Morgunblaðið - 02.04.2004, Qupperneq 34

LISTIR
34 FÖSTUDAGUR 2. APRÍL 2004 MORGUNBLAÐIÐ
NEMENDUR í Verkmenntaskól-
anum á Akureyri eru heppnir að fá
jafn reyndan og fjölhæfan leikstjóra
og Maríu Sigurðardóttur til þess að
setja upp hjá sér en hún leikstýrði
Honk þegar söngleikurinn var sett-
ur upp í Borgarleikhúsinu. Honk er
ljómandi fallegur söngleikur um
Ljóta andarungann þar sem móð-
urást og tryggð eru í forgrunni
ásamt hinum sígilda boðskap æv-
intýrisins að fegurðin komi innan
frá. Nemendur VMA búa einnig að
flinkum tónlistarstjóra, Arnóri Vil-
bergssyni, sem stjórnar nú tónlist-
inni hjá leikfélaginu í þriðja sinn á
jafnmörgum árum. Hann hefur með
sér tónlistarmenn úr röðum nem-
enda og kennara skólans í sjö
manna fyrirtaks hljómsveit sem
leikur á hliðarsviði. Tónlistin er vel
samin og útsetningarnar skemmti-
lega flóknar en lögin eru ekki alltaf
melódísk þó að áheyrileg séu.
Sviðið er skemmtilega nýtt, leik-
myndin er einföld og haganleg og
búningarnir flottir þar sem ósköp
venjulegur fatnaður sem hæfir per-
sónum er notaður og alls kyns húfur
sýna mismunandi dýra- og fuglateg-
undir. Það kemur líka alveg nógu
skýrt fram í textanum hver er
hvaða dýr. Þýðing Gísla Rúnars
Jónssonar er alveg bráðskemmtileg
og orðaleikirnir fyndnir en þó vakn-
ar sú spurning hvort þeir séu ekki
oftast ætlaðir fullorðnu fólki eða
stálpuðum krökkum fremur en þeim
barnahóp sem sýningin virðist ætl-
uð. Það breytir því þó ekki að boð-
skapurinn kemst vel til skila. Eins
og áður sagði er móðurást og
tryggð í forgrunni í söngleiknum og
kemur þetta best fram í fallegu
sambandi andamömmu og ljóta
ungans hennar sem allir aðrir fyr-
irlíta. Val á leikurum í þessi tvö
hlutverk hefur tekist vel. Svein-
björg Smáradóttir geislaði sem
Andrea andamamma og hélt alltaf
einbeitingu sinni sem hin trygga
móðir þannig að auðvelt var fyrir
áhorfendur að tárast og hrífast og
söng hún einnig mjög fallega. Sum-
arliði Páll Ingimarsson sem Ljóti
var fallega ólánlegur, saklaus og
einlægur. Ásmundur Kristjánsson
lék og söng hinn slæga Kisa af
stakri lipurð með einstaka tilfinn-
ingu fyrir líkama sínum. Gísli Freyr
Eggertsson var öruggur og fyndinn
í hlutverki andapabba. Af minni
hlutverkum verður að nefna Jón
Helga Helgason sem lék Geir Vart-
an Froskaþjálfa en hann hvíldi vel í
sínu hlutverki ásamt því að hafa
kómíkina í sér.
Leikfélög framhaldsskólanna
keppast, eins og fleiri, við að setja
upp söngleiki og oft í miklum glæsi-
stíl þar sem kjarninn verður stund-
um að aukaatriði. Leiklistarkrakk-
arnir í Verkmenntaskólanum eru
hugrakkir í vali sínu á söngleik fyrir
alla fjölskylduna. Þó að finna megi
að sjálfsögðu að um byrjendur er að
ræða þá hefur Maríu Sigurðardótt-
ur tekist að leiða krakkana á braut
sannrar listsköpunar því að sýning-
in skilur eftir sig tilfinningu um það
sem máli skiptir í lífinu; eitthvað
fallegt og satt.
Móðurást
LEIKLIST
Leikfélag VMA
Höfundar: George Stiles og Anthony
Drewe. Leikstjóri: María Sigurðardóttir.
Tónlistarstjóri: Arnór Vilbergsson. Þýð-
andi: Gísli Rúnar Jónsson. Sýning í Gryfj-
unni í VMA, 27. mars, 2004
HONK
Hrund Ólafsdóttir
Í SJÓNARHORNI Listasafns Íslands verður
sýning Rögnu St. Ingadóttur opnuð í dag, en
rýmið er í tveimur sölum á neðstu hæð safnsins.
