Morgunblaðið - 18.03.2003, Qupperneq 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 18. MARS 2003 37
✝ Sigurður Sig-geirsson fæddist
að Baugsstöðum í
Gaulverjabæjar-
hreppi 10. mars
1918. Hann lést á
Kanaríeyjum hinn 5.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
hjónin Kristín Jó-
hannsdóttir og Sig-
geir Guðmundsson.
Eldri systkini Sig-
urðar voru Guð-
mundur, Jóhann, Ás-
mundur og
Sigurlaug. Þau eru
öll látin nema Sigurlaug. Yngri
hálfsystur Sigurðar sammæðra
voru Kristín Ísleifsdóttir sem er
látin og Aðalheiður Ísleifsdóttir.
Sigurður kvæntist Helgu
Hjartardóttur árið 1971. Hún
lést 24. ágúst 1986.
Fóstursonur þeirra
er Guðmundur Jón-
asson. Eftirlifandi
sambýliskona Sig-
urðar er Fjóla Ósk-
arsdóttir.
Sigurður ólst að
mestu upp að Læk í
Ölfusi, þar sem
hann síðar tók við
búi af móður sinni
og fósturföður og
rak það til ársins
1961 er hann flutti
til Reykjavíkur.
Starfaði þar við
byggingavinnu, lengi sem verk-
stjóri hjá Breiðholti hf.
Útför Sigurðar verður gerð
frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði
í dag og hefst athöfnin klukkan
15.
Það gustaði aldrei mikið af honum
Sigga afa eins og barnabörnin henn-
ar mömmu kölluðu hann flest, alla
vega þau yngstu. Hann kom hægt og
hljótt, á réttum tíma, inn í fjölskyld-
una, ekki allt of löngu eftir að pabbi
dó, fyrir ellefu árum. Sigurður og
mamma kynntust á gömlu dönsun-
um. Fljótt varð hann einn af okkur
og varð senn ómissandi hluti fjöl-
skyldunnar. Hann var svo vinalegur
og þægilegur í alla staði, viljugur og
vel inni í öllum hlutum, hvort sem
það voru atvinnumálin, pólitíkin eða
stórir sem smáir viðburðir sem voru
að gerast innan fjölskyldunnar.
Hann kunni vel að hlusta. Tók af-
stöðu og hafði skoðanir á málum en
að jafnaði hafði hann ekki hátt um
þær, alla vega viðraði hann þær
sjaldnast að fyrra bragði. Hann var
alltaf kurteis og yfirvegaður og aldr-
ei man ég eftir að hann hafi haft
ástæðu til að taka eitthvað til baka
eða biðjast afsökunar á orði sínu eða
athöfn, öðru nær. Við virtum hann
öll mikils. Sigurður varð einlægur
vinur okkar allra. Þar á meðal eru
yngstu börnin en þótt hann eignaðist
ekki börn sjálfur á sinni nærri 85 ára
ævi náði hann einstöku sambandi við
börnin, ekki síst þau yngstu sem
hann gaf ómældan hluta af tíma sín-
um af mikilli þolinmæði og fórnfýsi.
Ef Siggi afi og amma ætluðu að
passa, þá var auðvelt að skreppa frá
börnunum, þau sóttust eftir að vera í
umsjá þeirra gömlu.
Það var mikið lán fyrir þau Sigurð
og mömmu að hafa kynnst. Bæði
höfðu misst maka sinn en voru lífs-
glöð, heil heilsu og vildu taka fullan
þátt í lífinu áfram. Þau bættu svo
sannarlega hvort annað upp, voru
frábær saman ef ekki bara fullkom-
in. Oft kölluðum við þau „ung-
lingana“, þau voru svo hress og
gerðu svo margt skemmtilegt, voru
út um allt og nýttu árin tíu saman
svo vel. Ferðalög innanlands og ut-
an, spilakvöld, leikfimi og söngstarf
að ógleymdum danskvöldunum er
meðal þess sem kemur upp í hug-
ann. Dvöl þeirra í hjólhýsinu á Laug-
arvatni á sumrin og öll jarðræktin
sem þau unnu svo vel þar og víðar
var mikilvægur þáttur í lífi þeirra
þessi ár. Þau nutu alls þessa svo vel
saman og meira til. Við systkinin
nutum samveru þeirra svo sannar-
lega líka. Við vissum að mömmu leið
vel með Sigurði og hafði alltaf nóg
fyrir stafni. Við vorum áhyggjulaus.
Þar að auki voru þau alltaf boðin og
búin að snúast fyrir okkur og börnin
okkar þegar á þurfti að halda. Sig-
urður var svo laghentur og viljugur
og það kom sér oft vel fyrir okkur.
Þau tóku þátt í svo mörgu með okk-
ur.
