Íslendingaþættir Tímans - 20.06.1970, Blaðsíða 8

MINNING
Kristín Þórarinsdóttir
frá Látrum
fædd 8. des. 1927
dáin 1. marz 1970
Þegar bekkjarbróðir minn og
góðvinur til margra ára, Guðfinn-
ur Magnússon, tjáði mér nokkru
fyrir andlát konu sinnar, hver
hennar líðan væri og hvað færi
hennar sjúkdómi, kom mér í hug
hið eldforna stef:
En Heljar grind
heyrði ek á annan veg
þjóta þunglega. . .
/
Vissum við þá báðir hvað að fór.
Kristín fæddist á Látrum í Mjóa-
firði í Vatnsfjarðarsúk-n og þar
upp alin hjá föður sínum og ömmu
er veitti búi þar forystu innan-
húss, því móðir Kristínar andaðist
stuttu eftir fæðingu hinnar litlu
og einu dóttur þeirra hjóna, -- er
seinna erfði nafn móðurinnar:
Kristín Guðrún. Speglast greini-
lega í þessu atriði, nafngiftinni,
menningarleg afstaða og þjóðleg.
hins mikla greindar og sagna-
manns, Þórarins, föður hennar,
bónda á Látrum Helgasonar bónda
þar frá 1876, Einarssonar. En móð-
ir Kristínar héitinnar og alnafna
var Runólfsdóttir bónda í Hevdal
árin eftir að tími vannst til og
ekki sízt eftir að hann var orðinn
biindur.
Hann -gerði ekki háværar kröfur
til lífsins, sjálfum sér til handa.
En þær kröf-ur, sem lííið ge-rði til
ham-s, uppfyllti hann rneð þjónustu
o-g hógværð, trúmennsku og sam-
vizkusemi. Og þess ve-gna eru
minningarnar, sem við öll eigum
og geymum um hann, hlýjar og
bjartar eins og sólskinið. Hann
kvaddi jarðlífið sáttur við allt og
alla. Og hom-um fylgja þakkir og
kveðj-ur sonar og fósturbarna,
venzlafólks og vina, inn í sólskin
hins nýja dags.
Sveinn Víkingur.
Jónsso-nar. Má af þessu öllum ljóst
verða að traustar ættir stóðu að
hinni látnu konu og var henni
enda svo farið sjálfri að allc tal
hennar og fas var traustvekjandi
í hvívetna.
Umhyggj-u móður naut Kristín
aldrei eins og ljóst verður af áður
sögðu, en u-mönn-unar ömmu sinn-
ar varð hún aðnjótandi frá fyrstu
tíð, en hennar, Guðrúnar Guð-
mundsdóttur frá Heydal missti við
1933. En ekki missti Kristín heit-
in þar með móðurlega umsjá því
faðir hennar -gekk um svipað leyti
að eiga seinni ko-nu sína Hjálm-
f-ríði Bergsveinsdóttur o-g það
sagði mér hin látna sjálf að hún
hefði verið sér hin bezta f alla
staði og bar jafnan til hennar hlýj-
an hug. Mun Kristín hafa verið
7—8 ára er hún ei-gnaðist Hjálm-
fríði fyrir stjúpu. Þgð fer að lík-
u-m, en sannreyndist fyrir þeim er
til þekktu, að Kristín heitin var
hin mesta fróðleiksmanne-skja og
vel að sér á margan hátt. Nám
stundaði hún í Héraðsskólanum á
Laugarvatni og lauk þaðan prófi,
en einnig er hún við nám i Hús-
mæðraskóla Reykjavíkur. Eftir að
hafa unnið við verzlunarstörf i
Reykjavík kemur hún heim að
Látrum o-g verður fyrir búi hjá
föður sínum um fjögurra ára
sikeið, en þ. 24. á-gúst 1954 þiggja
þau, hún og eftirlifandi eiginmað-
ur hennar Guðfinnur Ma-gnús-
son, vígslu til hjónabands. Maður
hennar á einnig ætt hér úr Djúp-
inu innanverðu. Magnús f. hans
sonur Jóns Eggerts b. á Hraf-na-
björgum, Magnússonar. Móðir Guð-
finns alsystir Einars Guðfinnsson-
ar stórkaupmann-s í Bolungarvík,
kunn ætt úr Djúpinu). Bjuggu þau
á ísafirði og áttu þar hið snyrti-
legasta heimili í alla staði, er jafn-
an var ánægjulegt að lokum á. Var
húsfreyja ávallt glaðvær og fagn-
aði g-estum af alhug, enda gest-
risni í blóð borin. Börnin þrjú
annaðist hún af stakri kostgæf'ni
og móðurlegri umhy-ggju og vildl
allt fyrir þau -gera. Er vissulega að
þeim mikill harmur kveðinn og
sár þeirra söknuður.
Frú Kristín Þórarinsdóttir hafði
mjög jákvæða afstöðu til íífsins I
þeirri merkingu, að hiin var fuil
áhu-ga um ýmis þau störf, er hún
vissi unnin til þurftar og fram-
fara og fylgdist vel með öliu sli'ku.
Ein-kum kom þetta vel frarn, ef um
Djúpið innanvert var að ræða, þó
að auðvitað væri henni Vatnsfjarð-
arsveit kærust. Varð ég þessa oft-
lega var í sambandi við skólamál
o.fl. Var þes-si menningar-
legi áhugi hennar eðlislæg-
ur og fór henni vel, svo
greindri konu sem hún var.
Fyrir hönd allra þeirra sveitunga
vorra er komu á þitt heimili, e-n
það stóð oss öllum jafnan opið,
og nutu þar þæginda og góðs
beina, vil ég í þessum fátækiegu
minningarorðum flytja þér beztu
þakkir vor allra ásamt þeirri bæn
vorri að heimkoma þín hafi orðið
í þeim anda, er vér vitum beztan
Kæri vinur, eftirlifandi eigin
maður hinnar látnu svo og aðrir
nánir aðstandendur, aldurhni-ginn
faðir, bræðurnir Helgi Jóhannes og
R-unólfur Auðunn, Þórarinssynir,
hálf-systkinin þrjú, ég votta ykkur
öllum mína dýpstu samúð með svo
sviple-gt fráfall ungrar eiginko-nu
og systur á bezta aldri, mennirn-
ir álykta e-n guð ræður.. .
Þeim hjónum varð priggja
barna auðið, Ólöf, Guðrún
Brynja og Mag.aús Aldur
í sömu röð: 14, 13 og 12 ára.
Að þeim er mestur sökimðurinn
kveðinn. Móðurmissirinn vr djúpt
í hina gljúpu sál og lítt mótuðu á
viðkvæmu aldursskeiði fyrir og
um fermingu. Megi sá er allt heíur
í sinni hendi vera ykkur skjól og
s-kjöldur á ókomnum árum og
blessa ykkur í þungri þraut.
Sr. Baldur VSJhelmsson
Vatnsfirði N.-fs.
8
fSLENDINGAÞÆTTIR