Útgangspunktur sýningarinnar er naflar – í
öðrum salnum er innsetning sem samanstendur
af rúmlega 70 ljósmyndum af nöflum og nokkr-
um speglum, hengdum í lítilli hæð, en í hinum
salnum er myndbandsverk, þar sem naflar
koma einnig við sögu. Sýningin hefur orðið til á
nokkrum árum, að sögn Rögnu, og á eftir að
halda áfram að þróast. „Ég ljósmynda vini,
vandamenn, fólk sem ég hitti, með imbamynda-
vél. Svoleiðis myndavélar eru venjulega notaðar
til að taka fjölskylduljósmyndir og þá er það yf-
irleitt andlitið sem er aðalatriðið. En ég tek
myndir af naflanum,“ segir hún um tilurð sýn-
ingarinnar. „Það sama er að segja um hvernig
ég hengi speglana, þar sér maður aldrei andlit-
ið. Speglarnir hafa ennfremur það hlutverk að
gera áhorfandann að hluta af rýminu og verk-
inu sjálfu.“
Mikilvægt að geta hlegið
Myndbandsverkinu í innra salnum fylgir
hljóðverk, sem í fyrstu virðist afar persónulegt.
Í ljós kemur þó að þar er einungis um að ræða
mæði Rögnu sjálfrar eftir mikinn og djúpan
andardrátt. „Þessi sýning vekur strax hugsanir
hjá áhorfendum um einhverskonar nánd eða
innileika, og það er sérstaklega þannig með
hljóðverkið í þessum sal, þó að það hafi í raun
ekkert með neitt slíkt að gera. Áhorfandinn
kemst að einhverri niðurstöðu um hvað það er,
á meðan ég leik mér að því að gera eitthvað
sem ég veit að hann kemur til með að misskilja.
Þetta er bara ég að anda og hljóðið kemur
svona út af því að ég er búin að anda svo mikið
að ég er orðin móð og másandi. Þetta er auðvit-
að írónía, sem mér finnst mjög mikilvægt að sé
til staðar í verkum mínum. Að maður geti haft
gaman af þessu og hlegið að sjálfum sér.“
Ragna hefur notað þessa smáatriðakenndu
sýn á viðfangsefnið í fleiri verkum. Fyrir
nokkru var hin norska Bergen útgangspunkt-
urinn í verki hennar. „Þar tók ég líka ljós-
myndir af bænum, en þær sýndu einungis hluta
af húsum, af götunni, af himninum og vatninu.
Það sama geri ég nú með líkamann.“ Hún legg-
ur áherslu á að um ljósmyndasýningu sé alls
ekki að ræða. „Ég fer heldur ekki og verð mér
úti um nafla, heldur þegar aðstaða kemur upp
og ég er í stuði til þess, bæti ég nöflum í safnið.
Ég hef notað þá áður og kem til með að nota þá
áfram í verkum mínum. Þeir eru því lifandi
partur af mínu lífi.“
Engin naflaskoðun
Þegar naflar eru útgangspunkturinn á sýn-
ingu, liggur beint við að spyrja listamanninn
hvort hugtakið naflaskoðun tengist verkinu á
einhvern hátt. „Í raun og veru ekki,“ svarar
Ragna. „Fólk má auðvitað túlka það þannig ef
því dettur það í hug, en ég er fyrst og fremst að
skemmta mér þegar ég vinn að þessari sýningu.
Það er skemmtilegt að sjá hvernig fólk bregst
við þegar ég bið það að fá að ljósmynda nafla
þess, sumir eru komnir úr áður en ég veit af,
aðrir fara varlegar og sumir alveg þverneita.
Það er líka athyglisvert að finna fyrir hve
marga naflinn er prívat, því þó að stelpurnar í
dag gangi um með bera nafla, þá virðist naflinn
ennþá vera fyrirbæri sem fólk vill halda fyrir
sig.“
Sýning Rögnu verður opnuð kl. 17 í dag og
stendur til 2. maí.
Naflinn tekinn til skoðunar
Morgunblaðið/Ásdís
„Það er skemmtilegt að sjá hvernig fólk bregst við þegar ég bið það að fá að ljósmynda nafla þess,
sumir eru komnir úr áður en ég veit af, aðrir fara varlegar og sumir alveg þverneita,“ segir Ragna St.
