Morgunblaðið - 25.05.2003, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 25. MAÍ 2003 53
ÁLFABAKKI / KRINGLAN / AKUREYRI / KEFLAVÍK
EINNIG SÝND Í LÚXUS VIP Í ÁLFABAKKA KL. 2, 6 OG 10.
Sýnd kl. 2, 4, 5, 6, 8, 10 og 11. B.i. 12. / Powersýningar kl. 4, 6, 8 og 10. B.i. 12. / Sýnd kl. 2, 5, 8 og 11. B.i.12. / Sýnd kl. 5, 8 og 10. B.i. 12.
I
4.

KVIKMYNDIR.COM

ÓHT Rás 2
KVIKMYNDIR.IS
„Grípandi og gefandi með
óborganlega bardaga“
„SÖGUSVIÐIÐ er Grensásvegur 12
árið 1969,“ segir Jakob Frímann
Magnússon, Stuðmaður. Hann er að
lýsa fyrir blaðamanni innihaldi nýs
lags Stuðmanna, sem nú er farið í
spilun og heitir „Halló, halló, halló“
og er samið sem sumarlofsöngur
hinn mesti. Í laginu er veran í fyrsta
diskóteki landsins rifjuð upp, en þar
þurftu menn að kljást við dyraverði,
bíða af sér veður og vinda utandyra
og leggja á sig ýmiskonar puð til að
komast inn á blikkandi ljósagólfið.
„Hinn séríslenski biðraða-vandi
var þá í hámarki og það var Bjössi
dyravörður sem þarna réð því sem
hann vildi ráða,“ útskýrir Jakob.
„Það voru einkum yngismeyjar sem
fengu náð fyrir hans augum á með-
an við, renglulegu skólapiltarnir,
máttum gera okkur það að góðu að
dúsa utan dyra mestanpart kvölds-
ins.“
Hann segir að þá hafi jafnan fjöl-
mennur kór orgað fyrir utan dyrn-
ar: „Halló, halló, halló, á ekki að
hleypa inn?“
Þessar línur prýða einmitt viðlag
nýja lagsins sem aukreitis nefnir til
sögunnar helstu hetjur þessa tíma-
bils; fólk á borð við Barry White,
Boney M og Gladys Knight.
„Þessi óður vitnar í hefðirnar,
jafnhliða því að blanda saman ljúf-
sárum endurminningum úr fortíð,
kurteislegri tillitssemi við nútíðina
og óþreyjufullri eftirvæntingu varð-
andi nánustu framtíð,“ segir Jakob
og lýsir því að Stuðmenn séu nú með
heilmikið af nýju efni í farteskinu
sem þeir hyggist kynna á næstunni.
Sköpunarkrafturinn í hópnum sé
þá jafn og vaxandi og framundan
séu tveir snarborulegir túrar hjá
þessum fullveðja ungmennum eins
og hann orðar það sjálfur.
Stuðmenn fagna sumri með nýju lagi
„Halló,
halló,
halló“
Stuðmenn eru gjarnir á að bregða
sér í dulargervi, eins og hér sést.
TENGLAR
.....................................................
www.studmenn.com
DAVID Bowie hefur alltaf dansað á
jaðri þess hefðbundna og oft fetað
ótroðnar slóðir í listsköpun sinni.
Sumir myndu ef til vill segja að hann
væri snarruglaður og vissulega hefur
hann daðrað við geðveikina á köflum.
Bróðir hans, Terry Jones, reyndar
stjúpbróðir, átti við andlega ann-
marka að etja og framdi sjálfsmorð
árið 1985.
Því er kannski ekki að undra að
listamanninum hafi verið efnið hug-
leikið. Titillinn Aladdin Sane segir
sína sögu, en hann er borinn fram
eins og „A lad insane“, eða „vitfirrtur
drengur“. Viðlag titillagsins er spurn-
ingin „Who will love Aladdin Sane?“
Sumir segja að „A lad insane“ sé
Terry.
