Íslendingaþættir Tímans - 08.04.1970, Blaðsíða 32

MINNING
Guðmundur Halldórsson
frá Reyni í Innra-Akraneshreppi
Á nýársdag andaðist í sjúkra-
húsi Vestmannaeyja, Guðmundur
Halldúrsson frá Reyni í Innra-
Akraneshreppi, 78 ára að aldri.
Hafði hann verið við Iélega heilsu
síðustu árin.
Guðmundur Halldórsson fædd-
ist 3. mai, 1892 að Reyni, sonur
Halldórs Ólafssonar bónda þar og
síðari konu hans Þórlaugar Sig-
urðardóttur. Á Reyni ólst Guð-
mundur upp f stórum systkina
hópi þar til um fermingu að fað
ir hans lézt. Fór hann þá að Eyri
í Svínadal til hjónanna Ólafs Ólafs-
sonar og Þuríðar Gísladóttur en
Þuríður var systir Þrúðar konu
Halldórs, bróður Guðmundar. Á
Eyri var hann til tvítugsaldurs og
tók mi'kla tryggð við þann stað og
það góða fólk og hélzt sú vinátta
alla tíð. Um tvítugt flutti hann
með móður sinni til Reykjavíkur.
Bjuggu þau fyrst að Bergstaða-
stræti 24 þar til Guðm-undur festi
kaup á litlu húsi að Urðarstig 6b,
þar sem þau bjuggu um langt ára
bil. Guðmundu-r vann alla tíð með-
an hann var í Reykjavik hjá Eim
skipafélagi íslands. Þórlaug móðir
Guðmundar var heilsulítil kona og
þar kom að Sigrún hálfsystir Guð-
mundar kom frá Akranesi til að
annast um stjúpu sína og bróður.
Var oft ful'lsetið i litla húsinu, þeg-
ar skyldulið og vinir komu til
Reykjavíkur, en þó 3 húsplássið
væri lítið, var þar nóg hjartarúm.
Man óg vel þegar óg kom til
Reykjavíkur í fyrsta sinn með
örnmu, hvað okkur var vel fagnað
af Iitlu konunni með silfurhvíta
hárið og systkinunum Guðmundi
og Sigrúnu. Þekkti ég þau þó vel,
því Þórlaug var heima hjá mömmu
og pabba fyrst eftir að afi dó, en
þá var hún veik. Var hún þá flutt
á kviktrjám, sem svo voru kölluð,
frá Reyni inn að Kjalardal þar
sem foreldrar mínir bjuggu þá.
Heyrði ég oft um þetta talað.
Árið 1938 kvæntist Guðmundur
Lilju Guðmundsdóttur frændikonu
sinni úr Vestmannaeyjum og gekk
þá í söfnuð Aðventista. Þau fluttu
til Vestmannaeyja upp úr 1940.
Síðar skildu leiðir þeirra, en Guð-
mundur ílentist í Vestmannaeyj-
um og stundaði skósmíði. Kom
hann jafnan í suimarleyfum sínum
og heimsótti systkini sín, frænd
fólk og vini. Fór hann þá alla jafna
upp að Eyri, þvi þar var hon
um allt svo kært, bæði fólk og
umhverfi.
Þegar ég lít yfir líf Guðmundar
frænda mins, nú þegar hann er
allur, verður mér fyrst fyrir að
minnast hver völundur hann var í
höndunum. Engrar menntunar
naut hann á því sviði. Hattn smíð
aði af mikilli snilld úr kopar og
eir og öðrum málmum ýmsa
hluti. Gaf hann þá jafnan vinum
sínum, en þessir hlutir eru hin
mestu völundarsmíð. Var þetta
tómstundavinna hans. Annað það
sem einkenndi hann, var hvað
hann var barngóður. Hann eignað-
ist ekki böm sjálfur, en hann
hændi til sín öll börn. Er mér
minnisstætt myndasafn, sem hann
var jafnan með og var að láta fram
kalla hér á ferðum sínum. Voru
það myndir af vinum hans, börn-
unum 1 Vestmannaeyjum. Voru
það böm vina hans, en hann átti
því láni að fagna að kynnast þar
góðu fól'fci, bæði þar sem hann
vann og bjó og hjá söfnuðinum,
en hann var einlægur trúmaður
og setti Alt sitt traust á himna-
föðurinn og fól honum umsjá sína,
en hirti lítt um að safna veraldar-
auði.
Er obkur frændfólki hans ljúft
og skylt að þakka söfnuði Aðvent-
isfta í Vestmannaeyjum fyrir alílt,
sem hann hefur gert fyrir hinn
látna, sem bjó svo langt frá sínu
fóM, enda systkini hans öll dáin,
nema hálfsystir hans Kristín 100
áira, sem dvelst á Elliheimilinu á
Alkranesi, en með þeim systkinum
voru jafnan miklir kærleikar og
uimhyggja. Einnig er Bogi albróðir
hans á lífi á áttræðisaldri. Hann er
ekkjumaöur og dvelst norður
í landi hjá fósturdóttur sinni.
Fyrir allmörgum árum fékfc
Guðmundur sál. aðkenningu af
slagi og náði sér ekki eftir það.
Var hann til skiptis á sjúkrahús-
inu og Elliheimilinu í Vestmanna-
eyjum og naut þar hinnar beztu
aðhlynningar. Við viljum þakka
ölliu starfsliði þessara stofnaua fyr
ir alla veitta umönnun á hinum
látna, þar sem fjariægðin gerði
okfcur ókleift að fylgjast með líð-
an hans sem skyldi. Einnig viljum
við þakka öilu því góða fólki, sem
hann kvnntist í Vestmannaeyjum,
sem reyndist honum sannir vinir
til síðustu stundar. Biðjum við al-
góðan guð að blessa ykkur öll og
leiða ykkur og ykkar byggðalag til
farsældar um alla framtíð.
Svo að síðuistu vil ég kveðja þig
kæri frændi með þessurn línum.
Ég vil þakka þér fyirir alar góð-
ar stundir, sem ég átti á heimiU
þínu og Sigrúnar systur þinnar og
alla þína tryggð við okbuir öll fyrr
og síðar. Bið ég aigóðan guð að
leiða þig á sínum vegum um alla
eilífð.
Vertu í faðmi frelsarans,
falinn allar stundir.
Vængjaskjóli væru hanis
vaktu og isofðu undir.
Blessuð sé minning þín.
Fanney Gunnarsdóttir.
32
ÍSLENDINGAÞÆTTIR