Þau voru sannarlega heppin að
kynnast, bara að árin hefðu getað
orðið örlítið fleiri. Þau hugsuðu svo
vel hvort um annað. Það er alveg
öruggt að samveran hefur bætt lífi
við árin þeirra sennilegast líka árum
við lífið. Sigurður hafði lengi verið
nokkuð veill fyrir hjarta og þurfti að
fara varlega sem hann og gerði. Og
mamma hjálpaði til með að passa
upp á mataræðið og hvetja hann og
taka þátt í fyrirbyggjandi leikfimi.
En viljinn hans Sigurðar var líka svo
mikill. Þau voru í einni af sínum
mörgu Kanaríeyjaferðum og nutu
lífsins eins og fyrr. Fóru út að borða
og dönsuðu á kvöldin. Sigurður vildi
ekki missa af leikfimitímanum þótt
um nokkra vegalengd væri að ræða
og stutt í að tíminn byrjaði þennan
örlagaríka morgun, 5. mars sl. Það
var skundað af stað en hann komst
aldrei alla leið því hjartað gaf sig.
Það er komið að kveðjustundinni í
dag. Við fáum seint fullþakkað Sig-
urði fyrir allt það sem hann gerði og
hvernig hann reyndist henni
mömmu og okkur. Megi góður Guð
hugga alla þá sem eiga um sárt að
binda eftir þennan skyndilega og
sársaukafulla missi. Sigurður Sig-
geirsson, hvíl þú í friði, við söknum
þín.
Óskar Gísli og Ómar
Sævar Karlssynir.
Elsku Siggi. Gaman er að minnast
þess er þú og mamma voruð að
draga ykkur saman. Það var nú ekki
hoppað út í djúpu laugina. Enginn
ungæðisháttur. Fljótlega kom líka í
ljós að hér var ekki um að ræða neitt
sófasamband, þvert á móti, þið urð-
uð algert þotufólk í orðsins fyllstu
merkingu. Keypt var hjólhýsi við
Laugarvatn og þar var plantað
trjám, runnum og blómum, settar
niður kartöflur og grasflöturinn
ræktaður.
Um þetta leyti var orðið erfitt að
ná af ykkur tali en skánaði þegar
farsíminn kom til sögunnar. Sem
sagt, þið voruð á ferð og flugi.
Þið dvölduð langtímum saman
fyrir austan á sumrin, fóruð til Kan-
arí og/eða Barcelona til Óskars og
fjölskyldu.
Þið fóruð í gönguferðir, stundum
oft í viku, sömuleiðis danskennslu,
dansleiki, spilakvöld og öll ferðalög-
in innanlands.
Settuð niður kartöflur (á nokkrum
stöðum) og þær teknar upp. Allir
snúningarnir fyrir skylda og
óskylda. Nú er ekki aldeilis allt upp-
talið, en verður látið duga.
Dugnaður ykkar var slíkur að
vakti aðdáun allra sem til þekktu.
Hvaðan kom þessi kraftur og þitt
góða skap? Við höfum öll misst góð-
an vin en erum þakklát fyrir tímann
sem við áttum þig að.
Sérstaka þökk fyrir það að kenna
okkur sem yngri erum að halda
áfram að vera til.
Ástarkveðja.
Bára og Andri.
Nú er góður vinur og yndislegur
maður kvaddur, hann Siggi. Það
voru forréttindi að fá að kynnast
honum svona jákvæðum, skemmti-
legum og viljugum manni. Handtak-
ið hans var þétt og traust og brosið
ósvikið. Þannig maður var þessi öð-
lingur í allri umgengni. Hann var
alltaf tilbúinn að rétta hjálparhönd.
Hann var mikill vinur og félagi hvort
sem var við börn eða fullorðna. Ekki
var hægt að hugsa sér betri afa.
Hann hafði alltaf nógan tíma til að
taka í spil og hvað eina sem barna-
börnin langaði að gera. Hann kom
fram og lék við þau eins og besti afi
gat gert. Aðfangadagskvöld verða
ekki eins þegar hann vantar. Það var
virkilega gott að vera nálægt hon-
um, hann var ræðinn og skemmti-
legur á alla lund. Það einkenndi allt
hans tal að nánast allir hlutir voru
ræddir út frá jákvæðu sjónarmiði.
Hann var einnig fróður og fylgdist
vel með þannig að hann gat tekið
virkan þátt í öllum samræðum við
hvern sem var. Ekki er hægt að
hugsa sér betri mann.Við sem áttum
því láni að fagna að kynnast Sigga
erum svo miklu ríkari á eftir. Hans
verður sárt saknað og lengi minnst.
Mamma missir líka yndislegan fé-
laga. Hún var heppin að kynnast
Sigga. Þau pössuðu mjög vel saman.
Hún með sinn mikla jákvæða kraft
og Siggi með sinn mikla vilja til að
gera allt eins skemmtilegt og gott
eins og hægt var. Hann var líka
mjög heppinn að kynnast henni.