Aladdin Sane var fyrsta plata
Bowies sem náði toppnum á breska
vinsældalistanum en um þetta leyti
voru vinsældir hans gríðarlegar. Árið
áður hafði platan The Rise and Fall of
Ziggy Stardust and the Spiders from
Mars komið út og um leið hafði ein
frægasta fígúra rokksögunnar, Ziggy
Stardust, orðið til.
Hálfgerður Ziggy
Bowie lét gervið ekki fjúka, að
minnsta kosti ekki alveg, við útgáfu
Aladdin Sane. „Ég var eiginlega að
reyna að segja skilið við Ziggy með
hálfum huga. Þetta var ekki staðföst
tilraun til þess. Annars vegar var ég
tregur til að gefa svo vinsælt fyr-
irbæri upp á bátinn en hins vegar
vildi ég að sumu leyti helst láta staðar
numið,“ hefur Bowie sagt um plöt-
una. Á þessum tíma var hann líka far-
inn að hafa mikinn áhuga á sálar-
tónlist og tilraunastarfsemi, en
hljómsveitin (Kóngulærnar) vildi
helst spila hefðbundið rokk og ról.
Eitt laganna á Aladdin Sane,
„Drive In Saturday“, samdi Bowie
upphaflega fyrir hljómsveitina Mott
the Hoople, til að fylgja eftir laginu
„All the Young Dudes“, sem hann
hafði fært sveitinni á silfurfati
skömmu áður og hafði á móti fært
henni vinsældir á ný. Bowie ákvað
hins vegar að setja það á eigin plötu,
en það mun vera vegna þess að Ian
Hunter, aðalmanninum í Mott the
Hoople, líkaði ekki útsetningin hjá
höfundinum. Hunter viðurkenndi svo,
í viðtali við tímaritið Uncut árið 1998,
að útsetning Bowies hefði auðvitað
verið sú eina rétta.
Þriðja mest selda platan
Aladdin Sane er oft talin til bestu
verka Bowies, gjarnan sem fjórða
besta plata hans á eftir Ziggy Star-
dust, Hunky Dory (næsta plata á
undan Ziggy) og Low. Hún er þriðja
mest selda plata þessa höfuðsnillings,
á eftir Ziggy og Hunky Dory.
Undirritaður kynntist plötunni um
sumarið 1991, þegar hann var að
vinna á lager hjá heildsölunni Þýsk-
íslenska. Lagið „Drive In Saturday“
verður ávallt í huga hans tengt bragð-
inu af svokölluðum súkkulaðisvepp-
um, sem heildsalan flutti inn. Um
þetta leyti keypti hann sér heilt plast-
fat af slíkum sveppum af vinnuveit-
anda sínum, á heildsöluverði, og klár-
aði á óhugnanlega skömmum tíma. Á
meðan var hlustað á Aladdin Sane.
Núna, tólf árum síðar, eru tilfinn-
ingar blendnar þegar kynni við þessa
plötu eru endurnýjuð. Hún endist
nefnilega ekki svo vel. Lögin eru
frekar einföld að gerð; „Jean Genie“
er nokkuð leiðigjarnt rokklag og
„Watch That Man“ sömuleiðis. Loka-
lagið, ballaðan „Lady Grinning Soul“,
er aftur á móti hrein snilld og tví-
mælalaust besta lag plötunnar. Tit-
illagið er líka afbragð og hin lögin
þokkaleg.
Hér er Bowie auðvitað dæmdur á
eigin mælikvarða og platan miðuð við
bestu verk hans, sem er í sjálfu sér
ósanngjarnt. Slakari verk þessa höf-
uðsnillings bera höfuð og herðar yfir
flest annað í popptónlist síðustu ára-
tuga.
Vitfirrtur drengur
og þrítugur
Aladdin Sane kom út
fyrir rúmum 30 árum,
hinn 13. apríl 1973. Í til-
efni af því er komin á
markað vegleg afmæl-
isútgáfa plötunnar sem
margir telja til bestu
verka listamannsins.
Henni fylgir diskur með
aukalögum og heil bók
um gerð plötunnar.
Tónlist á sunnudegi
Arnar Eggert ThoroddsenÍvar Páll Jónsson