar settir voru
kvistir á hús æskuheimilisins við Vita-
stíg 6A. Daddi kom til verksins – vin-
ur Grétars frá fyrri tíð. Þar voru snör
handtök og fagleg verk unnin á
nokkrum dögum. Þar var ég með
Bolla og Grétari og auðvitað Vigfúsi,
afa eiganda hússins og smiðs. Það var
yndislegt að fylgjast með þessum
mönnum að störfum. Og þegar við
sumarið eftir lágum á bröttu þakinu
að mála, Ævar, Grétar og afi Vigfús,
þá var yndislegt að lifa.
Eina vetrarvertíð vorum við saman
á sjó, ég, Grétar og Bóbó frændi. Við
vorum ekki mestu sjómenn í heimi, en
Denni, skipstjóri á Vallanesinu GK27,
hélt vel utan um hópinn í Grindavík.
Grétar var kannski ekki maður
stóru verkanna, en hann var sannar-
lega maður góðu verkanna. Hann var
góður sonur, góður bróðir, góður vin-
ur, góður eiginmaður og góður faðir
og afi. Hann var líka góður Hafnfirð-
ingur og Íslendingur. Hann var
tryggastur allra, traustur með af-
brigðum og, a.m.k. meðan ég var
kunnugastur honum, góður sjálfstæð-
ismaður.
Ég kveð hann með söknuði. Börn-
um hans, Guðjóni, Vigdísi, Elísabetu
Stellu og Ómari, sendi ég samúðar-
kveðjur sem og tengdabörnum og öll-
um afabörnunum, sem eiga á bak að
sjá góðum og ástríkum afa. En sökn-
uðurinn verður samt mestur hjá
Stínu, föðursystur minni, sem hann
elskaði og unni alla tíð svo mikið. Þau
saman tvö voru tryggðatröllin, sem
aldrei brugðust hvort öðru. Ástin end-
ist þeim að efsta degi.
Grétar minn, lifðu heill með Guði á
nýjum stað. Þar munum við öll hittast
að lokum. Ég sakna þín, vinur minn.
Eitt sinn talaði Páll postuli um þetta
þrennt, trú, von og kærleika. Af því
væri kærleikurinn mestur. Þú áttir
mikið af kærleika. Guð blessi þig.
Góða nótt og góðan dag, vinur.
Ævar Harðarson, Suðureyri.
Elsku frændi. Með nokkrum fá-
tæklegum orðum vil ég fyrir hönd
fjölskyldu okkar þakka fyrir samferð-
ina. Fyrst með föður okkar, tvíbura-
bróður þínum frá ykkar fyrstu and-
artökum og svo með móður okkar og
okkur systkinunum eftir því sem við
litum dagsins ljós.
Þegar litið er yfir farinn veg koma
margar minningar upp í hugann sem
of langt mál er að telja upp hér, en
það að eiga frænda sem var eineggja
tvíburabróðir föður okkar er reynsla
sem þeir einir þekkja sem upplifað
hafa. Þið bræðurnir voruð sem speg-
ilmynd hvor annars og létuð ykkur
allt varða hvor um annan, þó alltaf
þannig að í kringum ykkur fengu allir
nægjanlegt pláss til þess að mótast og
eignast eigið sjálfstæði.
Nú ert þú farinn og við sitjum eftir
í lífinu með minninguna sem verður
okkur öllum sem þig þekktum vega-
nesti. Það er dýrmætt fyrir okkur að
hafa fengið tækifæri til að kynnast
manni eins og þér sem séð hafði
marga heima og lifað tímana tvenna.
Þú ólst upp í sárri fátækt norður í
Aðalvík, þar sem menn lifðu í senn í
sátt og baráttu við náttúruöflin. Það
var stórfjölskylda sem þaðan flutti
þegar ekki var lengur stætt á að
reyna að lifa hirðingjalífi á þessu
harðbýla svæði. Herinn settist að við
Keflavík og þjóðflutningar báru fjöl-
skylduna þangað í von um vinnu og
tækifæri til betra lífs.
Þið bræðurnir hófuð ýmis störf og
veltuð fyrir ykkur framtíðarmögu-
leikum ykkar sem varð til þess að þið
hófuð báðir störf sem lögregluþjónar
við nýstofnað embætti á Keflavíkur-
flugvelli. Það hefur sjálfsagt verið
stór stund að klæðast einkennisbún-
ingi lögreglumanna fyrir stráka sem
ólust upp á skinn- og gúmmískóm.
Ennþá einkennilegra hefur það þó
verið fyrir þá sem sáu ykkur bræð-
urna óþekkjanlega í sundur í þeirri
múnderingu.
Þú og pabbi voruð alltaf óaðskilj-
anlegir, sama hvað á dundi. Þið kunn-
uð ekki annað.
Fyrir okkur var þetta eins og að
eiga tvo pabba, þá sérstaklega á þeim
tíma sem þið bjugguð báðir í Keflavík.
Þá var mikill samgangur á milli fjöl-
skyldnanna þar sem þú bjóst með
þína uppi á lofti hjá afa og ömmu á
Skólavegi 4. Það var falleg og gefandi
reynsla að fá að kynnast því hversu
vel og vandlega þið hlúðuð hvor að
öðrum og að fá að sannreyna á áhrifa-
mikinn hátt hversu þræðir á milli ein-
eggja tvíbura eru óútskýranlegir og í
raun stórbrotið rannsóknarefni.