Betri konu gat hann ekki fengið. Þau
tóku virkan þátt í tómstundastarfi
eldri borgara, dansi, söng, göngum,
leikfimi, spilakvöldum og ferðalög-
um. Einnig voru þau mikið samvist-
um við fjölskyldu hennar. Þau höfðu
unun af sumardvölum sínum á Laug-
arvatni. Nutu þau elliáranna til fulls
saman. Fékk hann að fara frá okkur
í fullu fjöri með henni á Kanaríeyj-
um í tilefni 85 ára afmælis síns.
Við að fylgjast með þeim mömmu
og Sigga má segja að ný sýn hafi
vaknað á hversu gott og skemmti-
legt líf fólk á þeirra aldri getur átt.
Við getum hlakkað til að verða göm-
ul, ef við höfum vit á að taka þau
okkur til fyrirmyndar.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Við kveðjum nú Sigga og þökkum
Guði innilega fyrir að fá að kynnast
og njóta samvista við svona yndis-
legan mann sl. tíu ár. Guð blessi
hann.
Sólbjörg, Tómas, Guðrún
og Kristín Fjóla.
Elsku Siggi afi minn, ég trú því
ekki að þú sért dáinn. Ég var að
vona að þetta væri bara slæmur
draumur.
Þú komst inn í fjölskyldu okkar
rétt áður en ég fæddist. Þótt þú vær-
ir ekki alvöru afi minn, þá gat ég
ekki fengið betri afa. Þú varst svo
þolinmóður, kenndir mér að spila,
kubbaðir með mér og last fyrir mig
þegar ég var ólæs. Það var svo gam-
an að heimsækja ykkur í hjólhýsið á
Laugarvatni. Ég var farinn að
hlakka til að heimsækja ykkur í
sumar en ég vona að þú, amma mín,
verðir þar til að ég getir heimsótt
þig. Það var líka gaman þegar þið
amma heimsóttuð okkur til Spánar,
þá gerðum við ýmislegt saman, fór-
um í skoðunaferðir og fleira. Þú
varst yndislegur afi, ég á eftir að
sakna þín.
Elsku amma mín, ég finn til með
þér.
Guð geymi þig, elsku afi minn.
Alexander Ágúst.
Stundin líður tíminn tekur
toll af öllu hér.
Sviplegt brotthvarf söknuð vekur,
sorg í hjarta mér.
Þú veittir yl í veröld kaldri,
vermir ætíð mig,
að hafa þó á unga aldri
eignast vin sem þig.
(H.A.)
Jón Óskarsson,
Arna Óskarsdóttir.
SIGURÐUR
SIGGEIRSSON
 Fleiri minningargreinar um Sig-
urð Siggeirsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
Elskuleg móðursystir mín,
UNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Furugerði 1,
sem lést á Landspítalanum Fossvogi fimmtu-
daginn 13. mars sl., verður jarðsungin frá
Fossvogskapellu fimmtudaginn 20. mars
kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Guðmundsdóttir.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför elskulegrar eiginkonu minnar, móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
UNNAR JÚLÍUSDÓTTUR,
Hringbraut 84,
Reykjavík.
Árni Theodórsson,
Þorsteinn Guðlaugsson, Sigurrós Helgadóttir,
Emanúel Ragnarsson,
Jófríður Ragnarsdóttir,
Rebekka Ragnarsdóttir, Ævar Þórhallsson,
Guðlaugur Ragnarsson, Rósmary Ragnarsson,
Sæunn Ragnarsdóttir, Uffe Balslev,
barnabörn og barnabarnabörn.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför móður okkar og tengda-
móður,
SIGRÚNAR JÓNSDÓTTUR
frá Ölvaldsstöðuðum.
Sérstakar þakkir til starfsfólks dvalarheimilis
aldraðra í Borgarnesi fyrir einstaka umhyggju
og góðvild.
Jón Ragnar Björnsson, Guðrún Jónína Magnúsdóttir,
Gylfi Björnsson, Guðrún Þórðardóttir.
SIGURÐUR JÓNSSON,
Ystafelli,
Þingeyjarsýslu,
verður jarðsunginn frá Þóroddsstaðarkirkju
laugardaginn 22. mars kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Krabba-
meinsfélag Íslands.
Kolbrún Bjarnadóttir
og fjölskylda.
Okkar ástkæri,
SIGURÐUR SIGGEIRSSON
frá Læk, Ölfusi,
Hjallabraut 33,
Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Víðistaðakirkju, Hafnar-
firði, í dag, þriðjudaginn 18. mars, kl. 15.00.
Fyrir hönd ástvina,
Fjóla Óskarsdóttir,
Aðalheiður Ísleifsdóttir, Kári S. Kristjánsson,
Sigurlaug Siggeirsdóttir.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
BORGHILDAR HJARTARDÓTTUR
veitingakonu
frá Bjargi, Búðardal,
Kópavogsbraut 1a,
Kópabogi.
Elísabet Á. Ásgeirsdóttir,
Hilmar S. Ásgeirsson,
Huldís Ásgeirsdóttir, Geir Þórðarson,
barnabörn og langömmubörn.