Morgunblaðið - 16.01.2003, Síða 30

MINNINGAR
30 FIMMTUDAGUR 16. JANÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Ingvar N. Páls-son fæddist á
Lambastöðum í Mið-
neshreppi 17. nóv-
ember 1922. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 1. janúar
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Páll Einarsson sjó-
maður og Þóra Sig-
urðardóttir húsmóð-
ir. Auk Ingvars
voru börn þeirra:
Kristín, Einar og
Páll, og eru þau öll
látin. Árið 1948 kvæntist Ingvar
Steinunni H. Berndsen, f. 20.
nóvember 1925, d. 5. janúar
2002. Börn þeirra eru Kristinn
Páll, f. 1949, maki Ástríður Sig-
valdadóttir; Elísabet, f. 1951,
maki Sverrir Friðþjófsson; Þórir
f. 1959, maki Hjör-
dís Tómasdóttir og
Steinunn Björg, f.
1964, maki Brynjar
Einarsson.
Ingvar starfaði
hjá Heildverzlun
Garðars Gíslasonar
um árabil og síðar
varð hann fram-
kvæmdastjóri Líf-
eyrissjóðs verzlun-
armanna, einnig
var hann um tíma
ritari Ólympíu-
nefndar Íslands og
síðast hjá Bergvík
ehf. Hann var virkur í fé-
lagsstarfi fyrir íþróttahreyf-
inguna bæði sem formaður
Knattspyrnufélagsins Víkings
og varaformaður KSÍ.
Útför Ingvars var gerð í kyrr-
þey að hans ósk.
Elsku pabbi.
Það er skrítið að hugsa til þess
að það er rétt ár síðan ég skrifaði
kveðjubréf til mömmu. Ég átti nú
ekki von á því að þú færir svo fljótt
pabbi minn, en þú varst orðinn svo
veikur og varst hvíldinni fegnastur.
Nú veit ég að þér líður vel og ert
kominn til mömmu sem beið þín og
þið voruð saman á nýárskvöld eins
og þið hafið verið í nær 60 ár.
En það koma margar minningar
upp í hugann á svona stundu og á
ég eftir að sakna alls þess sem við
ætluðum að gera saman og ekki
verða fleiri kaffihúsaferðir og bíl-
túrar sem við dunduðum okkur við
eftir að mamma dó. Það var svo
mikið tómarúm hjá mér eftir að
mamma dó og þá var gott að geta
komið til þín eða tala við þig í síma.
En ég á eftir að sakna þín svo
mikið pabbi minn og að geta ekki
leitað aðstoðar hjá þér, en þú varst
alltaf boðinn og búinn að hjálpa og
ráðleggja ef það var eitthvað sem
lá mér á hjarta. Það var svo gott að
leita til þín og tala við þig, þú hafð-
ir alltaf tíma fyrir mann.
Þú varst svo einstakur afi, þú
hafðir svo mikinn áhuga á því sem
barnabörnin voru að gera og fannst
gaman að fylgjast með þeim. El-
ísabet Inga og Ingvar Þór eiga eft-
ir að sakna þín mikið, þú varst al-
veg einstakur við Elísabetu Ingu
og eru þau ógleymanleg árin sem
við áttum saman eftir að Elísabet
Inga fæddist en þá bjuggum við
hjá ykkur mömmu og þið vilduð allt
fyrir okkur gera.
Ingvari Þór fannst alltaf svo
gaman þegar þú sóttir hann í leik-
skólann eftir að við fluttum heim
frá Danmörku og voru það ekki ófá
skiptin sem þú gerðir það, og þá
var oft og iðulega farið í ísbúð á
leiðinni heim og var hann nú
ánægður með það.
Það er margs að minnast, ég tala
nú ekki um allar utanlandsferðirn-
ar sem við fórum þegar ég var lítil
og ferðirnar upp í sumarbústað,
þér fannst svo gott að koma þangað
og það var svo gaman að sjá hvað
þú gast dundað þér við smíðar eða
að dytta af bústaðnum, þú varst
alltaf eitthvað að gera. En svo var
alveg yndislegt að fá ykkur
mömmu til okkar þegar við bjugg-
um í Danmörku og áttum við góðan
tíma þar saman.
