Morgunblaðið - 19.08.2003, Qupperneq 29

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 19. ÁGÚST 2003 29
MINNINGAR
✝ Sigurður ÁgústGuðlaugsson
fæddist á Ána-
brekku í Borgar-
hreppi 11. ágúst
1917. Hann lést á
dvalarheimilinu
Hlíð 7. ágúst síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Guðlaug-
ur Jónsson, f. 25.
ágúst 1875 á Hóls-
húsum í Eyjafjarð-
arsýslu, d. 29. júlí
1972, og Elín Mar-
grét Jónsdóttir, f.
3. október 1887 á
Moldbrekku í Hnappadalssýslu,
d. 28. nóvember 1966. Systkini
Ágústs eru: Jóhann, f. 12. júní
1918, Lilja Guðrún Þórunn, f. 7.
september 1919, Jóhanna Guð-
björg, f. 19. ágúst 1924, d. 16.
maí 1987, og Jón
Guðmundur, f. 3.
apríl 1926.
Ágúst ólst upp í
Ánabrekku og síð-
ar á Kárastöðum í
Borgarhreppi og
hugsaði um bú-
skapinn vegna
veikinda föður
hans. Hann fluttist
til Akureyrar árið
1945 og hóf störf á
Hótel KEA ári síð-
ar. Dyra- og næt-
urvörslu gegndi
Ágúst til ársins
1988.
Ágúst var vistmaður á dval-
arheimilinu Hlíð frá árinu 1993.
Útför Ágústs fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Eitt af því sem við mennirnir vit-
um með vissu í þessu lífi er að eitt
sinn skal hver deyja. Þessi stað-
reynd kemur manni þó alltaf á
óvart þegar einhver deyr sem okk-
ur er kær. Þannig var það líka þeg-
ar Ágúst dó á dvalarheimilinu Hlíð
7. ágúst sl. Hann var búinn að vera
mikið veikur síðustu dagana svo við
vissum að hverju dró. Margar kær-
ar og ljúfar minningar streyma
fram þegar hugsað er til bernsku-
áranna.
Ágúst bróðir minn ólst upp við
þær dyggðir sem ávallt eru í heiðri
hafðar, fórnfýsi, dugnað og trú-
mennsku. Á þessum undirstöðum
byggði hann lífstíð sína, hann var
alvörumaður og trúrækinn, traust-
ur og heiðarlegur, bar ekki tilfinn-
ingar sínar á torg, var vinur vina
sinna, gerði sér ekki far um að
eignast marga vini. Hann grúskaði
mikið í blöðum og bókmenntum,
hafði gaman af að lesa góðar bækur
og voru það hans einu hvíldar-
stundir, enda hafði hann ekki mik-
inn tíma alltaf því nóg var að gera
heima hjá foreldrum okkar. Faðir
okkar missti sjóninna, það var
gláka. Þá var bróðir minn Ágúst
aðeins 15 ára. Hann hjálpaði for-
eldrum okkar með búskapinn í
þrettán ár og fórst það ljómandi úr
hendi, vann svo við uppskipun í
Borgarnesi og sláturhúsinu á
haustin, þangað til foreldrar okkar
hættu búskap árið 1945. Þá fluttu
þau til Akureyrar og Ágúst líka og
byrjaði ári seinna að vinna sem
dyra- og næturvörður á Hótel KEA
fram til ársins 1988. Líkaði honum
það vel og vildi hann skila því með
sóma. Hann helt órjúfandi tryggð
við hótelið, eins og við Borgarfjörð-
inn, fór alltaf þangað í sumarfríinu
sínu til að heimsækja skyldfólk og
vini, og var mikið t.d. hjá frænd-
fólki okkar í Hítarnesi í Hnappa-
dalssýslu. Ég heyrði hann oft segja
hvað tekið hefði verið vel á móti sér
alls staðar.
Foreldrar okkar áttu heima hér
á Akureyri, lengst af í Lækjargötu
3, Hlíðarhúsinu, og Ágúst fékk sér
oft göngutúr úr miðbænum þar
sem hann átti heima, og var mjög
duglegur að heimsækja foreldra
sína og hjálpa þeim, m.a. með
kartöflugarðinn sem faðir okkar
var með við húsið sitt. Einnig kom
hann oft til mín og fjölskyldu minn-
ar. Hann hélt til hjá mér og mínu
fólki fyrsta árið þegar hann fluttist
til Akureyrar og aftur þegar hann
hætti störfum á Hótel KEA, áður
en hann fór í Hlíð.
Minningin um Ágúst lifir og biðj-
um við algóðan Guð að varðveita
minningu um minn ástkæra bróð-
ur.
Lilja.
