Íslendingaþættir Tímans - 08.04.1970, Blaðsíða 1
». TÖLUBL. — 3. ÁRG.
MIÐVIKUDAGUR 8. APRÍL
RAGNHILDUR LEVl PÁLSDÓTTIR
Fædd 15. jan. 1895.
Dáin 13. febr. 1970.
Þann 13. febr. s.l. lézt í Landa-
kotsspítala Ragnhildur Levi Páls-
dóttir húsfreyja að Kleppsvegi 20
hér í borg. Var hún eiginkona Jóns
^igtryggssonar fyrrum fangavarð-
ar og síðar lengi dómvarðar I
Hæstarétti. Þessarar merku hús-
Jnóður og jafnframt vinkonu fjöl-
skyldu minnar um áratugi er mér
hæði ljúft og skylt að minnast í
stuttu máli.
Ragnhildur fæddist að Heggstöð
U!m við Húnaflóa 15. janúai 1895
°g átti því full 75 ár að baki að
t«iðarlokum. Foreldrar hennar
v°ru þau merku hjón: Páll Leví
Jónsson, lengi bóndi og hrepp-
stjóri að Heggstöðum, og kona
hans, Ingibjörg Sigríður Halldórs-
úóttir. Bæði voru þau hjón af
styrkum stofnum runnin, hans úr
Húnaþingi og hennar af Álftanesi
syðra. Var Páll sonur Jóns bónda
að stórbýlinu Söndum í Miðfirði,
Jónssonar bónda að Tungukoti.
En faðir Ingibjargar var Halldór
hóndi í Haugshúsum á Álftanesi,
Jörundssonar bónda að Hliði, Jör-
hndssonar ríka, bónda og hrepp-
stjóra sama staðar. Vegna örðugr-
a,r lífsbaráttu fjölskyldunnar hvarf
tngibjörg ung að höfuðbólinu
Bessastöðum. Ólst hún þar upp til
^nanndóms- og þroska hjá þjóð-
skörungnum Grími Thomsen og
Jakobínu konu hans. Hefur Ingi-
hjörg vafalítið borið svipmót þess
fórsturs með sér út í lífið.
Ein í hópi 5 systkina, er á legg
komust, ólst Ragnhild'ur upp í föð-
Urgarði. Var æskuheimili hennar
að Heggsstöðum þekkt að reglu-
^wi, atorku og hvers konar þrifn-
aði. Mun húm því ung hafa lært
®ð beita hug og hönd við margvís-
‘®g störf og fara vel með allt það,
Sem henni var trúað fyrir. Og
með því að hún var eldri systir
af tveimur, mun húshaldið
snemma hafa kallað á krafta henn
ar til aðstoðar og úrbóta. Þaðan
komu henni starfshæfnin, hirðu-
semin og snyrtimennskan, sem
voru aðalsmerki hennar allt lífið.
Næst yngst var hún systkina sinna,
og er nú annað í röðinni, sem
kveður þennan heim.
Þótt æskuheimilið væri bjart,
hindraði það ekki eðlilega útþrá
hinnar ungu dóttur. Hún vildi sjá
og læra fleira en myndarlegt
sveitaheimili gat látið henni í té. í
Kvennaskólann í Reykjavík settist
hún því aðeins 18 ára gömul. Lauk
hún prófi þaðan eftir árs skemmri
skólavist en fjöldinn, tók tvo bekki
saman á einum vetri. Lýsir það
vel námshæfni hennar og ákveðni
við að ná settu marki. Næsta árið
gekk hún svo í hússtjórnarskóla í
Reykjavík. Varð því hin unga mær
frá Heggstöðum á flestan hátt vel
undir lífið búin. Að loknu hús-
stjórnarnámi var Ragnhildur 2 ár
skrifstofumær hjá Ragnari bróður
sínum, er þá rak verzlun hér í
Reykjavík. Að þeim liðnum vann
hún nokkur ár á Bæjarskrifstof-
um Reykjavíkur við almenna við-
urkenningu fyrir starfshæfni og
frábæra reglusemi. En vorið 1924
urðu straumhvörf í lífi hennar. Þá
réðst hún bústýra að Hjarðarholti
í Dölum, sennilega farin að þreyt-
ast við setuna á skrifstofustólnum.
Þar varð þá bústjóri ungur búfræð
ingur, Jón Sigtryggsson frá Fram-
nesi í Skagafirði. Hafði hann stund
að nám hérlendis og síðar við lýð-
háskólann á Askov í Danmörku.
Felldu þau Ragnhildur og Jón
brátt hugi saman og gengu að eig-
ast 17. maí árið 1925. Næsta ár
voru þau hjón búsett á Hofsósi,
þar sem Jór hafði á he..Ji for-
stöðu og kennslu við unglingaskól
ann á staðnum. Síðar höfðu þau
um skeið bólfestu á Sauðárkróki.
En vorið 1929 fluttu þau hjón al
farið til Reykjavíkur og áttu hér
dvöl og heimili æ síðan. Varð Jón
þá fangavörður við Hegningarhús-
ið, og hélt því starfi óslitið til 31.
des. 1947. Frá 1. jan. 1948 gerðist
hann svo rdómvörður í Hæstarétti
og hafði það starf á hendi til 1.
júlí 1959.
Þær urðu óneitanlega langar og
farsælar samvistir þeirr. hjóna
eða rúmlega 45 ár. Og allan þann
tíma stóð Ragnhildur örugg
og traust við hlið manns síns til
hinztu stundar. Engan veginn fóru
þau þó varhluta af þungum raun-
um þessa lífs. Efnisbörn sín tvö
af fimm misstu þau hjón óvænt á
ungum aldri. Voru þau einkason-
urinn, Páll Leví, er lézt 12 ára,
og dóttirin Guðný, er dó á fimmta
aldursári. Umsjón og dvölin í
Hegningarhúsinu reyndi og mjóg
á þrek þeírra og þolgæði. Þar
voru þau mörg ár í rauninni stað-
bundnustu fangarnir, sem hvergi
MINNING