Ég gæti endalaust verið að rifja
upp en ætla að láta staðar numið,
ég á svo margar minningar sem ég
geymi í mínu hjarta og ég veit að
ég á eftir að rifja upp fyrir mig.
Elsku pabbi ég vil fá að þakka
fyrir allt sem þú hefur verið mér,
það er ómetanlegt. Það er svo gott
að vita að þið mamma eru orðin
saman á ný og ég veit að ykkur líð-
ur vel.
Ég elska ykkur svo mikið og ég
hugsa til ykkar.
Þín dóttir
Steinunn Björg.
Ingvar, tengdafaðir minn, er lát-
inn, réttu ári á eftir Steinunni
Berndsen (Dídí), tengdamóður
minni. Þau áttu samleið í meira en
55 ár og hann lýsti söknuði sínum
og líðan vel þegar hann hélt upp á
80 ára afmælið sitt 17. nóv. sl.,
sagðist aldrei hafa hugsað um aldur
sinn áður en Dídí lést. En eftir lát
hennar fannst honum blasa við sér
spegilmynd lasburða gamals
manns.
Ingvar og Dídí kenndu mér
margt, þolinmóð, hjálpsöm og úr-
ræðagóð og miklir vinir mínir.
Heimilislífið í Rauðagerði 16 var
mjög líflegt og skemmtilegt og
hressandi að koma þangað, enda
ekki laust við að heimilið væri oft
eins og járnbrautarstöð.
Ingvar hélt upp á 80 ára afmælið
með glæsibrag og okkur ógleym-
anlegt jólahlaðborð í Perlunni,
kaffisamsæti og síðast en ekki síst
Óperan um kvöldið, en hann hafði
svo mikið yndi af tónlist. Nokkru
síðar, rétt áður en hann lagðist inn
á sjúkrahúsið, bauð hann barna-
börnum til veislu. Minning er dýr-
mæt sem þau geyma frá þessu
kvöldi.
Ingvar var náttúruunnandi,
göngur og hjólaferðir um Reykja-
vík þvera og endilanga voru honum
nauðsynlegar og saknaði hann
þeirra stunda þegar heilsan fór að
bila, en þess í stað var eins og hann
teygaði til sín fallegt og friðsælt út-
sýni.
Ingvar var mjög vel hagmæltur
og hafa margar vísurnar fokið út í
loftið sem við fjölskyldan eigum án
efa eftir að njóta í framtíðinni.
Hann tók veikindum sínum af ótrú-
legri skynsemi og sýndi hve sterk-
ur hann var. Hann átti kost á að
verja síðustu dögum þessarar jarð-
vistar á líknardeildinni í Kópavogi.
Þangað fór hann sáttur og þakk-
látur viku fyrir jól og átti yndislega
daga þar sem hann naut samvista
við frábært starfsfólk sem gerðu
allt til að gera þennan tíma góðan
og fallegan.
Ingvar var elskaður og dáður af
fjölskyldu sinni og vinum enda
vinamargur. Hann var afskaplega
hógvær, vildi ekkert umstang og
þannig vildi hann verða kvaddur.
Hann vissi að vistaskiptin yrðu góð,
á móti honum tækju konurnar sem
honum þótti vænst um svo og
barnabarnið sem honum var svo
kært og vinirnir hans sem hann átti
svo langa ferð með í gegnum lífið.
Ég þakka Ingvari samfylgdina,
hún var stutt en mér og minni fjöl-
skyldu afskaplega mikils virði.
Ásta Sigvaldadóttir.
Það er til fólk hér á meðal vor
sem hægt er að kalla einstakt. Fólk
sem ekki endilega lætur mikið yfir
sér, tranar sér ekki fram, eða hefur
hátt, heldur sem í krafti mann-
gæzku sinnar, mildi og virðingar
fyrir samferðamönnum sínum hefur
þau áhrif að maður án umhugsunar
lítur upp til þess og óskar að maður
hefði aðeins brot af þessum mann-
kostum. Svona maður var tengda-
faðir minn, Ingvar N. Pálsson. Í
þau rúm þrjátíu ár sem við áttum
samleið hafði ég ætíð gleði af návist
hans. Hann hafði svo skemmtilega
blöndu af kímni og alvöru, og svo
góða nálægð.