Starf lögreglumanna á Keflavíkur-
flugvelli var enginn dans á rósum,
þvert á móti. Mikið áreiti fylgdi því
hins vegar og starfið færði mönnum
ekki vinsældir. Þú kunnir nú samt að
taka þessu létt og ekki man ég eftir
því að þið bræður hafið gert starfið að
umræðuefni þegar þið og fjölskyld-
urnar hittust. Starfið var unnið af
skilningi, næmleika og tilfinningu fyr-
ir þeim sem áttu undir högg að sækja.
Sanngirni og þrá eftir réttlátri nið-
urstöðu í öllum málum kom með móð-
urmjólkinni frá fólki sem hafði jafn-
aðar- og félagshyggju að leiðarljósi og
á sínar sterkustu rætur í moldinni
fyrir vestan.
Mér er í fersku minni þegar þú og
Stína tókuð þá áhvörðun að flytja til
Hafnarfjarðar, heimabæjar Stínu. Sú
ákvörðun setti allt úr jafnvægi okkar
megin, en er tíminn leið kom í ljós að
hún var hárrétt og til gæfu fyrir alla.
Þú hafðir kjark og þor til að fara þínar
leiðir og það kom berlega í ljós þegar
þú fékkst mikinn áhuga á Spáni og
keyptir hús þar til þess að geta lifað
langar og dýrðlegar stundir í sól og
hita. Ég man þegar ég hitti þig niðri á
Masa-hótelinu í Torrevieca þar sem
þú varst að ganga frá samningi um lóð
og byggingu á húsi því sem þú áttir
eftir að dvelja í og njóta svo mjög. Það
var dásamlegt að fylgjast með ykkur
bræðrum í öllu stússinu í kringum
húsin ykkar á Spáni. Það var svo aug-
ljóst að að þið voruð að upplifa æv-
intýri sem þið höfðuð aldrei rent í
grun eða leyft ykkur að vona að fyrir
ykkur ætti eftir að liggja.
Elsku frændi, mér er fullljóst að
með nokkrum fátæklegum orðum get
ég ekki lýst hversu dýrmætur þú
varst okkur, aðeins beðið og vonað að
góður Guð taki vel á móti þér.
Þú kunnir að gera þér alla staði að
þínum. Þú varst óhræddur við að vera
fyrstur á nýjar slóðir. Það munt þú
líka vera í himnaríki.
Við biðjum fyrir bestu kveðjur til
afa og ömmu sem við vitum að taka
vel á móti þér.
Stínu, börnum, tengdabörnum,
barnabörnum og barnabarnabörnum
vottum við samúð á kveðjustund og
minnumst Grétars með virðingu og
söknuði um leið og við þökkum sam-
ferðina.
F.h. Kjartansbarna
Magnús Kjartansson.
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir Olsen,
útfararstjóri.
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri.
Bryndís Valbjarnardóttir,
útfararstjóri.
Baldur Frederiksen,
útfararstjóri.
Faðir minn,
GUÐMUNDUR MARÍASSON,
lést á Sjúkrahúsinu á Ísafirði þriðjudaginn 17. desember.
Hafliði Guðmundsson.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
AXELÍNA GEIRSDÓTTIR
fyrrum húsfreyja,
Sveinbjarnargerði,
lést á hjúkrunarheimilinu Seli, Akureyri, laugar-
daginn 14. desember.
Útför hennar fer fram frá Svalbarðskirkju
föstudaginn 20. desember kl. 14.00.
Jónas Halldórsson, Anný Larsdóttir,
Jóhannes Halldórsson, Herdís Jónsdóttir,
Haukur Halldórsson, Bjarney Bjarnadóttir,
Vigdís Halldórsdóttir, Sævaldur Valdimarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
STEFÁN GUÐMUNDSSON,
verður jarðsunginn frá Siglufjarðarkirkju
laugardaginn 21. desember kl. 14.00.
Hulda Stefánsdóttir,
Hrafnhildur Stefánsdóttir, Birgir Björnsson,
Álfhildur Stefánsdóttir, Marteinn Haraldsson,
Stefán Páll Stefánsson, Ingibjörg Oddsdóttir,
Guðrún Stefánsdóttir, Theodór Júlíusson,
Hilmar Jón Stefánsson, Sigríður Þórarinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær föðursystir mín,
GUÐRÚN JÓNSDÓTTIR
frá Vorsabæ, Ölfusi,
til heimilis á Lágafelli,
Hveragerði,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Ási, Hveragerði, föstudaginn 13. desember
sl., verður jarðsungin frá Hveragerðiskirkju laugardaginn 21. desember
kl. 14.00.
Diðrik Sæmundsson.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
JENNÝ ÞURÍÐUR LÚÐVÍKSDÓTTIR,
sem lést á hjúkrunardeild Hrafnistu í Hafnar-
firði föstudaginn 13. desember, verður jarð-
sungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 20. des-
ember kl. 15.00.
Þóra Hallgrímsdóttir, Árni Þór Árnason,
Þórunn Haraldsdóttir, C. Frank Faddis,
Ingibjörg Haraldsdóttir, Grétar H. Óskarsson,
Lára Kjartansdóttir,
Edda Björnsdóttir, Halldór Jón Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín,
KRISTBJÖRG HALLDÓRSDÓTTIR,
Rauðagerði 20,
lést þriðjudaginn 17. desember.
Jarðarförin fer fram frá Bústaðakirkju mánu-
daginn 23. desember kl. 10.30.
Leifur Jóhannesson.