Morgunblaðið - 29.12.2003, Blaðsíða 24

Elskuleg eiginkona, móðir, tengdamóðir og
amma,
HREFNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
lést aðfaranótt 27. desember á Landspítalanum
Fossvogi.
Ragnar Guðmundsson
Bryndís Ragnarsdóttir Garðar Svavarsson
Sigurbjörg Ragnarsdóttir Ármann Ármannsson
og ömmubörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
KORMÁKUR SIGURÐSSON,
Urðartjörn 5,
Selfossi,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans í Fossvogi
þriðjudaginn 23. desember. Útförin fer fram í
Fossvogskirkju mánudaginn 5. janúar kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kristín Guðmundsdóttir.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HJÖRLEIFUR GÍSLASON
Kirkjuhvoli,
Hvolsvelli,
lést á heimili sínu 27. þessa mánaðar.
Guðbjörg K. Hjörleifsdóttir, Hörður Björgvinsson,
Júlí H. Hjörleifsson, Auður Helga Jónsdóttir,
Guðbjörg Júlídóttir, Kristinn Jónsson
og fjölskyldur.
MINNINGAR
24 MÁNUDAGUR 29. DESEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Ársæll OttóValdimarsson
fæddist á Akranesi 2.
október 1921. Hann
lést 20. desember síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Rannveig
Þórðardóttir frá
Leirá í Leirársveit, f.
8.5. 1895, d. 20.3.
1925, og Valdimar
Eyjólfsson vega-
vinnuverkstjóri, f. í
Hábæ á Akranesi
19.8. 1891, d. 6.6.
1976. Ársæll var
yngstur þriggja
systkina, eldri eru Þórður, f. 23.7.
1916 og Jóna, f. 21.4. 1919. Eftir
andlát móður sinnar ólust þau upp
á Hvítanesi hjá móðurömmu sinni
Guðnýju Stefánsdóttur og móður-
systkinum sínum Stefaníu og
Þórði. Árið 1928 kvæntist Þórður
Sigríði Guðmundsdóttur, þau
eignuðust fjögur börn, þau eru:
Ástríður Þórey, f. 8.3. 1929, Þórð-
ur, f. 26.11. 1930, d. 30.11.2002,
Ævar Hreinn, f. 8.4. 1936 og Sig-
urður, f. 9.7. 1947. Ársæll átti
heimili hjá þeim þar til hann
kvæntist 1948. Hálfsystkin Ársæls
eru fjögur: Geir, f. 5.6. 1927, Rann-
veig, f. 22.10. 1928, d. 29.6. 1945,
Valdimar, f. 15.9.
1931 dáinn 25.11
1933 og Jón Valdi-
mar, f. 10.4. 1935 d,
8.5. 1999.
Hinn 27.11. 1948
kvæntist Ársæll Að-
alheiði Maríu Odds-
dóttur frá Suðureyri
við Súgandafjörð, f.
14.9. 1923. Þau eiga
þrjár dætur, þær
eru; 1) Guðný, f. 5.3.
1949, börn hennar
Ársæll Már, Áslaug
og Alda, 2) Helga
Jóna, f. 14.8. 1952,
maki Þráinn Ólafsson, dætur
þeirra Aðalheiður María, Berglind
og Harpa Sif og 3) Sigþóra, f. 16.4.
1962, maki Björn Björnsson , börn
þeirra Heiðar Mar, Ársæll Ottó,
Björn Þór og Brynja Rún. Barna-
barnabörnin eru sjö.
Ársæll starfaði lengst af sem
bifreiðastjóri og ökukennari, hann
var starfsmaður Akraneskaup-
staðar bæði við íþróttamannvirki
og hafnarvog. Hann sat í bæjar-
stjórn Akraness og í stjórn Dval-
arheimilisins Höfða um árabil.
Útför Ársæls fer fram frá Akra-
neskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 14.
Þessi jól og áramót verða skrítin.
Við vissum öll að afi var mikið veik-
ur en bægðum frá þeirri óbærilegu
hugsun að hann yrði kannski ekki
hjá okkur um jólin. Á þessum tíma
er erfitt að kveðja afa en hann var
mikið jólabarn. Hann var alltaf með
á hreinu hvar og hvernig hann vildi
hafa jólaljósin og skreytingarnar.
Þessi jól voru engin undantekning
þrátt fyrir veikindi hans. Í okkar
huga koma jólin ekki fyrr en jóla-
húsið hans afa er komið á sinn stað
í stofunni á Espigrundinni.
Fjölskyldan skipaði stærstan
sess hjá afa og ömmu og við nutum
þess í ríkum mæli. Allt árið var
eitthvað í gangi í fjölskyldunni og
flest okkar þekkja ekkert annað en
áramót hjá ömmu og afa. Mesti
spenningurinn hefur falist í að sjá
hverslags bombum karlinn lumaði
á, þó yfirleitt segðist hann engar
ætla að kaupa. Það var náttúrulega
bara fyrirsláttur því fáir höfðu eins
gaman af sprengingunum á gaml-
árskvöld og hann.