Frændi minn, Ágúst Guðlaugs-
son, er látinn, tæplega 86 ára gam-
all. Hann hafði átt við langvinna
vanheilsu að stríða vegna Parkin-
sons-sjúkdóms og afleiðinga hans,
sem smám saman takmarkaði
hreyfifærni hans og var hann því
að mestu orðinn rúmliggjandi síð-
ustu árin. Það eru þungbær örlög
að verða sem fangi í biluðum lík-
ama en nú er hann frjáls. Hann var
elstur fimm systkina en foreldrar
hans voru hjónin Guðlaugur Jóns-
son, bóndi í Ánabrekku í Borgar-
firði, og kona hans, Elín Margrét
Jónsdóttir. Guðlaugur var áhuga-
samur um búskap sinn, hafði ungur
maður farið til náms í búnaðar-
skóla Torfa í Ólafsdal og var bú-
fræðingur þaðan. Ágúst ólst því
upp við góðan landbúnað og önnur
holl störf til sveita á býli foreldra
sinna, fyrst í Ánabrekku en þau
fluttu síðar að Kárastöðum sem er
rétt við Borg á Mýrum. Guðlaugur
missti sjónina og kom þá í hlut
Ágústs að annast búreksturinn og
gerði hann það af stakri kostgæfni
sem honum var í blóð borin.
Þau brugðu búi árið 1945, en þá
var tími mikilla breytinga í íslensk-
um landbúnaði og vélvæðing að
hefjast til sveita.
Ágúst flutti til Akureyrar með
foreldrum sínum, þá 28 ára, og
réðst til starfa hjá Kaupfélagi Ey-
firðinga, lengst af sem næturvörð-
ur á Hótel KEA, og gegndi hann
því starfi af fágætri alúð og trú-
mennsku þar til hann lét af störf-
um fyrir aldurs sakir um sjötugt.
Þrátt fyrir langa búsetu á Ak-
ureyri var Ágúst fyrst og fremst
Borgfirðingur og var hafsjór af
fróðleik um staðhætti, búskapar-
hætti og fólk í Borgarfirði, enda
fór hann þangað í öllum sínum frí-
um svo lengi sem kraftar entust og
hélt góðum tengslum við ættingja
og vini þar.
Hann var fimmtugur þegar hann
lærði að aka og fékk sér Land Rov-
er til að fara á í Borgarfjörðinn.
Hann fór vel með bílinn eins og allt
annað og tilgangslaus eyðslusemi
var honum fjarri skapi. Hann var
fremur hlédrægur maður og hóg-
vær og fór ekki í manngreinarálit.
Hann fylgdist vel með því sem
gerðist í þjóðlífinu og hugsun hans
var skýr til hinsta dags.
Hann reisti sér ekki efnislega
minnisvarða um ævina en hans
verður minnst fyrir drenglyndi og
trúmennsku.
Björn Sigurðsson.
ÁGÚST
GUÐLAUGSSON
Nú er bráðum liðinn
einn mánuður síðan þú
fórst frá okkur, elsku
amma, og ég á ennþá erfitt með að
trúa því. Ég býst við í hvert skipti
sem síminn hringir að heyra þína
rödd á hinum endanum.
Ég gleymi aldrei sumrunum sem
ég var hjá þér og afa í Vestmanna-
eyjum. Margar endurminningar á ég
síðan þá, og allar eru góðar og ég
elskaði að koma til ykkar í heimsókn.
Ég fann öryggi og tryggð. Hjá þér
var allt í röð og reglu. Þú sást til þess,
að allir á heimilinu fengu vítamínin
sín hvern dag. Það var ekki annað
hægt en að bera mikla virðingu fyrir
ykkur afa.
Þú varst alltaf jafn hress, ófeimin
og jákvæð, og hélst góðu sambandi
við fjölskylduna.
Þú varst dugleg og vinnusöm og
elskaðir að bera út póstinn. Oft fór ég
með þér og hjálpaði þér. Ég fékk líka
KRISTÍN ELÍSA
BALDVINSDÓTTIR
✝ Kristín ElísaBaldvinsdóttir
fæddist á Bala í
Þykkvabæ hinn 19.
ágúst 1936. Hún varð
bráðkvödd á heimili
sínu í Vestmannaeyj-
um. 19. júlí síðastlið-
inn og var útför
hennar gerð frá
Landakirkju í Vest-
mannaeyjum 26. júlí.
að fara með þér á póst-
húsið stundum og hitti
þar vinnufélagana. Þú
kynntir okkur alltaf
sem Stína Bald, senior
og junior, og okkur báð-
um fannst mjög gaman
að því. Þegar ég var
minni kallaðir þú mig
litlu „prinþeþþuna
hennar ömmu þinnar“
(ég var smámælt) og
leiddir mig á þinn sér-
staka hátt, með litla
fingur um úlnliðinn.
Marga seinniparta
fórstu með mig í sund-
laugina. Fyrst syntirðu fram og aftur
með mig á bakinu og seinna kennd-
irðu mér að synda.
Oft lá leiðin upp á land í sumarfrí-
inu. Þá fórum við í tjaldvagninum og
keyrðum um. Ég man að ég svaf milli
þín og afa. Stundum héldum við til í
sumarhúsi á Þingvöllum og grilluð-
um. Þar var oft fleira fólk. Einhvern
tímann vorum við í Mosfellsbæ hjá
langömmu og langafa. Öll þessi sum-
ur voru frábær.
