Morgunblaðið - 07.03.2004, Blaðsíða 6

FRÉTTIR
6 SUNNUDAGUR 7. MARS 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Fólkið streymir inn í bygginguna. Þetta er ekki venjulegt skrif-stofufólk, því skjalatöskurnar eru með vírneti og í þeim erulítil dýr sem mása og gelta. Í hinum enda salarins hleypurkona með hund í ól stutta spretti fram og til baka. Það er ver-
ið að hita upp.
– Didn’t we almost have it all, glymur í hátölurunum.
Búið er að teppaleggja Reiðhöllina í Kópavogi. Úti á bílastæði heyrist
hundgá – tveir hundar sem gelta í lokuðum bíl. Blaðamanni dettur fyrst
í hug að þeir séu eins og óhreinu börnin hennar Evu; þyki ekki nógu fín-
ir fyrir sýninguna sem er að hefjast. En líklega er bara ekki komið að
þeim strax.
Áhorfendapallarnir fyllast smám saman. Lítið fer fyrir fólkinu sem er
af ýmsu tagi eins og hundarnir, sem það er komið til að sjá. Manninum í
næsta sæti finnst greinilega alltof mikið látið með hundana og hvíslar að
blaðamanni:
– Þar sem ég var í sveit voru hundar engin dillidýr.
Í miðju salarins er keppnisstjórinn að segja sögu af konungi sem tók
hlé á ríkisráðsfundum til að kjassa hundana sína. Lýsingin er með líf-
legasta móti, svo hún talar jafnvel fyrir hundana sem verið er að sýna:
– Já, gefðu mér nammi, strax …
Og þegar konan á sýningargólfinu víkur sér fimlega undan með
nammið og fær hundinn til að rísa á afturlappirnar:
– Svona, hættu kerling, hættu þessu.
Á borðum eru bikarar af öllum stærðum og gerðum,
sumir jafnvel stærri en hundarnir sem verið er að sýna.
Það eru líka aðeins hvolpar sem troða upp á fyrsta degi
35 ára afmælissýningar Hundaræktarfélags Íslands. Í
raun er þetta keppni, sem fer þannig fram að eigandinn gengur af stað á
afmörkuðu svæði og ýmist dregur hundinn á eftir sér eða er dreginn
áfram af hundinum. Með smáímyndunarafli mætti hugsa sér að eigend-
urnir væru til sýnis. Þeir eru þó ekki eins vel til hafðir og hundarnir né
úr hófi fram fríðir.
Þetta er í fyrsta skipti sem tveir íslenskir dómarar dæma sýninguna.
Þeir skoða hundana íbyggnir og gaumgæfa m.a. frammistöðuna, útlitið,
skapið, feldinn. Markið er sett hátt eins og í nýmóðins fyrirtækjum;
fylgt er alþjóðlegum gæðastöðlum. Árangurinn fer eftir ræktunarvið-
miði hverrar tegundar, sem sett eru af alþjóðasamtökum hundarækt-
arfélaga.
Á keppnissvæðinu eru víða fullar skálar af sælgæti. Það er fyrir eig-
endurna, sem vilja líka fá sitt. Síðan er veitt alhliða þjónusta. Í bás við
innganginn eru seldar hundatryggingar. Það kostar 2.981 krónu að
tryggja íslenskan fjárhund, en dýrast er að tryggja þá hunda sem hætt-
ir til að veikjast oftar og getur fjárhæðin farið upp í 7.353.
– Hvað er hérna? spyr blaðamaður á næsta bás.
– Ég, svarar brosmild stúlka. Ekki von að blaðamaður sæi hana, því
hún er í hermannabúningi í felulitunum. Hún er að selja föt á hunda,
sem framleidd eru á Íslandi, og sitthvað fleira, s.s. ilmvötn, bein og
þroskaleikföng. Tvær smástelpur rétta henni klink og kaupa slaufu.
– Þurfa hundar að vera í fötum, spyr blaðamaður í fávisku sinni.
