Vísir - 29.06.1981, Side 20

20
ESTÉE LAUDER
Miss Georgia Psillider
sérfræðingur frá
Estée Lauder
verður til viðtals
og leiðbeiningar um
val á snyrtivörum
frá Estée Lauder,
miðvikudaginn
l. júli-
Snyrtistofan Maja,
Bankastræti 14
Ath. siðasti dagur
Komið, verslið og þiggið glæsilega
gjöf að auki.
Múlar
Ármúli
Síðumúli
Suðurlandsbraut
Fálkagata
Aragata
Hörpugata
Þjósárgata

BLAÐBURÐflR-
FöLKóSKASR
Afleysingar
Nes II frá 1-15/7
Barðaströnd
Látraströnd
Vesturströnd
Víðimelur júlí og ágúst
Víðimelur
Reynimelur
Nes III frá 6/22/7
Selbraut
Skerjabraut
Sæbraut
Sjón cr sögu ríkari
Myndir í smáauglýsingu
Sama verö
Shhinn er 86611
ASKKIFENDUk!
Vinsomlegost
LÁTID AFGREIÐSLU
VÍSIS VITA
ef bloðið berst ekki
SIMI 8-66-11 ,
virko daga til kl. 19,00 '
lougardogo til kl. 10,00
VÍSIR
Mánudagur 29. júní 1981
Saga al ávisanaheftl:
Jón á Völlum skrifar:
„Nei, þvf miöur. Ég get ekki
tekiö viö svona stórri ávisun.
— Já’, en hún er aöeins upp á
200 krónur. Stærsti seöillinn er
500 krónur, — þiö skiptiö jú hon-
um.
— Það er sama. Þetta er ávis-
un stíluðá banka Uti á landi. Þú
getur í hæsta lagi skrifað 50
krónur, miðinn kostar 22 krón-
ur.
— En ég á svo fá ávisanablöö
eftir...
— Þaö er alveg sama”.
Þetta samtal átti sér stað viö
miðasölu Stjörnubiós, ekki alls
fyrir löngu, en gætí hafa veriö
viö sölulúgu eöa söluborö
margra annarra bióa, verslana,
söluturna eða annarra álika
staöa, þar sem einhver peninga-
viöskipti eiga sér staö. Undir-
ritaður, kominn utan af landi i
fri, með hýru vetarins tryggi-
lega geymda i bankahólfi langt
úti á landi, þvi „þaö er svo
hættulegt aö hafa svo mikla
peninga i vasanum”. Ég var þvi
eðlilega meö ávisanahefti i
þeirri trU að þaö væri góöur og
gildur gjaldmiðill. En ekki leið á
löngu þar tij annaö kom í ljós.
Út Ur augum verslunarfólks,
sem stóö gegnt mér hinum meg-
in viö boröiö skein: „Hann er
Jón á Völlum segir m.a. i bréfi sinu: „Ég var eðlilega með ávisana-
hefti i þeirri trú að þaö væri góöur og giidur gjaldmiöiil. En ekki leið
á löngu þar til annað kom i ljós.”
svo tortryggilegur þessi, ég get
ekki tekiö viö 100 króna ávlsun
frá honum, auk þess bannar
„stjórinn” það”. Upphátt:
„Farðu i banka og skiptu
ávfsuni'nni þar”.
NU, i bankanum : „Nei, Seðla-
bankinn skiptir ekki ávisunum,
sem gefnar eru Ut á sparisjóð-
ina.”
I framhaldi af þessu spyr ég:
1. Til hvers eru ávisanahefti? 2.
Hverseiga þeir að gjalda, sem á
landsbyggöinni bUa og bregöa
sér f bæjarferö? 3. Til verslana
og annarra, sem viö ávisunum
taka: Ef þið eruð hrædd um aö
um ávfsanafölsun sé að ræöa þvi
biðjið þið þá ekki um persönu-
skilriki? Þaö er sjálfsagt aö
verða við þeirri bón, en allt of
litiö gert að þvi.’