Afi og amma voru mjög sam-
rýnd. Á kvöldin tók afi alltaf einn
rúnt um bæinn með ömmu áður en
hann setti bílinn inn í bílskúr.
Sunnudagskaffi hjá þeim var fastur
liður hjá fjölskyldunni og hittist
hún þar alla sunnudaga árið um
kring. Þá var mikið um að vera
enda ekki við öðru að búast þegar
30 manns á ýmsum aldri og með
mikla tjáningarþörf eru saman-
komnir.
Við komum yfirleitt við hjá
ömmu og afa á leið í og úr skóla og
mestan part sumarleyfisins vorum
við hjá þeim. Best var samt þegar
við fengum að vera hjá þeim yfir
nótt. Þá fékk maður ömmumat sem
færustu kokkar gætu aldrei slegið
við, súkkulaði og gráfíkjur voru
maulaðar frameftir kvöldi og rús-
ínan í pylsuendanum var svo nátt-
staðurinn; á milli. Við minnumst
ótal sumarbústaðaferða,veiðitúra
og utanlandsferða þar sem afi lagði
aðaláherslu á að snattast með
barnabörnunum á milli þess sem
hann fékk sér lúr í mjúkri laut með
velktan sixpensarann á nefinu.
Afi fylgdist vel með og hafði oft
afar ákveðnar skoðanir á málefn-
um. Og fátt þótti honum skemmti-
legra en að standa í heitum rök-
ræðum um þau. Hann var
sannfærður sósíalisti, þó pólitík
hans byggðist lítið á flóknum marx-
ískum kenningum en meira á hans
eigin hugmyndum um samhjálp og
rétt þeirra sem minna mega sín.
Afi gat æst sig í umræðum um
stjórnmál og fótbolta, en þess utan
skipti hann aldrei skapi og hann
talaði aldrei illa um nokkurn mann.
Afa þótti nefnilega vænt um fólk.
Það kom berlega í ljós undir það
síðasta hvað afi og amma voru náin.
Hann gat ekki séð af henni og ef
honum leið illa varð hann að hafa
hana hjá sér. Afi og amma hafa alla
tíð haldið vel utan um fjölskylduna
sína en nú er kominn tími til að við
höldum vel utan um ömmu því eng-
inn hefur misst meira en hún.
Þrátt fyrir að við eigum aldrei
framar eiga eftir að finna skegg-
broddana rispa kinnarnar eða
hlæja að honum hrjótandi hvar sem
hann settist niður, þá finnum við öll
sterkt fyrir því hversu margar og
góðar minningar hann hefur skilið
eftir hjá okkur. Hann er farinn en
skildi okkur eftir með gott vega-
nesti sem enginn getur tekið frá
okkur. Við þökkum góðum Guði
fyrir hann afa okkar og allar frá-
bæru stundirnar sem við áttum
með honum.
Barnabörn og barnabarnabörn.
Hreinlyndi, lífsgleði og ljúf-
mennska er það fyrsta sem kemur
upp í hugann þegar ég hugsa um
Ársæl. Minningarnar um þétt
faðmlagið, glettna augnaráðið og
innilegan hláturinn ylja mér um
hjartaræturnar og ég veit að ég er
ríkari en áður. Auðæfin eru þau að
hafa fengið að kynnast einstökum
manni sem kenndi okkur hinum svo
margt. Hann kenndi okkur hvernig
njóta á líðandi stundar og bera
virðingu fyrir öðrum. Hann sýndi
okkur hvað umburðarlyndi og heið-
arleiki er og hvernig allir eiga að
mæta skilningi. Aldrei heyrði ég
hann segja styggðaryrði um nokk-
urn mann og honum reyndist létt
að sjá það jákvæða í fari hvers og
eins.
Heiða og fjölskyldan voru honum
allt. Hann umvafði þau ástúð og
hlýju og í faðmi þeirra leið honum
best. Barnabörnin eiga dýrmætar
minningar um yndislegan afa sem
alltaf var tilbúinn til að leika og
spjalla.
Ársæll hafði ríka réttlætiskennd
og lífssýn hans einkenndist af sam-
úð og sanngirni. Hann kenndi okk-
ur að bera umhyggju fyrir þeim
sem minna mega sín og mæta þeim
af fordómaleysi. Fyrst og fremst
sýndi hann okkur þó hvað það er að
vera góð manneskja. Nú kveð ég
hann með söknuði og kæru þakk-
læti fyrir allt og allt.
Guðlaug (Gulla).
Að kveðja vin við leiðarlok er
sárt. Ársæll Valdimarsson var einn
af okkar bestu vinum og tengdur
okkur fjölskylduböndum.