– Já, veiðihundar og björgunarhundar eru oft í fötum og sýning-
arhundum þarf að hlífa svo feldurinn slitni ekki. Hér eru aðeins föt á
hunda með notagildi, ekki kjólar.
Það er gamnislagur við annað sýningarsvæðið, þar sem eigandinn er
að koma ól á galsafullan labrador-hvolp. Þrátt fyrir að þetta sé hvolpur,
þá er hann margfalt stærri en minnstu hvolparnir á sýningunni. Eig-
andinn er þó enn stærri. Hann er fullorðinn. Og þetta er fimmti ættliður
labrador-hunda í eigu hans.
– Ég átti langömmu hans og föður hans á ég líka.
– Er hann sigurstranglegur?
– Mér finnst hann fallegur og myndi dæma honum sigur, segir hann
með sannfæringu. En dómarar eru óútreiknanlegir eins og við vitum,
bætir hann við þungur á brún.
Skammt frá er stúlka með Shar Pei-hund, sem segist taka þátt af því
að það sé góð reynsla og skemmtilegt fyrir hundinn.
– En fyrir eigandann?
– Jú, alveg jafn skemmtilegt, segir hún og hlær. Í því pissar hund-
urinn á gólfið og hún flýtir sér með hann út.
Það glampar veglegan bikar ofan á hundatösku í eigu stúlku, sem er
greinilega á heimleið. Hún þakkar árangurinn hvað hún er dugleg að
æfa hundinn, sem heitir Kátur og ber keppnisnafnið Royal Ice Bon
Jovi.
– Ég fer með hann út á götu á hverju kvöldi, geng með hann fram og
tilbaka og ímynda mér að dómarar séu að fylgjast með, segir hún. Ef
gestir koma í heimsókn fæ ég þá líka til að skoða upp í hann.
Hún segir að hundurinn heiti Kátur, af því hann sé síkátur.
– Eins og eigandinn?
– Hann er líkur mömmu sinni – hundamömmu.
Morgunblaðið/Golli
Hundar og
eigendur þeirra
SKISSA
Pétur Blöndal
fór á hunda-
sýningu
KONUR og fjölmiðlar voru umræðu-
efni fundar Femínistafélagsins sem
haldinn var í vikunni. Þingkonurnar
Bryndís Hlöðversdóttir og Sigríður
Anna Þórðardóttir og fjölmiðlamenn-
irnir Róbert Marshall og Þorfinnur
Ómarsson héldu framsöguerindi.
Á fundinum var lagt út af nýlegri
rannsókn Þorgerðar Þorvaldsdóttur
sem leiddi m.a. í ljós að konur voru
einungis 30% þeirra sem komu fram í
umræðuþáttum í sjónvarpi fyrir síð-
ustu kosningar.
Í máli Bryndísar Hlöðversdóttur
kom fram að ekki væri aðeins við fjöl-
miðlafólk að sakast þótt hlutfall
kvenna hefði verið lágt af þeim sem
fengnir voru til að veita álit sitt í fjöl-
miðlum í aðdraganda kosninga. Hún
sagði stjórnmálaflokkana oft ráða
meiru en fjölmiðla um hverjir kæmu í
viðtöl þegar kosningar væru í vænd-
um.
Róbert Marshall kvaðst ekki kann-
ast við það að erfiðara væri að fá kon-
ur til að tjá sig í fjölmiðlum, eins og
oft væri sagt. „Ég held að íslenskt
fjölmiðlafólk sé upplýst um að það
hallar á konur í fjölmiðlum,“ sagði
Róbert á fundinum
Að mati Sigríðar Önnu Þórðardótt-
ur staðfesti könnun Þorgerðar það
sem vitað var áður. Hún talaði um
mikilvægi þess að fjölmiðlar störfuðu
af fagmennsku og veldu viðmælendur
af kostgæfni, enda væru fjölmiðlar,
þá sérstaklega sjónvarp, afar sterkir
miðlar.
