Vísir - 18.02.1981, Blaðsíða 9

Miövikudagur 18. febrúar 1981.
9
vism
VILJI OB FRMHKV/EMD
VERBA RD FYLGJAST AB
Áður en hlé var gert á
störfum Alþingis v/jól-
anna gerðu þingmenn
stjórnarandstöðunnar
ítrekaðar tilraunir til að
fá fram upplýsingar um
hvaða ráðstafanir væru
fyrirhugaðar af hálfu
rikisstjórnarinnar í efna-
hagsmálum og þá einnig í
sambandi við fyrir-
hugaða gjaldmiðils-
breytingu.
Það var dálítið ein-
kennilegt fyrir nýliða á
Alþingi að vera vitni að
þeirri lítilsvirðingu sem
stjórnarandstöðunni var
sýnd/ þegar um svo al-
varleg mál var fjallað á
Alþingi. -
Þingmenn sendir heim
Þaö er ekki örgrannt, aö
stundum falli ráöherrar ríkis-
stjórnarinnar i þá gryfju aö
meðhöndla þingmenn stjórnar-
andstööunnar eins og þeir séu
óþæg börn, þeirra skoöanir
dæmdar léttvægar og einskis-
viröiog til aö losna viö óþægind-
in af návist þeirra er gripiö til
þess ráðs aö senda alla þing-
menn heim til aö veita ríkis-
stjórninni „starfsfriö”, sem hún
notar til að setja bráöabirgöa-
lög, þegar nægur timi heföi
veriö til aö afgreiöa þessi mál
meö eölilegum hætti.
Ég hef aö visu ekki langa
starfsreynslu i störfum sem
þingmaöur, hef aöeins setiö á
einu þingi og á þvi margt ólært.
En þaö hefur á stundum
hvarflaö aö mér hvort ekki
mætti ná meiri árangri i lausn
þeirra mála sem hrjá Isl. efna-
hags-og atvinnulif ef meira tillit
væri tekið til málflutnings
stjórnarandstööunnar.
Var myndun þjóðstjórnar
óraunhæf?
A gamlársdag flutti forsætis-
ráöherra landsmönnum boö-
skap rikisstjórnarinnar og hóf
ræöu sina á oröum Einars
skálds Benediktssonar: „Vilji
er allt sem þarf”. Rétt er það,
illa mun ganga aö framkvæma
hlutina ef viljinn er ekki fyrir
hendi. Forsætisráðherra nefndi
einn þátt þjóömála þ.e. verö-
bólguna, þar sem einingu vilj-
ans heföi skort viö lausn mála.
Hann upplýsti okkur um, aö
rikisstjórnin vilji nú sýna vilj-
ann i verki gera tilraun til aö
draga úr veröþenslu og veita
henni viönám, og hét á alla
landsmenn til liösinnis.
Þaö var heldur litiö gert úr
þvi á sinum tima, þegar for-
maöur Sjálfstæöisflokksins,
Geir Hallgrimsson, var meö
umboö til aö reyna stjórnar-
myndun og vildi gera tilraun til
myndunar þjóöstjórnar um tak-
markaðan tima, meöan geröar
væru ráðstafanir gegn verö-
bólgu.Þá haföi hann i huga aö
slikar ráöstafanir yröu best
tryggðar með samstööu allra
flokka og þar meö allra lands-
manna.Þessar hugmyndir voru
afgreiddar meö þvi aö þær væru
óraunhæfar og áttu engan
hljómgrunn (enda markmiöiö
aö mynda „vinstri stjórn”, aö
óskum kjósenda samkvæmt
yfirlýsingum forystumanna
hinna flokkanna).
Þaö er þvi vissulega gleöiefni
nú, aö forsætisráöherra hefur
meö áramótaávarpi sinu
staðfest það, að eigi aö takast aö
ná árangri i viðnámi gegn verö-
bólgu, þurfi allir landsmenn aö
sameinast og eru þá væntanlega
ekki undanskildir þeir lands-
menn sem sitja á Alþingi og til-
heyra stjórnarandstööunni.
Þess er þvi aö vænta aö nú hafi
orðið hugarfarsbreyting hjá
rikisstjórninni og aö tillögur
stjórnarandstööunnar veröi
ekki fyrirfram dæmdar ómerk-
ar og einskis nýtar, þegar fariö
verður aö fjalla um frv. til laga
um ráðstafanir til viönáms gegn
veröbólgu I nefndum þingsins.
Hvenær koma fram-
haldsaðgerðir?
1 þessu frv. (bráðabirgðalög-
um) eraö finna atriði sem Sjálf-
stæöisflokkurinn hefur lagt
áherslu á að beita þurfi i baráttu
gegn verðbólgu, t.d. að draga úr
vixlverkun verölags og launa og
aö stööva gengissig.
