Tíminn Sunnudagsblað - 23.03.1969, Side 3

Svona dýr er ekki til, sagSi stúlka, sem kom i
dýragarS og sá gíraffa í fyrsta sinn. En hefSi
henni ekki orSiS orSfall, ef hún hefSi séS fiska
kiifra í tré eSa skriSa í tígulsteinahrúgu?
Fyrir 25 árum kom til Stokkhólms leirköggull sunnan úr
Afríku. MeS hann var fariS í lagardýrasafniS, og þegar hann
var látinn í vatn, synti út úr honum lítill og sprettharSur
fiskur, er lengi hafSi hvílrt: Lungnafiskur.
pURBUR Mkff-
0$pmm
Fenjalöndin afrísku eru heim-
kynni lungnafiska. Þeir eru á
sveimi um regntímann, fengsæl-
ir á maSka o. fl. Þegar þornar
um, leggjast þeir fyrir í leirnum.
Lungnafiskurinn grefur sig f
leSjuna. Hann lifir þar á hold-
um sínum, og loft fær hann í
gegn um roSiS. SundblaSran
gegnir hlutverki lungna.
Þegar regntíminn kemur á ný,
fer þessi skrítni fiskur aS anda
meS tálknunum. Hann fer á
kreik i fæSuleit og byrjar aS
fita sig eftir sultinn.
Á þurru land! spyrnir klifurfisk-
urinn sér áfram meS sporSinum
og göddum á kviSuggum. Hann
er léttfær, og kemst hátt upp f
pátmatrén á sikammri stundu.
í fúlum lænum hitabeltisland-
anna er annar undarlegur fisk-
ur. Hann skríSur á land og klifr-
ar í trén. í höfSi klifurfisksins
er einkennilegur vatnsbelgur,
sem varnar því aS tálknin þornl.
Afríkumenn veiSa klifurfiskinn
á þurru landl, enda er hann sér-
staklega hentugt nestl á lang-
ferSum. Þeir láta hann i rakt
lauf í körfu sinni og hafa þar
nýmetl, er kemur i náttstaS.
TÍMINN - SUNNUDAGSBLAÐ
243