Morgunblaðið - 10.12.2003, Síða 28
LISTIR
28 MIÐVIKUDAGUR 10. DESEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
ÞÓRUNN Guðmundsdóttir
sópran syngur við undirleik
Antoníu Hevesi á hádegistón-
leikum í Hafnarborg kl. 12 á
morgun. Á efnisskrá tón-
leikanna eru íslensk jólalög.
Þórunn stundaði nám við
Tónlistarskólann í Reykjavík,
þar sem hún lauk námi í söng
og flautuleik. Hún var í fram-
haldsnámi í söng við Indiana
University og útskrifaðist það-
an með mastersgráðu og dokt-
orspróf í söng og söngfræðum.
Þórunn hefur sungið inn á
geisladiska, m.a. einsöngsdisk-
inn „Spjallað við spóa“ og hún
hefur komið fram sem ein-
söngvari við ýmis tækifæri og
sungið með fjölmörgum kórum.
Hafnarborg, menningar- og
listastofnun Hafnarfjarðar,
hefur í vetur staðið fyrir tón-
leikum í hádegi einu sinni í
mánuði.
Íslensk
jólalög í
Hafnarborg
Ráðhús Reykjavíkur
Sýningu finnska listamannsins
Mikko Kautto, „My sweat saldo li-
mit“, lýkur í dag. Þar gefur að líta
málverk og pastelmyndir, enn frem-
ur málaða steina og myndir málaðar
á steina.
Sýningu lýkur
Fjaðrafok nefnist
ljóðabók eftir Hall-
berg Hallmunds-
son. Þetta er
tólfta ljóðabók
höfundar, sem
einnig hefur feng-
ist allmikið við
þýðingar.
Í fréttatilkynn-
ingu segir m.a.: „Fjaðrafolk er safn
stuttra ljóða frá allmörgum und-
anförnum árum. Að formi til eru þau
nokkuð í stíl við Spjaldvísur sama höf-
undar en eru þó ívið lausbundnari.
Efnið er margvíslegt og má segja að
þar ægi saman skop- og ádeilu-
ljóðum, hótfyndnum heimspekilegum
athugasemdum og jafnvel sakn-
aðarljóðum.“
Hann hefur gefið út aðrar tólf bæk-
ur og kver með þýddum ljóðum. Fyrr á
árinu vann hann til verðlauna í smá-
sagnasamkeppni Menors og tímarits-
ins Heima er best.
Útgefandi er Brú/Forlag. Dreifingu
annast JPV-útgáfa. Bókin er 103 bls.,
prentuð í Odda. Verð: 2.190 kr.
Ljóð
Kristinn – Gunn-
ar – Jónas á tón-
leikum í Salnum
nefnist ný
geislaplata með
söng Kristins
Sigmundssonar
bassasöngvara
og Gunnars Guðbjörnssonar ten-
órsöngvara. Jónas Ingimundarson
leikur með á píanó. Platan hefur að
geyma aríur og dúetta úr fimm sí-
vinsælum óperum; Töfraflautunni,
Ástardrykknum, Seldu brúðinni, Faust
og Perluköfurunum. Platan var hljóð-
rituð á tónleikum í Salnum, Tónlistar-
húsi Kópavogs, í febrúar árið 2002 og
má heyra gamansamar kynningar
þeirra félaga á milli atriða.
Allur ágóði af sölu plötunnar rennur
í Menningarsjóð Barnaspítala Hrings-
ins til minningar um barnalækninn og
tónlistarunnandann Halldór Hansen.
Platan er fyrsta geislaplata sem Sal-
urinn gefur út, en um þessar mundir
eru fimm ár síðan hann var vígður.
Hljóðritun og hljóðvinnsla: Sveinn
Kjartansson og Vigfús Ingvarsson hjá
Stafræna hljóðupptökufélaginu.
Myndbandavinnslan sá um fram-
leiðslu og verslunin 12 tónar á Skóla-
vörðustíg 15 sér um dreifingu.
Óperusöngur
♦ ♦ ♦
HÖLL minninganna eftir Ólaf Jóhann Ólafsson
er „hrífandi“ að mati gagnrýnanda New York
Times, í Los Angeles Times segir að sagan sé
„minnisstæð“ og á vefritinu mostlyfiction.com
sagði að náttúrulýsingar bókarinnar væru
„snilldarlega hugsaðar“. Áður hafði Kirkus Re-
views sagt að Höll minninganna væri „dýrgripur
– hógvært meistaraverk“.