önnur atriöi ganga þvert á
okkar skoöanir eins og t.d. að
taka nú upp á ný millifærslu-
kerfi sem er löngu gengiö sér til
húöar.
Þá er gert ráð fyrir verö-
stöðvun. Hún er algjörlega út I
hött og markleysa. Svokölluö
verðstöövun hefur veriö i gildi
árum saman og allir þekkja
árangur hennar. Þetta er þvi
rangnefni og þýöir ekki annaö
en þaö aö rikisvaldiö úthlutar
leyfum til veröhækkunar eftir
eigin geöþótta.
Eitt atriöi I frv. fer þó ekki á
milli mála, þaö er um
kaupskeröinguna. Það vekur at-
hygli nú aö málsvarar rikis-
stjórnarinnar i verkalýösforust-
unni viöurkenna opinberlega aö
til aö ná árangri i baráttu gegn
verðbólgu sé nauðsynlegt aö
skeröa visitölu á laun. Athyglis-
verðara er þó aö varla var blek-
iö þornaö á pappirnum viö
undirskrift nýgeröra kjara-
samninga, þegar þeir voru
ógiltir meö þessari visitölu-
skeröingu.
Þaö er einnig athyglisvert, að
ekkert kemur fram um hvernig
eða yfirleitt hvort tryggja eigi
lifeyri almanna trygginga gegn
visitöluskerðingunni. í þeim
efnum hefði mátt taka til fyrir-
myndar ákvæöi hinna tittnefndu
febrúarlaga frá 1978. í þeim
voru slik atriöi skilgreind ná-
kvæmlega. Aö visu er minnst á
skattalækkun, en eins og fjár-
lögin 1981 voru afgreidd veröur
ekki um skattalækkun aö ræöa,
heldur þvert á móti.
Ekki fer hjá þvi aö nokkurra
efasemda gæti um árangur
þessara bráöabirgöalaga, þegar
það er haft i huga aö þetta eru
skammtimaráöstafanir sem
kalla á framhaldsaögrðir. Þær
liggja ekki fyrir og ekki er vitaö
hvort þær veröa geröar fyrir
þinglok eöa hvort enn á ný eigi
að setja bráöabirgöalög eftir aö
þingmenn hafi veriö sendir
heim.
Teljarar ruglast í ríminu
Þaö hefur komiö fram, aö
ekki er samstaöa innan rikis-
stjórnarinnar og er varla til aö
auka traust á þessum aö-
geröum.
Sumir ráðherrar tala um 40%
veröbólgu aörir tala um að eng-
in goögá sé þó aö hún veröi i
50%!
Öneitanlega kemur upp i hug-
ann árangur niðurtalningarinn-
ar, sem stefnt skyldi aö. Ef ég
man rétt átti aö telja hana niður
i áföngum, en eitthvaö hafa
teljararnir ruglast i riminu, þvi
aö i-staöinn fyrir aö telja niöur
er engu likara en þeir hafi taliö
upp!
Vill stjórnin breiða sam-
stöðu?
Ef það er rétt, aö vilji sé allt
sem þarf til aö ráöast gegn
veröbólgu, er vandinn auðleyst-
ur. Auövitaö gerist ekkert án
viljans, en þaö þarf aö fram-
kvæma þann vilja.
Viö sjálfstæöismenn I
Salome Þorkelsdóttir
alþingismaður er nýliði á
þingi. Hún fjallar um
stjórnmálin og atburðina
á alþingi út frá sjónarhóli
þess sem þar situr í
fyrsta skipti. Einkum
gerir hún efnahagsmál-
unum skil og þá bráða-
birgðalögum ríkis-
stjórnarinnar.
stjórnarandstööu höfum einmitt
þennan vilja og það i rikum
mæli.
En þaö eru atriöi i þessum
bráöabirgöalögum, sem viö
teljum nauösynlegt að gera
breytingar á til þess að árangur
náist.
Nú reynir á hvort vilji er fyrir
hendi innan rikisstjórnarinnar á
breiöari samstööu um efna-
hagsráöstafanir i baráttu gegn
veröbólgu.
Það er væntanlega ekki á mis-
skilningi byggt, aö allir lands-
mennþurfi aö sameinast um aö-
geröir i efnahagsmálum til viö-
náms gegn veröbólgu?
Sé þaö skoöun rikisstjórnar-
innar að svo þurfi aö vera mun
hún væntanlega koma til móts
við þær tillögur sem stjórnar-
andstaðan hefur fram aö færa,
til þess aö þannig megi sameina
öll „brot” landsmanna i eina
heild.
Viö höldum I vonina, þar til
annaö kemur i ljós.
Salome Þorkelsdóttir,
alþingismaöur