En þó að það sé þungbært að
kveðja slíkan samferðamann er
hugurinn fullur af þakklæti fyrir
langa samleið þar sem aldrei bar
skugga á.
Ársæll var allt í senn hlýr, stað-
fastur og raungóður en einnig
hressandi og skemmtilegur í um-
gengni.
Við eigum minningar um margar
liðnar samverustundir með honum
og fjölskyldu hans. Fjölskyldan á
öll þennan vingjarnlega glettna tón
eða lit á lífið og daga þess er renna
hjá sem hann var svo ríkur af en er
fáum gefinn.
Ársæll hafði ódrepandi áhuga á
þjóðmálum. Hann var einarður
sósíalisti og baráttumaður fyrir fé-
lagslegum viðhorfum. Hann var
þess vegna alla tíð mikill áhuga-
maður um stjórnmál á landsvísu en
ekki síður um bæjarmálin. Hann
sat í bæjarstjórn á Akranesi til
margra ára og lét sig miklu varða
um hag Akranessbæjar alla tíð.
Hann var hreinn og beinn við alla
og sagði hug sinn í hverju máli
tæpitungulaust við pólitíska and-
stæðinga en líka við samherjana.
Að hitta Ársæl var stundum bók-
staflega eins og að lenda í þjóð-
arsálinni sjálfri í eigin persónu.
Þetta gat hann einhvern veginn
gert og verið samt vinsæll maður
og virtur bæði af samherjum og
andstæðingum í stjórnmálum. Þeg-
ar ljóst varð hvert stefndi með
heilsu Ársæls var það hans heitasta
ósk að geta verið heima til loka hjá
Heiðu og í faðmi fjölskyldunnar
sem annaðist hann á þann fallega
hátt að við sem fylgdumst með er-
um djúpt snortin.
Við kveðjum Ársæl með þakklæti
og virðingu.
Fjölskyldunni vottum við okkar
dýpstu samúð.
Guðbjörg og Jóhann.
Móðurbróðir minn Ársæll Valdi-
marsson er látinn áttatíu og
tveggja ára gamall.
Ársæll var Akurnesingur í húð
og hár, var fæddur þar og bjó þar
alla sína ævi.
Hann var sonur Valdimars Eyj-
ólfssonar skipstjóra og síðar vega-
verkstjóra, ættaður af Seltjarnar-
nesi, og konu hans Rannveigar
Þórðardóttur frá Leirá í Leirár-
sveit.
Ársæll missir móður sína á
fjórða ári og eftir það er hann alinn
upp ásamt tveimur eldri systkinum
af móðurömmu sinni Guðnýju Stef-
ánsdóttur og móðurfólki sínu á
Hvítanesi á Akranesi og var oft
kenndur við það hús eins og frænd-
garðurinn sem þar bjó og ólst upp.
Starfsævi Alla eins og hann var
ævinlega kallaður snerist að mestu
um akstur vöru- og fólksbifreiða og
ökukennslu. Hann og kona hans
Aðalheiður Oddsdóttir hófu sinn
búskap á neðri hæðinni í húsi for-
eldra minna á Jaðarsbraut 17. Á
þeim tíma vorum við bræður börn.
Við tengdumst frænda okkar sterk-
um böndum og að öðrum ólöstuðum
var hann uppáhalds frændinn enda
með afbrigðum barngóður. Þegar
ég fór að vaxa úr grasi fylgdist
hann alltaf með mér meðan ég bjó
ÁRSÆLL OTTÓ
VALDIMARSSON
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
SR. GUÐMUNDUR ÓSKAR ÓLAFSSON,
Fornuströnd 7,
Seltjarnarnesi,
verður jarðsunginn frá Neskirkju á morgun,
þriðjudaginn 30. desember, kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en
þeim, sem vilja minnast hans, er bent á
Grund, dvalar- og hjúkrunarheimili.
Ingibjörg Þ. Hannesdóttir,
Guðbjörg R. Guðmundsdóttir, Páll Vilhjálmsson,
Guðmundur Óskar Pálsson,
Vigdís Ingibjörg Pálsdóttir,
Inga Þóra Pálsdóttir.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi, bróðir og mágur,
GUNNAR ÞÓR ÍSLEIFSSON
Njarðvíkurbraut 25b,
Njarðvík,
lést 23. desember. Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Júlíana Sóley Gunnarsdóttir.
Ástkær bróðir okkar, mágur, stjúpfaðir og frændi,
LOFTUR GRÉTAR BERGMANN
Lindargötu 61,
Reykjavík,
lést annan dag jóla. Jarðarförin auglýst síðar.
Guðlaugur Bergmann
og fjölskylda,
Ásgeir Theodór Bergmann og
fjölskylda,
Aðalheiður Óladóttir Helliday
og fjölskylda.
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma
RUTH KAHN-PHILIPP,
lést í London 5. nóvember sl.
Hennar verður minnst með kærleika.
Elías Davíðsson og fjölskylda.