Höll minninganna kom út hjá Vöku-Helgafelli
árið 2001 og fjallar um Kristján Benediktsson,
sem hvarf að heiman um dimma nótt frá fjöl-
skyldu sinni og vinum, blómlegu fyrirtæki, og
endaði sem einkaþjónn hjá bandaríska auðkýf-
ingnum William Randolph Hearst eftir fyrri
heimsstyrjöld.
Umsögn sem birtist á dögunum í New York
Times hófst á því að gagnrýnandinn sagði að
Höll minninganna væri „hríf-
andi á hljóðlegan hátt“. Í
framhaldi af því reifaði hann
efni bókarinnar og sagði síðan
í lokin: „Eftirminnileg saga
um harm og von.“
„Leikbrúðumeistari“
Gagnrýnandi Los Angeles
Times segir í umsögn sinni að
þar sem Ólafur Jóhann Ólafs-
son sé annars vegar sé lesand-
inn í höndum leikbrúðumeistara sem togi mis-
kunnarlaust í strengi minninga, þrár og örlaga,
jafnvel þegar orðin flæði rólega og af ástríðu
fram úr pennanum. Niðurstaða hans er sú að
Höll minninganna sé „minnisstæð“ skáldsaga.
Í vefritinu mostlyfiction.com segir að lesand-
inn fái umsvifalaust áhuga á fortíð Kristjáns, að-
alpersónu bókarinnar, og ástæðum þess að hann
yfirgaf Ísland. Gagnrýnandinn fjallar nokkuð
um hliðstæðurnar í sögu Kristjáns og William
Randolph Hearst. Samband Kristjáns við Klöru
sé ekki ólíkt löngu sambandi hins kvænta Hearst
og leikkonunnar Marion Davies, og hin fjárhags-
lega spilaborg sem Hearst leiðir hjá sér speglar
brothættan rekstur Kristjáns á Íslandi, það sé
aðeins stigsmunur á afleiðingunum. Báðir vona
þeir að þeim auðnist að skapa sér nýja veröld í
San Simeon. „Saga Kristjáns Benediktssonar er
hrífandi, náttúrulýsingarnar snilldarlega hugs-
aðar og tengslin við sögu William Randolph
Hearst eru bæði áhrifarík og eiga vel við fram-
vindu sögunnar.“
Höll minninganna eftir Ólaf Jóhann Ólafsson fær góða dóma í Bandaríkjunum
„Hrífandi á hljóðlegan hátt“
Ólafur Jóhann
Ólafsson
Leikfélagið Fimbulveturfrumsýnir í kvöld kl. 20Ójólaleikrit eftir amerískaleikskáldið Jeff Goode í
menningar- og kaffihúsinu Að-
alstræti 10, einnig þekkt sem Hús
Silla og Valda. „Segja má að gert sé
góðlátlegt grín að jólaguðspjallinu í
þessu leikriti, enda byggist verkið að
stórum hluta á þeim misskilningi og
þeirri ringulreið sem ríkti í Betle-
hem á jólanótt,“ segir Þórdís Elva
Þorvaldsdóttir Bachmann leikkona
og þýðandi verksins. „Í raun segir
leikritið sögu fjórða vitringsins sem
komst ekki í Biblíuna af því að hann
varð viðskila við félaga sína,“ segir
Brynja Valdís Gísladóttir leikkona
dularfull á svip enda má að hennar
sögn ekki gefa of mikið upp um inni-
hald leikritsins.
„Það er hins vegar óhætt að segja
að við höfum það að markmiði að
skemmta áhorfendum,“ segir
Brynja. „Höfundur verksins vílar
ekkert fyrir sér og er fátt heilagt,“
segir Þórdís. „Að sumu leyti má
segja að það sé nokkurs konar
Monthy Python-stíll hjá okkur í
þessari sýningu. Við reynum líka að
hafa gaman af þessu og taka okkur
ekki of alvarlega. Markmiðið með
þessari sýningu er einfaldlega að
fólk skemmti sér og hlæi svolítið,“
segir Brynja.
Ójólaleikrit er fyrsta uppfærsla
leikfélagsins Fimbulveturs, en leik-
hópurinn samanstendur auk Brynju
og Þórdísar af þeim Guðmundi Inga
Þorvaldssyni, Gísla Pétri Hinriks-
syni og Friðriki Friðrikssyni.
„Fimbulvetur er eiginlega hug-
arfóstur okkar Guðmundar Inga.
Hann er búinn að vera í leik-
húsbransanum í ein sex ár og var
farið að lengja eftir því að gera eitt-
hvað frá eigin brjósti í stað þess að
leika í sýningum annarra. Ég er aft-
ur á móti nýútskrifuð leikkona frá
University of Georgia og þarf því
eins og fleiri leikarar, sem lært hafa
erlendis, að skapa mér mín eigin
tækifæri. Við fengum síðan val-
inkunna leikara til liðs við okkur,“
segir Þórdís.