Alltaf fékkst þú mig til að finnast
ég vera sérstök. Það var einn af eig-
inleikunum sem þú hafðir. Sambandið
milli okkar minnkaði svolítið þegar ég
flutti til Færeyja, en þú varst samt
mjög dugleg að halda sambandi og
hringdir oft til mín að spyrja um okk-
ur, og sagðir sjálf fréttir af ykkur.
Þið tókuð svo vel á móti mér og
Rók þegar við komum í heimsókn
vorið 2001. Þið fóruð með okkur
kringum allar Eyjarnar, sem þið vor-
uð og eruð svo stolt af.
Ég er svo þakklát fyrir það að þú
og afi komuð í heimsókn til okkar
þegar börnin voru skírð. Börnin mín
fengu að hitta langömmu sína og þú
kynntist þeim. Við vorum mikið sam-
an þá vikuna og ég náði að rifja upp
margar barnaminningar og gat sagt
þér hvað mér hafði alltaf liðið vel hjá
ykkur.
Kæra, besta amma, ég elska þig og
mun sakna þín alla mína ævi. Ég ætla
að reyna að kenna börnunum mínum
að þekkja þig eins vel og ég gerði. Þú
ert núna á himnum og ég vona að þú
haldir þinni verndarhendi yfir okkur.
Þú verður alltaf hjá okkur í huganum.
Takk fyrir allt sem þú hefur gert og
verið fyrir okkur.
Ástar- og saknaðarkveðjur
Þín
Kristín.
Afmælis- og minningargreinum má skila í
tölvupósti eða á disklingi (netfangið er
minning@mbl.is, svar er sent sjálfkrafa um
leið og grein hefur borist). Ef greinin er á
disklingi þarf útprentun að fylgja. Nauð-
synlegt er að símanúmer höfundar og/eða
sendanda (vinnusími og heimasími) fylgi
með. Þar sem pláss er takmarkað getur
þurft að fresta birtingu greina, enda þótt
þær berist innan hins tiltekna frests. Nán-
ari upplýsingar eru á mbl.is. Um hvern lát-
inn einstakling birtist formáli og ein aðal-
grein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en
aðrar greinar skulu ekki vera lengri en 300
orð, u.þ.b. 1.500 slög (með bilum) eða um 50
línur í blaðinu (17 dálksentimetrar). Tilvitn-
anir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til
þrjú erindi. Einnig er hægt að senda ör-
stutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–15 lín-
ur, og votta virðingu án þess að það sé gert
með langri grein. Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stutt-
nefni undir greinunum.
Elskulegur eiginmaður minn,
EIRÍKUR VALDIMARSSON
frá Norðurgarði,
á Skeiðum,
lést á Ljósheimum, Selfossi, sunnudaginn
17. ágúst.
Fyrir hönd aðstandenda
Rósa Pétursdóttir.
Mágkona mín og föðursystir okkar,
LILJA KRISTJÁNSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ,
mánudaginn 18. ágúst.
Valdís Brandsdóttir
og bræðrabörnin.
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
KRISTJÁN MAGNÚS ÞÓR
JÓHANNESSON,
Hjallabraut 33,
Hafnarfirði,
áður til heimilis í Hellisgötu 7,
Hafnarfirði,
lést á St. Jósefsspítala sunnudaginn 17. ágúst.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði föstudaginn 22. ágúst
kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hins látna, er bent á Umhyggju, félag til stuðnings langveikum börnum.
Anna M. Þorvaldsdóttir,
Kristjana A. Kristjánsdóttir, Davíð I. Pétursson,
Þorvaldur Kristjánsson, Anna Rut Antonsdóttir,
Guðrún Kristjánsdóttir,
Jóhannes Kristjánsson, Guðrún Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Móðir okkar og tengdamóðir,
MARÍA PÉTURSDÓTTIR,
áður til heimilis í Hólmgarði 49,
Reykjavík,
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Holtsbúð,
Garðabæ, laugardaginn 16. ágúst.
Útförin verður auglýst síðar.
Þeim, sem vildu minnast hennar, vinsamlegast
láti dvalar- og hjúkrunarheimilið Holtsbúð njóta þess, reikningur
nr. 0318-13-110053.
Ragnar Jörundsson, Svanhvít Sigurðardóttir,
Sigrún Jörundsdóttir, Sveinn Áki Lúðvíksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og
afi,
KJARTAN GUNNARSSON
fyrrverandi apótekari,
lést sunnudaginn 17. ágúst.
Útför auglýst síðar.
Dóróthea Jónsdóttir,
Guðlaug Kjartansdóttir, Fjölnir Ásbjörnsson,
Gunnar Kjartansson,
Sigurður Kjartansson, Sólborg Hreiðarsdóttir,
Guðrún Kjartansdóttir, Agnar Hansson
og barnabörn.
Elskuleg móðir okkar,
GUÐRÍÐUR ÁSTRÁÐSDÓTTIR
Dista,
Vesturgötu 7,
Reykjavík,
lést laugardaginn 16. ágúst.
Synir hinnar látnu.