Þorfinnur Ómarsson benti á það
hve fáar konur eru í stjórnunarstöð-
um á fjölmiðlum. Hann sagði að sér
teldist til að 13 karlar væru á móti 2
konum í stöðum frétta- og ritstjóra á
íslenskum fjölmiðlum.
Að loknum fjörlegum framsöguer-
indum tóku við umræður þar sem því
var m.a. velt upp hvort íslenskir fjöl-
miðlar ættu að setja sér sérstaka
jafnréttisstefnu og nota sem tæki til
að geta unnið markvisst að því að
auka hlut kvenna í fjölmiðlum.
Fundur Femínistafélagsins var
hluti af röð funda sem félagið nefnir
„Hittið“ og haldnir eru fyrsta þriðju-
dag hvers mánaðar.
Ekki aðeins við fjöl-
miðlafólk að sakast
Morgunblaðið/Golli
Konur eru í minnihluta viðmælenda í fjölmiðlum en þær voru í meirihluta á
fundi Femínistafélagsins um konur og fjölmiðla á Sólon á dögunum.
Lítil þátttaka kvenna í umræðuþáttum rædd á opnum fundi
mun stærri en hjá framleiðendum
flugvéla. Þó að ný efni eins og trefja-
plast kæmu til sögunnar myndi það
hafa afar lítil áhrif á álframleiðslu í
tonnum talið á næstu árum, þó að í
einhverjum tilvikum gætu áhrifin
verið meiri á einstaka álfyrirtæki
sem stóluðu mest á viðskipti við flug-
vélaframleiðendur. Álið væri stöðugt
í samkeppni við annað hráefni, tók
Rowley þar sem dæmi framleiðslu á
umbúðum og gluggum. Álið hefði
þurft að víkja þar fyrir plasti og tré
en það hefði ekki haft nein áhrif á
heildarmyndina. Álnotkun á öðrum
sviðum hefði aukist á móti. „Íslend-
ingar þurfa ekki að hafa neinar
áhyggjur af þessu,“ sagði Adam
Rowley og brosti.
Ragnar segir að ef einhver breyt-
ing verði á kaupum flugvélaframleið-
enda á áli muni það gerast á næstu
tuttugu árum. Jafnan hafi tekið lang-
an tíma hjá verksmiðjum eins og Bo-
eing og Airbus að skipta um flugvéla-
tegundir eða hráefni í þær.
„Ef menn hefðu verulegar áhyggj-
ur af þessu þá hefði það haft einhver
áhrif á álverðið. Það hefur hins vegar
ekki verið hærra í mörg ár, sem er
vísbending um að markaðurinn hefur
ekki stórar áhyggjur,“ segir Ragnar.
ADAM Rowley, álsérfræðingur hjá
Macquaire Bank, sagði aðspurður
við Morgunblaðið að álfyrirtækin
hefðu ekkert að óttast samkeppni við
önnur hráefni á borð við trefjaplast
sem t.d. flugvélaframleiðendurnir
Boeing og Airbus hafa verið að þróa
og hyggjast nota í sína framleiðslu á
næstu árum. Undir þetta tekur
Ragnar Guðmundsson, fram-
kvæmdastjóri hjá Norðuráli á
Grundartanga, og bendir á að hlutur
flugvéla í framleiddu áli í heiminum
sé aðeins um 2%.
Adam Rowley sagði að hlutur bíla-
framleiðenda í kaupum á áli væri
Álið þarf ekki að
óttast trefjaplastið
ÞAÐ HEFUR verið misjafnt veður á höfuðborgarsvæð-
inu undanfarið. Stundum hefur sólin skinið og náð að
verma landið og ekki síður hjörtu landsmanna, en þess
á milli hefur kólnað og jafnvel rignt. Sumir hafa orðið
bjartsýnir og sagt að vorið væri að koma, þegar hlýind-
in eru sem mest. Hvað sem því líður hefur verið hægt að
gera margt utandyra sem yfirleitt einkennir sumarið.
Eitt af því er að setjast úti í góða veðrið og lesa blöðin.
Morgunblaðið/Ásdís
Blöðin lesin í blíðvirðinu