Langar að brjóta upp hið
hefðbundna leikhúsform
Spurðar hvað framundan sé hjá
hópnum svarar Þórdís því til að í
augnablikinu séu þau að sanka að
sér efni. „Okkur langar sérstaklega
til að gera íslensku efni hátt undir
höfði og hvetjum alla þá sem munda
pennann að koma efni til okkar. Við
munum taka öllum góðum hug-
myndum opnum örmum. Ætlun okk-
ar er að einbeita okkur fyrst og
fremst að stuttum þáttum, þ.e. ein-
þáttungum, enda er Ójólaleikrit ekki
nema rétt rúmur hálftími að lengd,“
segir Þórdís. „Við höfum hugsað
okkur að sýna einþáttunga, sem geta
verið allt frá 5 mínútum að lengd
upp í klukkutíma,“ bætir Brynja við.
„Einþáttungurinn er leikhúsform
sem hefur ekki verið nýtt sérlega
mikið í stærri leikhúsum landsins.
Með því að einblína á svona styttri
verk má segja að við séum að marka
okkar sérstöðu innan leikhúsflór-
unnar,“ segir Þórdís og bendir á að
hugmyndin sé að frumsýna tvö ný
verk í hverjum mánuði. „Auk þess
langar okkur líka að brjóta upp hið
ríkjandi leikhúsform. Að sumu leyti
er íslenskt leikhús oft afar hátíðlegt
og þungt fyrirbæri sem krefst þess
að maður fari í sparifötin og úði á sig
ilmvatni. Við viljum þannig bjóða
upp á léttara form þar sem fólk get-
ur komið án þess að dressa sig sér-
staklega upp til að horfa á styttri
leiksýningu í afslöppuðu umhverfi,“
segir Brynja.
Dramatíkin í nafninu
höfðaði til okkar
Að sögn Þórdísar hefur leikhóp-
urinn nokkur konsept til hliðsjónar í
starfi sínu. „Eitt af því er það sem
nefnist „Black box theatre“ sem er
vel þekkt fyrirbæri í listalífinu á al-
þjóðavísu sem hefur, að mér vitandi,
ekki verið starfrækt á Íslandi áður.
Eins og nafnið gefur til kynna er það
einfalt svart rými þar sem umgjörð
og prjál í kringum sýninguna er í
lágmarki, þ.e.a.s. leikmynd, bún-
ingar, ljós og annað slíkt er allt
aukaatriði. En inntak verksins og
leikarinn sjálfur fá hins vegar frem-
ur að njóta sín,“ segir Þórdís.
„Reyndar er þessi jólasýning okkar
aðeins öðruvísi í sniðum, því þótt við
höfum enga leikmynd erum við
vissulega með búninga og gervi sem
við fengum að láni frá Þjóðleikhús-
inu,“ segir Brynja. „En umgjörð
sýninganna mun verða með ýmsu
móti í framtíðinni,“ bætir Þórdís við.
Spurðar um nafngift hópsins svar-
ar Þórdís að það sé komið frá Guð-
mundi Inga. „Hann var búinn að
ganga með þetta nafn í maganum í
lengri tíma. Fimbulvetur vísar til
náttúrulegs fyrirbæris sem á sér
stað þegar þrettán tungl eru á lofti á
einu ári, en á venjulegu ári eru að-
eins tólf tungl á lofti. Þetta fyrirbæri
er afar óreglulegt og gerist á 50–200
ára fresti. En sagt er að þegar þetta
fyrirbæri á sér stað þá verði oft
mjög dramatískir atburðir t.d. í nátt-
úrunni. Þessi dramatík kitlaði okk-
ur, enda snýst leikhúsið jú allt um
dramatíkina. Okkur fannst drama-
tíkin í nafninu því eiga vel við það
sem við ætlum okkur að gera í fram-
tíðinni,“ segir Þórdís.
Listrænn ráðunautur Ójóla-
leikrits er Egill Heiðar Anton Páls-
son, en leikstjórn var í höndum
hópsins. Næstu sýningar á Ójóla-
leikriti verða föstudaginn 12. desem-
ber kl. 20 og aftur kl. 21. Sýnt verður
allan desembermánuð fram á þrett-
ándann. Allar nánari upplýsingar
um sýningardaga og tíma má síðan
nálgast á vefsíðunni finna.is.
Segja má að gert sé góðlátlegt
grín að jólaguðspjallinu
Morgunblaðið/KristinnÞórdís Elva Þorvaldsdóttir Bachmann og Brynja Valdís Gísladóttir í hlutverkum sínum í Ójólaleikriti.
silja@mbl.is