Ósjaldan ræddum við um stjórn-
mál og vorum ekki alltaf sammála,
en yfirleitt þegar þeim samræðum
var lokið var ég, án þess að átta
mig á því, orðinn sammála honum.
Ekki vegna þess að hann væri að
leggja sig fram við það, heldur
vegna rökfestu sinnar og mælsku
og trúar á sinn málstað.
Ingvar var mikill fagurkeri og
hafði dálæti á fallegum söng og vel
ortum ljóðum. Hann var ágætt
skáld sjálfur og orti mörg falleg
ljóð um menn og málefni líðandi
stundar.
Ingvar var einhver besti ræðu-
maður sem ég hef kynnst og var
alltaf tilhlökkunarefni þegar von
var á ræðu frá honum. Hann bland-
aði saman á snilldarhátt gamni og
alvöru og talaði ætíð blaðlaust. Mér
er minnisstætt er hann hélt ræðu í
brúðkaupi, fyrir ekki mörgum ár-
um, og ræddi um mildi hjónabands-
ins og sagði frá því er hann og Dídí
voru eitt sinn að fara í bæinn sam-
an og er hann var kominn eitthvað
áleiðis áttaði hann sig á því að hann
hafði gleymt henni heima. Hann
snéri heim aftur og þar stóð hún á
tröppunum hin rólegasta og beið,
og brosti.
Já, Ingvar var einstakur maður
og það voru forréttindi að fá að
kynnast honum, og nú hefur hann
kvatt þennan heim með sama
virðuleika og reisn sem einkenndi
hann alla tíð. Ég þakka fylgd og
góðan félagsskap.
Sverrir Friðþjófsson.
Látinn er svili minn og góður
vinur til margra ára, Ingvar N.
Pálsson, eftir langa og stranga bar-
áttu við illskeyttan sjúkdóm, sem
að lokum lagði hann að velli.
Mín fyrstu kynni af Ingvari og
Dídí, eiginkonu hans, voru fyrir um
55 árum, er ég og Björg, eiginkona
mín, kynntumst. Þá bjuggu þau að
Öldugötu 54 en eftir stuttan stans
þar byggðu þau sér hús í Laug-
arásnum en síðan lá leiðin inn í
Rauðagerði. Þar bjuggu þau lengst
af eða í um það bil 40 ár. Vegna
veikinda Dídíar urðu þau að flytja í
hentugra húsnæði og fluttu þá á
hjúkrunarheimilið Eir. Heilsu elsku
mágkonu minnar hrakaði stöðugt
en Ingvar hjúkraði konu sinni af
einstakri ást og alúð, þó svo að
hann sjálfur gengi ekki heill til
skógar. Þann 5. janúar 2002 and-
aðist hún og var því rétt ár á milli
andláts þeirra.
Heimili þeirra var einstaklega
fallegt og þau hjónin höfðu einstakt
lag á að láta fólki líða vel í návist
sinni, hvort sem það var á heimili
þeirra eða í sumarbústaðnum í Gjá-
bakkalandi við Þingvallavatn. Það
er margs að minnast þegar litið er
yfir farinn veg og voru fjölskyldur
okkar mjög samlyndar og nutum
við ótal samverustunda með fjöl-
skyldunni í Rauðagerði sem við
þökkum fyrir og geymum þær dýr-
mætu minningar í hjörtum okkar.
