Íslendingaþættir Tímans - 20.06.1970, Blaðsíða 22

KRISTJÁN JÓNSSON
skósmíðameistari frá Einarslóni
I>að var skari fríðra sveina er
óx úr grasi í byggðarlögunum um-
hverfis rætur Snæfellsfökuls
beggja megin vi'ð aldamótin síð-
ustu. Fagnandi minnist ég þess nu
við hnígandi aldur er mér þá barni
að aldri var í fyrsta sinn leyft að
fara í lögréttir á hausti, til að taka
þátt í þeim dýrðlega fagnaði allra
sveitar manna. Ég leit þá augum
í fyrsta sinni marga hina ungu
kjamamenn úr nágrannasveitun-
um, geislandi af karlmennsku-
þróttá og glæsileika. En þeir eru
flestir horfnir sjónum okkar nú,
aðeins fjögur eða fimm fjörlaus
gamaimenni njóta jarðvistar enn
um sinn, en þeir eru komnir að
fótum fram fyrir aldurssakir. bogn
ir í baki og að mestu horfinn lífs-
þróttur fyrri ára vegna þrotlauss
brauðstrits liðinna áratuga.
Ég geri engum sem les þessi
þankabrot mín það að dul, að mér
er það ofvaxinn vandi að nefna
nöfn nokkurra þessara atgervis-
manna öðrum fremur. En ég
eeita því þó ekki að.ofarlega verða
þeir mér jafnan í huga, Öndvprð-
ingarnir, Gufuskálapiltarnir,
Skarðsdrengirnir og Einarslóns-
bræðumir og ætla ég að sanni sé
næst að láta svo ummælt að vart
myndu vaskari og gjörvulegri
menn upnalast þar í sýslu er þeim
væru jafnir að aldri. Allir voru
þessir ungu og hugdjörfu menn,
arftakar hraustra feðra og mæðra
er þekkt voru um nálæg héruð
fyrir manndyggðir og aðra stóra
hluti. Ee brátt fvrir það har ’’ "r
þessara útbyggðarmanna ekki
hvers dags aðstæður sínar á torg
út.
Og þ^ var nú það.
Og nú er ég kominn að bvi að
kveðií- °inn þessara áminnztu
samfer-* -^anna, þótt allmíöo sé
mér b«* um hönd að gera =Hka
hluti, pö^.,m vanþroska míns á rit-
vellí. En leitast skal þó við að
hteypa úr hlaði reiðskjóta minn-
inganna, þótt harla síðbúinn sé ég
í þá ferð. Sá samferðamainnanna
sem ég nem staðar við að þessu
sinni, er næstsiðasíi Einarslóns
bróðirinn Kristján Jónsson skó-
smíðameistari.
Kristján Guðjón hét hann fullu
nafni og fæddist að Einarsicni í
Breiðavíkurhreppi á fyrsta dag
þorra sem þá bar uppá 23. janúar
1891. Foreldrar hans voru sæmd-
arhjónin Jón Ólafsson bóndi í Ein-
arslóni og Ásgerður Vigfúsdóttir,
bæði komin af kjarnafólki vestur
þar. Kristján fæddist inn í fjöl-
skyldu þar sem samheldnin var
ættarfylgja beggja foreldra hans.
Og þaðan hlaut hann vöggugjöf-
ina beztu, sem var góður skapgerð
areiginleiki. bar sem daglev fram
koma hans vakti í hvívetna traust
og aðdáun samferðamannsins og
bezt dugði honum til brautar"" ’g-
is við brottför hans ungur að ár-
um í leit að menntun og frama.
Bernsku og æskuárin ólst Krist-
ján upp með foreldrum sínum í
stórum systkinahópi þar til
hann fór til skósmíðanáms hjá
Friðjóni Sigurðssyni skósmíða-
meistara í Ólafsvík og lauk þar
prófi með þeim ágætum að ætíð
minntist Friðjón þessa námssveins
síns með bróðurlegum hlýhug og
virðingu.
Að námi loknu vann Kristján
jafnframt iðn sinni að ýmsum
störfum heima og að heiman. Var
hann eftirsóttur starfsmaður sök-
háttprýði sinnar og gjörvuleika til
sálar og líkama, enda ha^piksmað
ur sem lagði gjörva hönd að hverju
verki sem hann vann. Meðal ann-
ars sem geta má var hann skytta
hin bezta bæði á refi sem og önn-
ur dýr, auk þess sem hann var
maður mjög nærfærinn við dýr í
nauðum. og var sem að líkum læt-
ur þakksamlega þegið af sveitar
mönnum, þar sem fátt var slíkra
manna sem höfðu hæfileika til
þeirra hluta.
Á þessum árum kynntist Rrist-
ján hugljúfri og traustri stúlku er
síðar varð ferðafélagi hans til hinn
ar síðustu stundar, Jóneyju Jóns-
dóttur frá Lýsudal í Staðarsveit.
Þau gengu í hjónaband 17. október
1925, og reyndist Jóney manni
sínum hinn traustasti lífsförunaut-
ur sem maður hennar mat að verð-
leikum öllum hlutum ofai. Þau
ungu hjónin fluttu 1 tvíbýli við for-
eldra Kristjáns að Einarsióni jg
bjuggu þar um langt árabil og þ.tr
fæddust dætur peirra sem allar
eru á lífi, en þær eru IngileU Að-
alheiður, Ólíma FriFbjörg, báðar
búsettar í Keflavík og Þórneiður
Guðbjörg sem býr i Bandaríkiun-
um. Áuk þess 5lu bau upp dott-
urson sinn, Jón Ólafssnn.
Þegar tímar liðu fram, þrengdist
mjög um bau í Einarslóni og þar
að kom að þau fluttust búferlum
að Kirkjuhóli í Staðarsveit. fæð-
ingarsveit Jóneyjar. En þeirra bú-
setu naut skammt vegna tímabund
inna veikinda húsfreyjunnar. Varð
n
ISLENDINGAÞÆTTIR