Ingadóttir myndlistarmaður, sem opnar sýningu í Sjónarhorni Listasafns Íslands í dag kl. 17.
SAFN, Laugavegi 37, verður lokað í
apríl. Það opnar á ný laugardaginn 1.
maí með sumarsýningu og einkasýn-
ingu Margrétar Blöndal. Þá er sýn-
ing Finns Arnars, „Cod“, framlengd
til 9 maí.
Vefsvæði Safns er á slóðinni
http://www.safn.is
Safn lokað
í apríl
♦♦♦
KARLAKÓR Reykjavíkur, Karla-
kór Selfoss, Karlakór Keflavíkur,
Karlakórinn Fóstbræður, Karla-
kórinn Stefnir, Karlakór Hreppa-
manna og Karlakórinn Þrestir
minnast þess með dagskrá í dag
að þá eru liðin 150 ár frá fyrsta
opinbera samsöng á Íslandi. Þá
voru fyrstu opinberu tónleikar
sem haldnir voru á Íslandi.
Tónleikarnir áttu sér stað 2.
apríl 1854 á Langa loftinu í
Lærða skólanum, sem nú er
Menntaskólinn í Reykjavík, og
var söngurinn framfærður af
skólapiltum undir stjórn Péturs
Guðjónssonar, þáverandi org-
anista við Dómkirkjuna í Reykja-
vík.
Sagt er m.a. frá þessu í ævi-
minningum Árna Thorsteinssonar
tónskálds, Hörpu minninganna.
Dagskráin hefst í Suðurgötu-
kirkjugarði kl. 18. Þar munu kór-
arnir sameinast í söng og lagður
verður blómsveigur að leiði Pét-
urs Guðjónssonar. Einnig mun
Lúðrasveit Reykjavíkur leika. Að
því loknu munu kórarnir sjö með
hátt í þrjú hundruð söngmönnum
marsera með Lúðrasveit Reykja-
víkur í broddi fylkingar niður
Suðurgötu og inn Vonarstræti, að
Lækjargötu og að Mennta-
skólanum í Reykjavík þar sem
kórarnir munu sameinast í hátíð-
arkór fyrir framan skólann. Þess
verður minnst í söng að þar áttu
fyrstu tónleikarnir sér stað fyrir
réttum 150 árum.
Tónleikar í Langholtskirkju
Frá Menntaskólanum í Reykja-
vík halda kórarnir í Langholts-
kirkju þar sem efnt verður til há-
tíðartónleika kl. 20. Á efnisskrá
eru hefðbundin íslensk karla-
kóralög og lýkur tónleikunum
með samsöng allra kóranna.
Morgunblaðið/Kristinn
Karlakór Reykjavíkur með stjórnanda sínum, Friðrik S. Kristinssyni. Hann minnist þess í dag, ásamt fleiri karla-
kórum, að 150 ár eru liðin frá fyrstu samsöngstónleikunum sem haldnir voru hér á landi.
Karlakórar minnast
forgöngumanna
 Endurbætari/38
LEIKRITIÐ Eldað með Elvis hefur
verið sýnt fyrir fullu húsi í Loftkast-
alanum frá áramótum. Frumsýning
verður á Akureyri í kvöld. Þegar er
uppselt á allar fyrirhugaðar sýning-
ar og hefur verið bætt við aukasýn-
ingu fimmtudaginn 8. apríl kl. 16.
Miðar á þá sýningu eru þegar farnir í
sölu. Hátíðarsýning verður miðviku-
daginn 7. apríl að viðstöddum höf-
undi verksins Lee Hall sem einnig
skrifaði handritið að kvikmyndinni
um Billy Elliot.
Í Eldað með Elvis segir frá því að
þegar lamaður eiginmaður, sem áður
var Elvis-eftirherma, ófullnægð eig-
inkona hans og brjóstgóð dóttir,
kynnast ósköp venjulegum deildar-
stjóra hjá Myllunni, er fjandinn laus.
Leikarar eru Álfrún Örnólfsdóttir,
Steinn Ármann Magnússon, Friðrik
Friðriksson og Halldóra Björnsdótt-
ir. Þýðandi er Hallgrímur Helgason
og leikstjóri er Magnús Geir Þórð-
arson.
Uppsetningin er samstarfsverk-
efni Menningarfélagsins Eilífs og
Leikfélags Akureyrar.
Morgunblaðið/Eggert
Steinn Ármann Magnússon í hlut-
verki sínu í Eldað með Elvis.
Eldað með
Elvis nyrðra