Að loknu námi í Verzlunarskóla Ís-
lands hóf hann störf hjá Heildversl-
un Garðars Gíslasonar og um hríð
dvaldist hann í Bandaríkjunum á
vegum fyrirtækisins. Ingvar var
mjög félagslyndur maður og um
árabil spilaði hann fótbolta með
meistaraflokki Víkings. Starfs-
krafta hans naut víða og m.a. var
hann í stjórnum VR og K.S.Í. og
einnig sat hann í Ólympíunefnd Ís-
lands. Hann lagði líka gjörva hönd
á plóginn við uppbyggingu Bú-
staðakirkju og var einnig í Frímúr-
arareglunni. Á sínum tíma tóku
nokkrir ungir menn sig til og geng-
ust fyrir stofnun Lífeyrissjóðs
verzlunarmanna og var Ingvar
meðal þeirra og veitti hann þeirri
stofnun forstöðu til margra ára.
Þetta eru ákaflega fátækleg orð um
þennan góða dreng og megi minn-
ing hans lifa.
Börnum, barnabörnum og
tengdabörnum sendum við okkar
innilegustu samúðarkveðjur og
biðjum þeim öllum Guðs blessunar.
Benedikt.
INGVAR N.
PÁLSSON
Kveðjuathöfn um ástkæra móður okkar og
tengdamóður,
ÞORGERÐI EINARSDÓTTUR
frá Þórisholti,
verður í Bústaðakirkju föstudaginn 17. janúar
kl. 13.30.
Útför hennar verður gerð frá Reyniskirkju laug-
ardaginn 18. janúar kl. 14.00.
Blóm og kransar afbeðnir, en þeim, sem vilja minnast hinnar látnu, er
bent á líknarfélög.
Fyrir hönd annarra vandamanna,
Borghildur Kjartansdóttir, Ólafur Jóhannesson,
Einar Kjartansson, Sigurbjörg Pálsdóttir,
Sigurgeir Kjartansson,
Kristinn Kjartansson, Guðrún Helgadóttir,
Kjartan Kjartansson, Alda Ólafsdóttir.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, sonur,
tengdasonur, bróðir, mágur og svili,
BJARNI ÞRÖSTUR LÁRUSSON,
Skien,
Noregi,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju föstu-
daginn 17. janúar kl. 13.30.
Halla Jörundardóttir,
Lárus Bjarnason,
Einar Bjarnason,
Guðlaug Guðjónsdóttir, Margrét Einarsdóttir,
Þuríður Lárusdóttir, Ari Leifsson,
Þórdís Lárusdóttir, Rúnar Lárusson,
Erla Lárusdóttir,
Jóhannes Lárusson, Guðrún Reynisdóttir,
Sveinbjörn Lárusson Arnfríður Guðnadóttir,
Hildur Jörundsdóttir, Stefán Þór Þórsson,
Helga Jörundsdóttir, Kristján Guðmundsson,
Einar Jörundsson, Guðríður Haraldsdóttir,
Sveinn Jörundsson, Gro Helen Aalgaard.
Elskuleg eiginkona mín og móðir okkar,
GUÐBJÖRG JÚLÍUSDÓTTIR,
andaðist á heimili sínu Linby 17, 27493,
Skurup, Svíþjóð, laugardaginn 11. janúar.
Jarðsett verður í Svíþjóð föstudaginn
24. janúar kl. 13.00.
Einar Bogason,
Alex, Bogi, Lára
og aðrir aðstandendur.
Sambýliskona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
SVEINBJÖRG LINDA EINARSDÓTTIR,
Holtsgötu 20,
Hafnarfirði,
sem lést á gjörgæsludeild Landspítalans í
Fossvogi fimmtudaginn 9. janúar, verður
jarðsungin frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði
föstudaginn 17. janúar kl. 13.30.
Sigurbjörn Sigfússon,
Kristinn Sigursveinsson, Guðbjörg Torfadóttir,
Hulda Íris Sigursveinsdóttir, Leifur Gauti Sigurðsson,
Elsa María Sverrisdóttir, Gísli Birgir Gíslason,
Arnar Sverrisson
og barnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
GUÐRÚN SÆMUNDSDÓTTIR
frá Vík í Mýrdal,
lést í Holtsbúð, Garðabæ, mánudaginn
13. janúar.
Holger P. Gíslason,
Gísli Holgersson, Ida Christiansen,
Sæmundur Holgersson, Guðbjörg Guðmundsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.