ERU ÁVISANIR EKKI
GILDUR GJALDMHDILL?
flllip landsmenn takl
biskupskjðri
páttí
B.H. hringdi:
„Mig langar til að leggja orö i
belg f sambandi viö biskups-
kjör, sem nU er á næsta leyti.
Eins og kunnugt er kjósa rUm-
lega hundraö manns biskup yfir
Islandi, þ.e. prestlærðir menn
og örfáir leikmenn. Mér fyndist
mun eölilegra aö öll þjóðin fengi
að kjósa biskup sinn þvi að
sjálfsögðu er biskupsembættiö
eitt áhrifamesta embætti lands-
ins. Mér finnst nUverandi skip-
an kosninganna bera keim af
miðaldarhugsunarhætti. í nU-
tíma lýöræöisþjóöfélagi eiga
allir rétt á aö taka þátt i aö velja
æðsta mann islensku þjóökirkj-
unnar. Eða er þetta merki þess
aö kirkjan er enn að verulegu
leyti lokuö stofnun, sem vill
halda leikmönnum fyrir utan
sin mál?
Er hér ekki um að ræöa mót-
sögn á þessum opnu frjálslynd-
istimum?
SVR Þarf
að athuga ýmlslegt
Gömul nöldurskjóöa er óhress meö suma gesti biöstöðvarinnar á
Hlemmi.
Gömul nöldurskjóða
hringdi:
„Ég hef lengi búib á fclandi en
nýlega kom ég heim frá Dan-
mörku meö systur mina og ætl-
aði að sýna henni landið. En hún
hefur oröiö steinhissa á sumum
hlutum og ætla ég aö nefna ör
fáa.
I fyrsta lagi þá fórum við
systurnar í strætó og á meðan
bi'lstjórinn var að keyra hékk
yfir honum ung og falleg stUlka,
sem var aö tala viö hann. Viö
sáum aðbílstjórinn var rétt bU-
inn að gleyma sér og þarna
skapaöist því stór hætta því að
vagninn varfullur af farþegum.
Eitthvaö þessu likt yröi aldrei
liöiö I Danmörku. 1 ööru lagi vil
ég nefna hina annars fallegu
biöstööSVRá Hlemmi. En inni i
henni er margt sem betur mætti
fara. Þarna sitja fyllibyttur án
þess að nokkur geri viö þaö
athugasemdir og siðan er jafn-
Ferðalangur skrifar:
„Ég get ekki oröa bundist
eftir aö hafa farið i ferðalag um
landiö. Það er nær sama hvar
maöur kemur, alls staöar virö-
ist hreinlætisaöstööunni vera
óbótavant i' meira lagi. Sums
staöar vantar salernispappir,
vel sópaö á fæturna á manni, ef
maöur óvart stendur fyrir
hreingerningafólkinu. Það er
ekki hægt að bjóöa manni upp á
svona. Og að sfðustu vil ég
minnastá allt bréfadraslið, sem
kemur frá pulsuvagninum á
annars staöar handþurrkur,
sápur, og svo mættí lengi tdja.
Þá er salerni á mörgum veit-
ingastöðum svo óþrifaleg aö
manni hreint blöskrar þegar
maöur kemur þar inn.
Mér datt í hug, þegar ég var á
ofangreindu feröalagi, hvort
ekkert eftirlit væri haft meö
Lækjartorgi. Það er hræöilegt
að horfa upp á þetta og vona að
einhverjar ráðstafanir verði
gerðar til að bæta Ur þeim leið-
indum, sem fjUkandi pulsubréf
skapa á aðaltorgi bæjarins.”
veitingasölunum við þjóöveg-
ina. Það erengu Hkara en að svo
sé ekki, en salerni og aörir
hlutar staðanna þrifnir eftir
hendinni. Og þar sem fjölmarg-
ir koma viö á slikum stöðum,
má nærri geta hvers lags smit-
hætta getur stafaö af ónógum
þrifnaði. Ég vona aö eigendur,
sem geta tekiö þetta til sin sjái
sóm a sinn í þvi aö bæta úm bet-
ur.
Meö þökk fyrir birtinguna”.
Hræöilegur sóðaskapur á
mðrgum veitlngaskálanum